Πέθανε ο Τόλης Βοσκόπουλος
Πηγή: Eurokinissi
Πέθανε ο Τόλης Βοσκόπουλος, σε ηλικία 81 ενός ετών. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο Έλληνας τραγουδιστής «έφυγε» από ανακοπή καρδιάς.
Ο Τόλης Βοσκόπουλος γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1940 στον Πειραιά (Κοκκινιά). Ήταν το δωδέκατο από τα συνολικά 20 παιδιά μιας οικογένειας Μικρασιατών προσφύγων.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1958, σε ηλικία 18 ετών σε σκηνοθεσία Θάνου Τράγκα, και πέντε χρόνια αργότερα, το 1963, έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο. Μπήκε στη δισκογραφία με το τραγούδι «Βήμα-βήμα» του μουσικοσυνθέτη Λυκούργου Μαρκέα. Η καθιέρωσή του στο πεντάγραμμο ήρθε με την «Αγωνία» το 1968 (σύνθεση Γιώργου Ζαμπέτα) που μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις, ένα άπιαστο νούμερο για εκείνη την εποχή.
Είχε ένα εντυπωσιακό φάσμα συνεργασιών, ερμηνεύοντας τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, του Μίμη Πλέσσα, του Άκη Πάνου, του Θανάση Πολυκανδριώτη, του Μάριου Τόκα, του Γιάννη Πάριου, του Γιώργου Κατσαρού, του Κώστα Βίρβου, του Φοίβου και πολλών άλλων.
Ο Τ. Βοσκόπουλος είχε πρωταγωνιστήσει αλλά και συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ πλούσιο ήταν και το έργο του ως συνθέτης.
Σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο του Τόλη Βοσκόπουλου το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:
«Το ΚΚΕ εκφράζει τη θλίψη του για την απώλεια του σπουδαίου ερμηνευτή του λαϊκού πενταγράμμου Τόλη Βοσκόπουλου.
Γεννημένος στις 26 Ιουλίου 1940 στην Κοκκινιά, ο Τόλης Βοσκόπουλος, άφησε με την παρουσία του και τις χαρακτηριστικές ερμηνείες του, αρχικά στον κινηματογράφο και από το 1968 και μετά στο τραγούδι, το δικό του «ανεπανάληπτο» ίχνος.
Συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες, ερμήνευσε αξέχαστες επιτυχίες και κέρδισε τη λατρεία του κόσμου, τον οποίο πάντα σεβόταν, όπως όλοι οι αυθεντικοί λαϊκοί καλλιτέχνες.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του Τόλη Βοσκόπουλου».
(902.gr)
Ο μόνος ημίθεος στην ιστορία του τραγουδιού , θεός δεν υπήρξε κανένας, και ο ημίθεος σαν άνθρωπος κιμπάρης που έπρεπε σε κάθε μέρα της ζωής του νάναι ερωτευμένος.
Ήταν άνθρωπος παθιασμένος με αυτό που έκανε.
»Θα τραγουδούσα μέσα μου », είπε σε συνέντευξη, όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε , — »τι θα έκανε αν έχανε την φωνή του».
Στην ανάλυση των ειδικών και συναδέλφων του , ήταν ο αξεπέραστος – κανένας άλλος- σε πάθος πάνω στην πίστα , γιατί η πίστα ( όπως λένε οι ειδικοί και οι συναδελφοί του ) αν δεν την φάς θα σε κατασπαράξει και θα σε ακυρώσει.
Ήταν μαζί εκτός από τραγουδιστής και συνθέτης τραγουδιών ( χόρεψε μαζί μου κάτω απ το φεγγάρι ) και αναγνώριζε την προώθηση που του έδωσε ο Γιώργος Ζαμπέτας – δεν την ξέχασε ποτέ- με το τραγούδι » αγωνία ».
Υιός ψάλτη απ την Σαλαμίνα, έφερνε τα ψαλτικά ακούσματα … διακρίνονται σε κάποιες στιγμές στα τραγούδια του ώς ερμηνεία.
Υπήρξε και ο μεγαλύτερος ερωτευμένος καρδιοκατακτητής και ταχωνίδης – ήταν απλοχέρης μέχρι τέλους οικονομικά στις σχέσεις του -. Και είχε τεράστιο πολυποίκιλο και ηλικιακά κι μορφωτικά και κοινωνικό κοινό στην διασκέδαση στα κέντρα που δούλευε. Πλέον ότι και κάποιο νυχτερινό κέντρο γινόνταν γνωστό από κεί και πέρα γιατί τραγούδησε ο Τόλης Βοσκόπουλος.
Είπε μεγάλα τραγούδια , ήταν αναγνωρίσιμος περισσότερο από κάθε άλλον ώς φωνή και τραγούδι, και σε όρους Ελληνικού star system στην Ελλάδα υπήρξε μόνον αυτός
σε αντίστοιχους όρους Φράνκ Σινάτρα στις ΗΠΑ.
Ήταν ο στάρ, δεν ήταν κατασκευασμένος στάρ από εταιρείες δίσκων ή εμπορικά συμφέροντα παραγωγών , και ήξερε ότι η μουσική και το τραγούδι είναι ενιαίο… ( 8 νότες μόνο είπε ο Σταύρος Ξαρχάκος ) και πολλές τεχνικές διαφοροποιήσεις που εμφανίστηκαν κατά καιρούς ώς έντεχνο, λαικό, ποιητικό, ελαφρολα’ι’κό , κλπ ήταν προφάσεις εν αμαρτίαις.
Και θα τραγουδούνται τα τραγούδια του , και θα τον θυμάται για πάντα η Ελληνική μουσική. Της οποίας πλατιά υπήρξε ο ημίθεος της ώς τραγουδιστής και σημαντικός συνολικά άνθρωπος της μουσικής.
Έφυγε .. γιατί ήξερε ότι τον περιμένει και το φεγγάρι να του τραγουδήσει και να χορέψουν μαζί τους οι πλανήτες. Και δοτικός άνθρωπος που ήταν δεν ήθελε να αφήσει παραπονούμενο κανέναν.