Το τρίκυκλο του μπάρμπα Γιάννη…

Το τρίκυκλο του μπάρμπα Γιάννη (Λογοθέτη). Κόκκινο το χρώμα, ξεφτισμένο από την πολυκαιρία, και πίσω με καρότσα. «Κόκκινο» ήταν και το αφεντικό του. Το είχαμε φωτογραφήσει το 2012, παροπλισμένο πλέον, όπως και ο ιδιοκτήτης του, στην αυλή του σπιτιού που έμενε, στην πόλη της Λευκάδας. Δεν είχαμε προσέξει τι μάρκα ήταν ή δεν θα βρήκαμε μάλλον κάτι σχετικό.

Τον θυμάμαι παλιά, στα χρόνια του Γυμνασίου, να σουλατσάρει συχνά τα μεσημέρια με φίλο του στο παζάρι κρατώντας παραμάσχαλα τον «Ριζοσπάστη» που είχε κυκλοφορήσει νόμιμα λίγους μήνες νωρίτερα, το 1974, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια βαθιάς παρανομίας. Έμενα την εποχή εκείνη στο ύψος του Αγίου Μηνά, πάνω από το μαγαζί του Μπάμπη Μακρυγιώργου, σε ένα δωμάτιο με μπαλκόνι που έβλεπε στον εμπορικό δρόμο της Λευκάδας.

Τελευταία που πέρασα από το σημείο που είχα φωτογραφήσει το τρίκυκλο ανεγείρεται τώρα μία οικοδομή. Το αποζήτησα. Δεν υπάρχει πλέον. Μακάρι να έχει καταλήξει στα χέρια κάποιου λάτρη και όχι για παλιοσίδερα όπως συχνά συμβαίνει.

Όπως γράφει το σάιτ agroselida.blogspot.com, τη δεκαετία του 1970 στους ελληνικούς δρόμους το τρίκυκλο ήταν το βασικό μεταφορικό μέσο, τόσο σε επίπεδο επαγγελματικό (μεταφορές, μετακομίσεις κλπ) όσο και για την μεταφορά της οικογένειας, μαζί με το μηχανάκι.

Στα τρίκυκλα τοποθετήθηκε στην αρχή απλός μουσαμάς, και αργότερα μεταλλικό πλαίσιο για την ανάγκη της δημιουργίας καμπίνας. Αργότερα αντικατέστησαν τον κινητήρα μηχανής με αυτόν αυτοκινήτου, και ταυτόχρονα ξεκίνησε και η αντικατάσταση χειριστηρίων μοτοσυκλέτας με συστήματα από αυτοκίνητο, και η κανονική διαμόρφωση πλαισίου.

Στην Ελλάδα η πρώτη γενιά τρίκυκλων ξεκίνησε σύμφωνα με τον Μιχάλη Αρβανιτόπουλο το 1943. Δεκάδες κομμάτια παρήχθησαν από τον Μπάμπη Βατίστα δημιουργό αργότερα της μάρκας BABIS από το 1950. Στην συνέχεια στον τομέα αυτό δραστηριοποιήθηκαν και άλλες ελληνικές εταιρείες.