«Σε μια παραλία «φυλακή» δεν χωράει ελευθερία. Σε μια παραλία για λίγους, δεν χωράει κανείς»

Του Κώστα Βλάχου,
Γεωπόνου

Πριν ενάμιση χρόνο περίπου, το θέμα που κυριαρχούσε σε όλες τις πολιτικές συζητήσεις ήταν ένα και μοναδικό: Θα μπορέσει ο νέος δήμαρχος να «κυβερνήσει» το νησί, όταν η παράταξή του αποτελεί μειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο; Θα βρεθούν οι απαραίτητες πλειοψηφίες έτσι ώστε να γίνει κάτι για το καλό της Λευκάδας; Κι όλοι όσοι τα έλεγαν αυτά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θεωρούσαν ότι ο δήμαρχος θέλει αλλά ίσως να μην μπορεί…

Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι…. Διαμορφώθηκε δυστυχώς, μια ισχυρότατη πλειοψηφία δημοτικών συμβούλων από τις περισσότερες δημοτικές παρατάξεις, τέτοια που όμοιά της δεν υπήρχε ποτέ στο παρελθόν.

Ο δήμαρχος έχει μαζί του τρομερά μεγάλη πλειοψηφία και πάντως μια τρομερά ισχνή και «βελούδινη» αντιπολίτευση!!

Παράλληλα, με αφορμή τον κορονοϊό, διοικεί με μια τρομερή έλλειψη δημοκρατίας, όπως οι «συνθήκες» επιτάσσουν, αποκλείοντας κάθε συμμετοχή της κοινωνίας, κάθε αντίρρηση, κάθε διαφορετική άποψη…

Πρωτοφανής έλλειψη δημοκρατίας, η κοινωνία δεν επιτρέπεται να εκφράσει γνώμη πουθενά και για τίποτε.

Παρόλα αυτά, τελευταία, άνοιξε μια ουσιαστική συζήτηση, μια ουσιαστική αντιπαράθεση στην κοινωνία που γρήγορα μεταφέρεται και στο.. ντόπιο πολιτικό σύστημα.. Δεν αφορά τον «υβριστή», ούτε το αν η Λευκάδα θα γίνει «έξυπνη» πόλη. Δεν αφορά ούτε το μάζεμα της γλάστρας (πρώτη ενέργεια της οικουμενικής διακυβέρνησης του δήμου). Αφορά, την ζωή και το μέλλον των πολιτών, τους ελεύθερους χώρους και τα κοινωνικά αγαθά, τις ελεύθερες παραλίες.

Αφορά το δικαίωμα στην άλλη άποψη και γνώμη, την απαίτηση για πλήρη ενημέρωση, την απαίτηση να έχει γνώμη η κοινωνία σε ότι την αφορά και να μπορεί να την εκφράσει…

Έτσι, άνοιξε η κουβέντα για την επένδυση και ουσιαστικά την καταστροφή όλης της περιοχής που αφορά το οινοποιείο και το τουριστικό περίπτερο. Την συζήτηση αυτή την επέβαλε η κοινωνία, ο κόσμος της Λευκάδας, οι συλλογικότητές της. Κι ανάγκασε έναν, έναν τους πολιτικούς οργανισμούς να πάρουν θέση…

Ας θυμηθούμε: τον περασμένο Δεκέμβρη τα μέλη του ΤΑΟΛ πέτυχαν μια μεγάλη νίκη. Ανάγκασαν σε σοβαρή αναδίπλωση το Διοικητικό τους συμβούλιο και πέτυχαν να μην πουληθεί σε εξευτελιστική τιμή το οινοποιείο στο Κάστρο, εν μέσω πανδημίας και εκβιαστικά, με.. τηλεδιάσκεψη.. Όμως ταυτόχρονα ανακοίνωναν ότι μαζί με το οινοποιείο μεθοδεύεται και η παραχώρηση του τουριστικού περιπτέρου έτσι ώστε όλη η περιοχή απ΄ το αλσάκι μέχρι το φάρο να παραχωρηθεί στην ίδια εταιρεία.

Και ζητούσαν από τους εργαζόμενους στο ΤΑΟΛ, τους φορείς, τα κόμματα και τις παρατάξεις να τοποθετηθούν.

Άκρα του τάφου σιωπή..

Και δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς, αφού τόσο για τα χάλια του ΤΑΟΛ όσο και γι αυτά του περίπτερου είναι συνυπεύθυνοι όλοι τους…

Δεν αποτελεί πρόοδο, ούτε ανάπτυξη για την περιοχή η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού, η ιστορία του κρασιού και των σταφυλιών, η ιστορία των ηρωικών αγώνων της Λευκάδας.

Όχι, δεν αποτελεί ανάπτυξη η δημιουργία ενός μουσείου ανάδειξης του δρόμου του κρασιού, ένα σημείο έκθεσης και πώλησης, ίσως, των παραδοσιακών προϊόντων του νησιού, (αυτών που τα ανεπιτήρητα γελάδια της πολιτικής τους καταστρέφουν) και ενός όμορφου πολυχώρου αφιερωμένου στην κοινωνία και τους εργαζόμενους της Λευκάδας που θα βρουν εκεί δουλειά..

Αντίθετα, γι’ αυτούς «ανάπτυξη» είναι τα επενδυτικά σχέδια των εταιριών, οι οποίες στο βωμό του κέρδους δεν διστάζουν να προχωρήσουν σε έργα που, αφενός έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής, αφετέρου βρίσκουν απέναντί τους την τοπική κοινωνία, ενάντια στις αδιαφανείς διαδικασίες των τοπικών δημοσίων θεσμών.

Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός, πως η πλειοψηφία των δημοτικών παρατάξεων συμφωνεί στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της περιοχής και δίνει «γη και ύδωρ», στους επενδυτές, εκλιπαρώντας τους μάλιστα να αφήσουν ελεύθερη την πρόσβαση στην παραλία, όταν φυσικά η χρήση της θα είναι αποκλειστικό δικαίωμα του ιδιώτη επενδυτή. Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο.

Κι αυτοί κι όσοι στρογγυλοκαθισμένοι στις κομματικές τους καρέκλες βγάζουν «συμπεράσματα» για το κίνημα όταν η συμμετοχή τους σ’ αυτό είναι ανύπαρκτη. Θα εκπλαγούν. Το ποτάμι αρχίζει και φουσκώνει και είναι σίγουρο πως θα τους παρασύρει. Αυτά που τους έχει μαζεμένα ο κόσμος θα εκφραστούν και θα τους πάρει όλους η μπάλα.

Kι όλοι αυτοί οι «ανεξάρτητοι» (αλήθεια, από ποιον; από τον κόσμο της Λευκάδας ή από τα διάφορα επενδυτικά συμφέροντα που στο βωμό του δικού τους κέρδους καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους;) ή αυτοί που αν και εκλέγονται με κάποιο συνδυασμό και πρόγραμμα, γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια ότι έλεγαν προεκλογικά και κάνουν ακριβώς τα αντίθετα, θα καταλήξουν γρήγορα στα αζήτητα.

Δεν είναι, ανίκητοι, δεν είναι άτρωτοι..

Η σοβαρή νίκη των αγροτών, η μεγάλη συσπείρωση των συμπατριωτών μας, η διάθεση για προσφορά χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, είναι η μόνη εγγύηση για την θετική έκβαση ενός τίμιου και καθαρού αγώνα. Κι όσοι προσπαθούν από τα πάνω να φτιάξουν τα δικά τους «μέτωπα» έξω από τα μέτωπα της ζωής και του αγώνα, θα εκπλαγούν…..

Λευκάδα, 19/2/2021