Λεηλατημένο παραμένει ακόμη το Μνημείο στη θέση «Μπόζα»

Μια από τις μπρούτζινες παραστάσεις που ήταν ενσωματωμένη στο Μνημείο

Η Ιστορία του λευκαδίτικου λαού δεν σβήνεται, όση αδιαφορία και να έχουν επιδείξει και συνεχίζουν ακόμη να επιδεικνύουν οι καθ΄ ύλην αρμόδιες τοπικές Αρχές. Κι ούτε μπορεί κάποιοι να της ράψουν καινούργιο κοστούμι στα μέτρα τους, γιατί είναι γραμμένη με αίμα! «Η φθορά του μνημείου είναι στην πραγματικότητα φθορά στην ιστορία της Λευκάδας και των Επτανήσων…» (Γιώργος Κούρτης, πρώην Δήμαρχος Σφακιωτών).

Και εξηγούμαστε: Έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια από τότε που κλάπηκαν οι μπρούτζινες αναπαραστάσεις από το Μνημείο της εξέγερσης των χωρικών της Λευκάδας το 1819 εναντίον των Άγγλων και του αρχοντολογιού της πόλης. Κλείνουν τον Σεπτέμβρη δύο χρόνια από τότε που ανέλαβε τα ηνία η νέα δημοτική αρχή και έχουν επίσης περάσει δύο χρόνια από τον επίσημο εορτασμό της συμπλήρωσης των 200 χρόνων από το σημαντικό αυτό ιστορικό γεγονός.

Κι όμως, παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις δια στόματος του Δημάρχου Λευκάδας, κ. Χαράλαμπου Καλού, «ότι σύντομα η νέα (τότε) δημοτική αρχή θα προχωρήσει στην αποκατάσταση του μνημείου στη θέση «Μπόζα» που παραμένει λεηλατημένο εδώ και πολλά χρόνια» (σύμφωνα μάλιστα με τα λεγόμενά του στις προθέσεις της δημοτικής Αρχής ήταν η αντικατάσταση των μπρούτζινων πλακών με μαρμάρινες αυτή τη φορά, προς αποφυγή νέας κλοπής), το Μνημείο συνεχίζει να είναι ακόμη μέχρι σήμερα λεηλατημένο, απογυμνωμένο από τις αναπαραστάσεις της εξέγερσης.

Η λεηλασία του Μνημείου και η μη αποκατάστασή του όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί ντροπή για τον τόπο μας, για την ιστορία του και τους ανθρώπους του. «Οι τότε αυτοδιοικητικές Αρχές, νομαρχιακές και δημοτικές δεν ενδιαφέρθηκαν. Με αφορμή το ότι έχουν εκλεγεί νέες Αρχές θα ΄θελα να κάνω την έκκληση ότι το Μνημείο πρέπει να αποκατασταθεί. Περνάνε από κει νέοι άνθρωποι, ντόπιοι αλλά και από όλη την Ελλάδα, διαβάζουν τις πλάκες, αλλά δεν βλέπουν τις παραστάσεις. Νομίζω ότι κάποια στιγμή αυτό θα πρέπει να αποκατασταθεί…» (Γιώργος Κούρτης, πρώην Δήμαρχος Σφακιωτών, κατά την διάρκεια των εργασιών του 24ου Συμποσίου της Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών τον Αύγουστο του 2019 που ήταν αφιερωμένο στην εξέγερση των χωρικών της Λευκάδας).

«… Οι χωρικοί ορμώμενοι εκ Σφακιωτών έφθασαν πλησίον της πόλεως, πηδούν τον έξωθι του Αγίου Μηνά Χάνδακα και επιτίθενται κατά των Άγγλων… Οι χωρικοί ανατρέψαντες τα Αγγλικά πυροβόλα απώθησαν τους Άγγλους, εισήλθον εις την πόλιν.

… Αλλά κατέπλευσαν εις Λευκάδα φρεγάται και βρίκια μετά σημαντικής στρατιωτικής δυνάμεως… Την επομένην ο Αγγλικός στρατός, ούτινος ηγείτο ο Στόβενς, διηρέθη εις τρεις ομάδας… Οι στασιαστές υποπτευθέντες κύκλωσιν, υπεχώρησαν μέχρι την θέσιν «Μπόζα», όπου διεξήχθη σφοδρά μάχη και οι Άγγλοι είχον σημαντικάς απωλείας. Εν συνεχεία υπεχώρησαν εις θέσιν «Άσπρα Χαλίκια»…

«Ο Αγγλικός στρατός διεσκόρπισε τους χωρικούς συλλαβών και τινάς τούτων. Καίτοι δε είχε προταθή αμνηστία, το Στρατοδικείον κατεδίκασεν εις τον δι΄ αγχόνης θάνατον τους πρωταιτίους της στάσεως, Ιερέα Θεόκλητον Στραβοσκιάδην, Ιερέα Φίλιππον Κολυβάν, Σπυρίδωνα Ασπρογέρακαν και Βασίλειον Πάλμον, εκτελεσθέντας αμέσως. Των απαγχονισθέντων τα πτώματα εκαλύφθησαν δια πίσσης, ετέθησαν εντός σιδήρων κλωβών και ετοποθετήθησαν επί υψωμάτων προς παραδειγματισμόν».