«Οδοντομαχαιροφόροι» Μπολσεβίκοι!…
Τη βρήκαμε σε ελληνική εφημερίδα του 1920. Η λεζάντα γράφει: Μπολσεβίκοι, παρελαύνοντες εις τας οδούς των Παρισίων, «οδοντομαχαιροφόροι»!. Ήταν η εποχή που έβριθε ο αντικομμουνισμός πολύ πριν από τον Ψυχρό Πόλεμο.
Όπως αναφέρει ο Δημήτρης Μπαχάρας στο βιβλίο του «Μελετώντας της απαρχές του αντικομμουνισμού. Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1920 στην Ελλάδα», την πιο πλήρη διευκρίνιση και ανάλυση του όρου την βρήκε στη «Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια». Σύμφωνα με το αντίστοιχο λήμμα, ο αντικομμουνισμός μπορεί να πάρει τρεις μορφές που είτε συνδυάζονται είτε δρουν από μόνες τους: α) τη μορφή της ιδεολογίας η οποία εισχωρεί στην κοινωνία, στις κοινωνικές ομάδες, στους λόγους πολιτικών και στο πανεπιστήμιο, β) τη μορφή των κρατικών πολιτικών που στοχεύουν τον κομμουνισμό (νόμοι, διατάγματα, εξορίες, φυλακίσεις) και τέλος, γ) τη μορφή ενός «επιθετικού αντικομμουνισμού» ο οποίος χρησιμοποιεί φασιστικού τύπου ομάδες για να κυνηγήσει τους κομμουνιστές.
Σημειώνει ότι οι μεγάλες απεργίες του καλοκαιριού του 1923 σήμαναν την απαρχή μιας νέας περιόδου για τον ελληνικό αντικομμουνισμό, που τα έτη 1924-1925 πήρε για πρώτη φορά στη χώρα μας μια πιο καθολική μορφή, η οποία εμπεριείχε τόσο το ιδεολογικό στοιχείο όσο και το συνδυασμό κρατικών πολιτικών και δράσης αντικομμουνιστικών ομάδων.