Το ψήφισμα διαμαρτυρίας που επιδόθηκε, μετά τη σημερινή συγκέντρωση, στον Μητροπολίτη Λευκάδας και Ιθάκης κ. Θεόφιλο – Ομιλίες

Δ Ι Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Ι Α

(ΕΠΙΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ)

ΠΡΟΣ τον Σεβ. Μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλο

Σεβασμιώτατε,

Αναγκαστήκαμε να μαζευτούμε εδώ σήμερα για να διαμαρτυρηθούμε για την απόφασή σας να στερήσετε από τους Λευκαδίτες τον εξομολόγο και πνευματικό τους πατέρα, που επί είκοσι και πλέον χρόνια είναι δίπλα στο λαό του νησιού μας.

Η απόφασή σας να θέσετε τον πρώην συνυποψήφιό σας Αρχιμ. Νικηφόρο Ασπρογέρακα σε αργία, αποτέλεσμα συστηματικών απολογιών και διώξεων και να του αφαιρέσετε τον τίτλο του Αρχιμανδρίτη μαζί με το διακόνημα της εξομολογήσεως, που του δόθηκαν από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Νικηφόρο, βρίσκει όλους μας σθεναρά αντίθετους και οδηγεί όλη τη Λευκάδα σε απρόβλεπτες εξελίξεις.

Εάν η μετάβαση ενός κληρικού στο Άγιο Όρος, όπως του π. Νικηφόρου σε μία νύχτα για να μετάσχει σε Θεία Λειτουργία χωρίς την άδεια σας, επιφέρει τις ανωτέρω ποινές δεν μπορούμε να σκεφτούμε τι ποινές επιβάλλονται σε σοβαρότερα παραπτώματα.

Οφείλετε λόγω της θέσης σας να είστε άνθρωπος αγάπης και κατανόησης και επιτέλους να αγκαλιάσετε τους Λευκαδίτες ουσιαστικά, τους οποίους ήρθατε εδώ για να διακονήσετε χωρίς ακρότητες και επιβολή της δεσποτικής εξουσίας σας με τρόπους και πρακτικές άλλων εποχών.

Σεβασμιώτατε ο λαός της Λευκάδας ήταν πάντα φιλειρηνικός και ανεκτικός, όμως μην ξεχνάτε ότι όλα έχουν το όριό τους και από εδώ και στο εξής θα πρέπει να αναθεωρήσετε την τακτική σας ΑΝΑΚΑΛΩΝΤΑΣ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΑΣ.

ΖΗΤΟΥΜΕ :
1) ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΣΑΣ,
2)ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ,
3) ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Κείμενο που διαβάστηκε από εκπρόσωπο Πολιτών

Η Παναγιά Φανερωμένη, το Μοναστήρι μας, είναι πηγή παρηγοριάς και ελπίδας σε κάθε πρόβλημά μας, είναι σημείο καθημερινής αναφοράς όλων μας. Όλοι οι Λευκαδίτες οπουδήποτε στον κόσμο και αν βρίσκονται όταν σκέφτονται ή αναφέρονται στη Λευκάδα, η σκέψη τους τρέχει στο Μοναστήρι, που από ένα μικρό εκκλησάκι που ελάχιστοι στέκονταν να ανάψουν ένα κερί, έγινε το σπίτι όλων των Λευκαδιτών σ’ όλο τον κόσμο.

Σήμερα μας φέρνει η ανάγκη να στηρίξουμε το Μοναστήρι μας και τον Ηγούμενό του, πατέρα Νικηφόρο, να κρατήσουμε το λαό της Λευκάδας ενωμένο, να παλέψουμε για μια ενωμένη εκκλησία. Δε χρειαζόμαστε τη διχόνοια και την έχθρα. Την αγάπη έχουμε ανάγκη.

Με την αγάπη, τη σκληρή δουλειά, την ταπεινότητα του πατέρα Νικηφόρου όλα αυτά τα χρόνια βρεθήκαμε δίπλα του, τον βοηθήσαμε και μας βοήθησε, νοιώσαμε το Μοναστήρι κομμάτι της ζωής μας, κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Ο πατέρας Νικηφόρος δεν είναι για μας ο πνευματικός. Είναι ο φίλος μας, ο συμπαραστάτης μας. Ξέρουμε ότι έχουμε εκεί πάνω έναν άνθρωπο δικό μας. Έναν άνθρωπο που μας ακούει και είναι έτοιμος να μας βοηθήσει κάθε στιγμή. Βοήθησε τα παιδιά μας, έδωσε την ελπίδα σε όλους μας.

Παράλληλα με τη σκληρή προσωπική του δουλειά, τη σωστή διαχείριση και τη στήριξη της πολιτείας, που αναγνώρισε την προσπάθεια αυτή και στάθηκε αρωγός, το Μοναστήρι απέκτησε αίγλη, προβολή και έγινε σημείο έλξης για όλη την Ελλάδα.

