Εκεί όπου ανθεί … το Dracunculus vulgaris

Το επισκεφθήκαμε πρόσφατα, για δεύτερη φορά φέτος, καθώς το παρακολουθούμε. Μας είχε υποδειχθεί πέρυσι η τοποθεσία που βγαίνει. Το όνομα του φυτού είναι Δρακοντία η κοινή (Dracunculus vulgaris) της οικογένειας των Αροειδών. Στην Ελλάδα είναι ευρέως διαδεδομένο φυτό, τόσο στα ηπειρωτικά, όσο και στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, αλλά στο δικό μας το νησί, τη Λευκάδα, φαίνεται να αποτελεί σπάνιο είδος.

Η ελληνική ονομασία δρακοντιά, όπως και η λατινική ονομασία του γένους Dracunculus, οφείλεται στον σπάδικα, που θυμίζει μικρό δράκοντα που βγαίνει μέσα από τη σπάθη. Είναι ένα εντυπωσιακό φυτό που το ύψος του ξεπερνά το ένα μέτρο. Τώρα θα έχει φτάσει γύρω στους εξήντα πόντους και συνεχίζει να μεγαλώνει. Το άνθος του είναι εντυπωσιακό. Την περασμένη χρονιά είχε ανθίσει το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου, οπότε έχουμε καιρό.

Όπως γράφει ο Π.Γ. Γεννάδιος («Λεξικόν Φυτολογικόν», Αθήνα, 1914) ο Διοσκουρίδης το αναφέρει ως Δρακοντία μεγάλη και είναι πολύ πιθανό να είναι το Δρακόντιον που περιγράφουν τόσο ο Ιπποκράτης όσο και ο Θεόφραστος. Το γένος αυτό ήταν κατά τον Γεννάδιο το κατ΄ εξοχήν φαρμακευτικό Αρώδες φυτό των αρχαίων αλλά και των ανθρώπων της εποχής του. Ονομάζεται κοινώς Δρακοντιά, Φιδόχορτο ή του φιδιού το χόρτο, διότι πιστεύεται ότι η σκόνη από τις τριμμένες ρίζες του προφυλάσσει όταν ληφθεί από τα δείγματα των φιδιών και τα θεραπεύει.

Η χρήση αυτή αναφέρεται και στον Διοσκουρίδη ο οποίος γράφει: «Τα φύλλα δε ως στύφοντα τοις νεοτρώτοις υπέθεσαν, εψημένα δε εν οίνω τοις χίμετλα έχουσι· φασί δε και τους διατρίψαντας αυτά ταις χερσίν, ή την ρίζαν αναιρούντας υπό έχεως μη δάκνεσθαι». (“Περί ύλης Ιατρικής”, Βιβλίον Β).

Περυσινή φωτογραφία με την ανθισμένη Δρακοντιά