Κι άλλος ένας παλιός τσίγκινος μαστέλος…

Άλλος ένας «παροπλισμένος» μαστέλος που φωτογραφήσαμε πρόσφατα στην ορεινή Λευκάδα. Αυτή τη φορά έχει τοποθετηθεί σα καπέλο στην καμινάδα για να μην μπαίνουν τα νερά της βροχής στο εσωτερικό του παλιού σπιτιού..

Ο Πανταζής Κοντομίχης τον περιγράφει ως μικρό ξύλινο ή λάτινο (από λάτα) κάδο ύψους γύρω στα 0,60 εκ., μέσα στον οποίο έπλεναν παλιά τα ρούχα οι νοικοκυράδες με τη βοήθεια της πλυτόταβλας που στερεώνονταν στα χείλη του μαστέλου πατώντας στις τρεις εξέχουσες λαβές-χερούλια του μαστέλου.

Ο κ. Κώστας Κακαβούλης σχολιάζοντας πρόσφατη ανάρτησή μας για τον μαστέλο είχε στείλει και την παραπάνω φωτογραφία με την πλυτόταβλα, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Γύρνα τον και γιόμοστον με νερό. Βάλε και την πλυτόταβλα για την μπουγάδα…».

Επίσης, όπως σχολίασε ο κ. Παναγιώτης Σκληρός τέτοιους μαστέλους με γαλβανισμένη λαμαρίνα, έφτιαχνε ο πατέρας του στην Βασιλική, που ασκούσε το επάγγελμά του λευκοσιδηρουργού.

Το ίδιο επάγγελμα ασκούσαν επίσης ο Μήτσος ο Πολίτης στη Βασιλική, ο Μπαμπακάλης στα χάνια απέναντι απ την πόρτα τ΄ Αη Μηνά κι ο Φάνης ο Μπρούμης, απέναντι απ τη Άλφα Τράπεζα, στην πόλη της Λευκάδας.

Όπως γράφει όλα γίνονταν με το χέρι, με χειροκίνητη μηχανή για τα διακοσμητικά και στερεωτικά ζωνάρια και τη βάση την κόλλαγαν με καλάι, ένα μείγμα μολύβδου και κασσίτερου. Το ζέσταιναν (ρευστοποιούσαν) με καμινέτο ή με συμπαγές κολλητήρι σε δυνατή φωτιά.