Τώρα ήρθε η ώρα να παλέψουμε όλοι μαζί, να προστατέψουμε όλα αυτά που έχουμε κερδίσει αυτά τα χρόνια. Πρέπει να στηρίξουμε τον πατέρα Νικηφόρο. Δεν κατανοούμε τη μεγάλη και σκληρή ποινή που του επιβλήθηκε. Η ποινή του είναι και δική μας ποινή. Ποινή στον άνθρωπό μας, στον αδελφό μας. Δεν τιμωρείται μόνο ο πατέρας Νικηφόρος, τιμωρείται η όλη του προσπάθεια, τιμωρούμαστε εμείς που σταθήκαμε και είμαστε δίπλα του, που είμαστε τα αδέλφια του. Τελικά η ποινή αυτή στρέφεται απέναντι σ’όλη τη Λευκάδα.

Ζητάμε την άρση της ποινής.
Ζητάμε η εκκλησία να σταθεί την κρίσιμη αυτή στιγμή στο ύψος των περιστάσεων και να ενώσει το λαό.

Ζητάμε τελικά την ΑΓΑΠΗ.

Από το Σύλλογο Λευκαδίων Φίλων του Αγίου Όρους πήραμε και σας διαβάζουμε την παρακάτω επιστολή:

Συμμετέχουμε στη πάνδημη συγκέντρωση του λαού της Λευκάδας για να διατρανώσουμε όλοι μαζί την υποστήριξη, την συμπαράσταση και την αγάπη μας στον ηγούμενο της Μονής Φανερωμένης, γέροντα Νικηφόρο, υψώνοντας φωνή διαμαρτυρίας και αγανάκτησης για όσα συνέβησαν χθες -27 Σεπτεμβρίου 2010- ευχόμενοι η ημερομηνία αυτή να μην καταγραφεί ως αποφράδα ημέρα για την τοπική μας εκκλησία.

Ο κατ” ευφημισμόν φιλομόναχος επίσκοπός μας με απόφασή του έθεσε σε αργία τον πατέρα Νικηφόρο και του αφαίρεσε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη που το είχε λάβει από τον μακαριστό Μητροπολίτη μας Νικηφόρο και το έφερε πανάξια πάνω από 20 χρόνια. Απλές διοικητικές πράξεις ενός Δεσπότη με την κυριολεκτική σημασία του όρου που δεν μπορούν να αγγίξουν μέσα στην καρδιά μας το γέροντα Νικηφόρο, πολύ περισσότερο να μειώσουν το πνευματικό και ηθικό ανάστημα του ηγουμένου της Μονής Φανερωμένης ,που όλοι μας τόσα πολλά χρόνια και από τόσο πολύ κοντά γνωρίζουμε και ζούμε. Όμως ο επίσκοπός μας δεν σταμάτησε εκεί, προχώρησε και άλλο και αυτό μας πόνεσε ,πολλούς από μας , μας πόνεσε πολύ. Στέρησε από όλους του Λευκαδίτες και όχι μόνο τον πνευματικό, τον εξομολόγο τους , (ασυνήθιστο αλήθεια τάλαντο για έναν επίσκοπο να προκαλεί ακαριαία τόσο πόνο ).

Εμείς οι φίλοι του Αγίου Όρους έχουμε ίσως ένα λόγο παραπάνω να θλιβόμαστε. Όπως γνωρίζετε το μεγάλο αμάρτημα του πατέρα Νικηφόρου ήταν -κατά τον επίσκοπό μας ότι βρέθηκε στη μεγάλη γιορτή -το Δεκαπενταύγουστο με το Αγιορείτικο ημερολόγιο– στο περιβόλι της Παναγίας, στο ΄Αγιο ΄Ορος, (μεγάλη γιορτή για τους Αγιορείτες ο Δεκαπενταύγουστος –το Πάσχα της Παναγίας-). Βρέθηκε λοιπόν εκεί ο πατέρας Νικηφόρος και συλλειτούργησε στη γιορτή με τον Ηγούμενο της Μονής Ξενοφώντος. Κι εδώ ακριβώς στάθηκε ο επίσκοπός μας και ως καλός ποιμένας σκέφτηκε αμέσως τις γραφειοκρατικές διαδικασίες……αιτήσεις ,πρωτόκολλα κ.λ.π.

Λευκαδίτες , ο γέροντας Νικηφόρος και η αδελφότητα της Μονής πρέπει να έχουν την ολόθερμη στήριξη και αγάπη μας, όμως πολύ καλά γνωρίζουμε ότι πολύ περισσότερο το Μοναστήρι και όλοι εμείς έχουμε την ανάγκη του, την παρουσία του, τον ίσκιο του.

Γι’ αυτό πρέπει να προσευχόμαστε
Γι’ αυτό αξίζει να αγωνιζόμαστε

Λευκάδα 28-09-2010

(Από ληφθέντα Δελτία Τύπου)