«Γη μάθε με να θυμάμαι…»: Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Λευκάδας για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης…

Τον ευλογημένο τόπο του Μοναστηριού της Φανερωμένης επέλεξε φέτος ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Λευκάδας για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης. Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, 20 Μαρτίου 2022, σε Αίθουσα Εκδηλώσεων του Μοναστηριού -με περισσή ευγένεια μας παραχωρήθηκε από τον Ηγούμενο, π. Νικηφόρο-, διοργανώθηκε από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Λευκάδας, σε συνεργασία με τον Κύκλο Ποιητών (Αθήνα), ενταγμένη στη γενική θεματική: «Η Γη που βλέπουμε και μας βλέπει» και ειδικότερο, για τη Λευκάδα, θεματικό προσδιορισμό: Γη μάθε με να θυμάμαι (στίχος από ποίημα των Ινδιάνων για τη Γη). Στο αφιέρωμα συμμετείχε το Θεατρικό Εργαστήρι του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας.

Το δίωρο πρόγραμμα-λόγος-ποίηση-μουσική- περιλάμβανε: το καλωσόρισμα και την εισαγωγική ομιλία από την Πρόεδρο του Συνδέσμου Φιλολόγων Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού, με τίτλο: «Γη μάθε με να θυμάμαι-Η φύση στην ποίηση των λαών και τη λόγια ποίηση», με αναφορές στις επώδυνες μέρες του πολέμου που ζούμε και στην ποιητική εικόνιση της ανθρώπινης καταστροφικότητας, σε αντίστιξη με την ομορφιά της ειρήνης. Στην κεντρική ομιλία ο συμπολίτης μας συγγραφέας Σπύρος Βρεττός, εστίασε στην «Ποίηση της φύσης και το διαρκώς μεταβαλλόμενο φυσικό περιβάλλον» – μια ενδιαφέρουσα διαδρομή στον ανθρώπινο πολιτισμό των 6000 χρόνων μέσα από τη λαϊκή ποίηση και τα μεγάλα έπη-με πρώτο στην ιστορία του γραπτού ποιητικού λόγου, το Έπος του Γκιλγκαμές (3700-3000 π.Χ.), το γνωστό έπος των Σουμερίων, στην περιοχή της Μεσοποταμίας.

Στη συνέχεια με εναλλαγές ποίησης και μουσικής, ακούστηκαν ποιήματα των ποιητών: Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, Άγγελου Σικελιανού (απαγγελία με την επική φωνή του ίδιου του ποιητή), της Αμαλίας Τσακνιά, του Νικηφόρου Βρεττάκου, της Όλγας Βότση, του Γιώργου Σεφέρη (ακούστηκε η δική του φωνή), του Ηλία Κεφάλα, του Νάνου Βαλαωρίτη, του Αντώνη Φωστιέρη, της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού, του Γιώργου Βέη, του Αργύρη Χιόνη, του Στέφανου Μεσσήνη, της Γκαλίνα Πολίνσκαγια.

Δικά τους ποιήματα διάβασαν οι Βασιλική Πανταζή (Άρωμα κραυγής) και η Αρετή Κουνιάκη-Κοψιδά (Κραυγή αγωνίας). Τα ποιήματα απάγγειλαν, με το δικό του ιδιαίτερο ύφος ο καθένας, τα μέλη του Θεατρικού Εργαστηρίου: η προικισμένη σκηνοθέτις του, Λουκία Κατωπόδη και οι: Ίνη Νταντάμη, Κατερίνα Μαυρουδή, Αρετή Κουνιάκη-Κοψιδά, Γιάννης Ψαρράς, Αντρέας Περδικάρης, Σοφία Αθάνατου, Νίκος Μίγκος. Απάγγειλαν επίσης: η Κατερίνα Ροντογιάννη (από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων) και ο (μαθητής) Απόστολος Ζαχαρούλης.

Η εκδήλωση έκλεισε με την προβολή του ντοκιμαντέρ «Λευκάδα: Ωδή στην ομορφιά» (σενάριο Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, αφήγηση Δημήτρης Βερύκιος), μια πανοραμική περιδιάβαση στην «ιστορία» της λευκαδίτικης φύσης και του λευκαδίτικου πολιτισμού.

Με απλότητα και ταπεινοσύνη απέναντι στο φαινόμενο της ποίησης και της ανθρώπινης δημιουργίας, στο μεγαλείο της φύσης. και με περίσκεψη απέναντι στην καταστροφική ανθρώπινη παρέμβαση, αισθανθήκαμε πράγματι τη γαλήνη και την πραότητα που τα έργα της ειρήνης, τα έργα του πολιτισμού προσφέρουν στην ανθρώπινη ψυχή. Μαζί και το αίσθημα της θρησκευτικότητας, στην πιο γνήσια και αδιαμεσολάβητη έκφρασή του, στην πιο ουσιαστική του βιωμένη κατάσταση: όλα μαζί δημιούργησαν τη μοναδική εμπειρία του «κοσμικού δέους», που περιέβαλε διαχρονικά και τον λαϊκό άνθρωπο στην αναμέτρησή του με τη φύση και την επιβίωση.

Το οφείλουμε στον ιερό τόπο της Παναγίας της Φανερωμένης, στην ανώτερη ποιότητα του Ηγουμένου π. Νικηφόρου, ο οποίος κινητοποίησε κάθε δυνατότητα, αισθητική και πρακτική, μέχρι την πιο ποιητική, ανοιξιάτικη λεπτομέρεια (το ανθοδοχείο με τα μωβ μοσχομυρισμένα ζουμπούλια πάνω στο τραπέζι και το λεπτά κεντημένο με καρσάνικη βελονιά τραπεζομάντιλο): ώστε το αποτέλεσμα να αναδίνει την πνοή ενός παραδειγματικού θρησκευτικού πολιτισμού κι ενός αισθαντικού «ποιητικού συμβάντος». Τον ευχαριστούμε, όπως και τους ανθρώπους του μοναστηριού για την ευγένεια και την καλοΐσκιωτη, διακριτική παρουσία τους.

Ευχαριστούμε επίσης όλους τους συντελεστές αυτής της σεμνής εκδήλωσης: Τη Λουκία και το Θεατρικό Εργαστήρι για τη χαμηλότονα δυναμική τους συμβολή. Τον συμπολίτη μας Σπύρο Βρεττό για την ξενάγησή μας σε άγνωστα μονοπάτια της διαχρονικής λαϊκής δημιουργικότητας. Τη Βασιλική (Πανταζή) και τον Απόστολο (Ζαχαρούλη), που παραβρέθηκαν ειδικά για να συμβάλουν με τον τρόπο τους στην εκδήλωσή μας. Τον Ξενοφώντα (Κοψιδά), τον Κώστα (Μεσσήνη), τον Ζώη (Αυγερινό), που «δυνάμωσαν» τη φωνή μας και ζωντάνεψαν τις μουσικές και τον λόγο μας. Τον Θανάση Κατωπόδη, που με την κάμερά του -εργαλείο απαθανάτισης του τοπικού μας πολιτισμού- πολλαπλασίασε τις συμμετοχές στην εκδήλωσή μας. Τέλος τις θερμές μας ευχαριστίες στο σεμνό «εκκλησίασμα» αυτής της απλής αλλά αισθαντικής συνάντησης με την πνευματικότητα που εκπέμπει η λευκαδίτικη φύση και η ποίησή της.