Κελάηδημα κούκου στο κέντρο της Νικιάνας

Πηγή: Βικιπαίδεια

Κελάηδημα κούκου στο κέντρο της Νικιάνας σήμερα το απόγευμα… Σταματούσε το «κου κου» για λίγο για να ξαναρχίσει πάλι από την αρχή.

Όσο και αν προσπαθήσαμε δεν μπορέσαμε να τον εντοπίσουμε στη φυλλωσιά του κυπαρισσιού, όπως δεν έχουμε εντοπίσει ακόμα το δέντρο από το οποίο μας κρατάει εδώ και κάμποσο καιρό συντροφιά ο Γκιώνης τα βράδια. Το μόνο που είδαμε πάνω στο ίδιο δέντρο ήταν μια δεκαοχτούρα αλλά δεν ήταν αυτή που λαλούσε, αν και μοιάζουν κάπως τουλάχιστον ως προς το μέγεθος.

Πολλές είναι οι αναφορές στις παραδόσεις και τα παραμύθια του λαού μας αλλά και οι παροιμίες για το πουλί αυτό, το κελάηδημα του οποίου έχει συσχετιστεί με τον ερχομό της άνοιξης: «ο πρώτος των λοιπών πτηνών ημίν το έαρ αγγέλλων» (Διονυσίου, Ορνιθιακά, 1, 13).

Ο μεγάλος μας λαογράφος, Νικόλαος Πολίτης, αναφέρει και μια παράδοση σχετικά με τον κούκο, σύμφωνα με την οποία το πουλί ήταν κάποτε άνθρωπος και είχε μια σύζυγο. Η σύζυγος του ήταν η πούπα (ο τσαλαπετεινός), όμως η άμοιρη κακοπερνούσε με τον κούκο γιατί ήταν κακός. Για να γλιτώσει από τα δεινά της, παρακάλεσε τη μοίρα της και αυτή τη μεταμόρφωσε σε πουλί. Όμως και ο κούκος μεταμορφώθηκε σε πουλί που γυρίζει και ψάχνει τη γυναίκα του ανάμεσα στα δάση με το χαρακτηριστικό του κάλεσμα.

(Με πληροφορίες από: Βικιπαίδεια, willowisps.gr)