Σαν σήμερα το 1957 ανακοινώνεται ότι απόσπασμα Χωροφυλακής σκότωσε τον Γ. Γεωργίου

O Γιώργης Γεωργίου από την Καλλιράχη της Θάσου (1908-1957)

Σαν σήμερα το 1957 ανακοινώνεται από τον υφυπουργό Εσωτερικών ότι απόσπασμα χωροφυλακής σκότωσε πριν 8 μέρες κοντά στο Σουφλί το στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργη Γεωργίου.

Ο Γ. Γεωργίου ήταν ένας από τους 27 βαρυποινίτες κομμουνιστές που στις 17 του Ιούλη 1955 δραπέτευσαν από τις υψίστης ασφαλείας και πολύ καλά φρουρούμενες φυλακές των Βούρλων στον Πειραιά, πραγματοποιώντας την πιο μεγάλη, και πιο μυθιστορηματική απόδραση όλων των εποχών στην Ελλάδα.

Δημοσίευμα της εποχής αναφέρει (Εφημερίδα «Ελευθερία», Τρίτη 16 Απριλίου 1957):

«Κατ΄ εγκύρους πληροφορίας ενέπεσεν εις ενέδρα περιπόλου της χωροφυλακής εις την δασώδη περιοχήν του Σουφλίου και εφονεύθη, καθ΄ ην στιγμήν επεχείρει να διαβή την ελληνοβουλγαρικήν μεθόριον ο δραπέτης των φυλακών Βούρλων Γεωργίου. Ούτος όταν εκλήθη από τον επί κεφαλής της περιπόλου να σταματήση προς έλεγχον της ταυτότητος ετράπη εις φυγήν και κατόπιν τούτου επυροβολήθη.

Ο Γεωργίου ο οποίος ήταν σημαίνον στέλεχος του ΚΚΕ με πλουσιωτάτην δράσιν και είχεν επικηρυχθή αντί 30.000 δραχμών, συνωδεύετο και υπό ετέρου τινός, πιθανώτατα επίσης δραπέτου, ο οποίος όμως επωφεληθείς του σκότους και του ανωμάλου του εδάφους, κατώρθωσε να διαφύγη, χωρίς να διαπιστωθή εάν εισήλθεν εις το βουλγαρικόν έδαφος ή εάν ακόμη κρύπτεται εις την περιοχήν.

Ο Υφυπουργός των Εσωτερικών κ. Αθανασίου επιβεβαίωσε χθες την υπό ανδρών της χωροφυλακής εξόντωσιν παρά τα βουλγαρικά σύνορα του επικεκηρυγμένου κομμουνιστού Γεωργίου, δραπέτου των φυλακών Βούρλων, χατακτηριζομένου ως ενός εκ των πλέον επικινδύνων κομμουνιστών. Ο κ. υφυπουργός προσέθεσεν ότι συνελήφθησαν τρία άτομα μετά των οποίων διετήρη επαφάς ο Γ. Γεωργίου και ότι, ταύτα ανακρίνονται παρά των αρχών ασφαλείας Θεσσαλονίκης.

Ως ανεκοινώθη αρμοδίως ο Γεωργίου κατά το παρελθόν είχε δραπετεύσει από την Ανάφην μετά των Θέου και Παρτσαλίδη και εκ των φυλακών Ακροναυπλίας και Χαϊδαρίου. Δια τελευταίαν φοράν συνελήφθη εις την οδόν Μύλωνος 88 των Αθηνών, όπου διήυθυνε παράνομον τυπογραφείον του κατασκοπευτικού μηχανισμού του ΚΚΕ. Ενεκλείσθη εις τας φυλακάς Βούρλων, εκ των οποίων εδραπέτευσε τον Ιούλιο του 1955. Μετά την απόδρασίν του μετέβη επανειλημμένως εις τας χώρας του Παραπετάσματος, είχεν εκπαιδευθή εις τας σχολάς κατασκοπείας της Ρωσίας και είχεν επικηρυχθή υπό της Επιτροπής Ασφαλείας, αντί 30.000 δραχμών».

Ο Βασίλης Μπαρτζιώτας σε άρθρο του γραμμένο στις 8 του Οκτώβρη 1984 που δημοσίευσε ο Ριζοσπάστης αναφέρει για τον Γ. Γεωργίου:

«Η Γραμματεία του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (όπως λεγόταν τότε η Γραμματεία της ΚΕ του ΚΚΕ) ανέθεσε σε μένα να προτείνω έναν σύντροφο που με τη βοήθεια του Κόμματος θα οργάνωνε, θα έφτιαχνε προσωπικά το παράνομο τυπογραφείο και θα ήταν έτοιμο σε ορισμένα χρονικά όρια, για να συνεχιστεί, αν χρειαστεί, παράνομα, η έκδοση του «Ριζοσπάστη».

Πρότεινα το σ. Γιώργη Γεωργίου, έναν ηρωικό σύντροφο, καπνεργάτη από την Καλλιράχη Θάσου, μέλος του ΚΚΕ από το 1926, που τον γνώρισα σαν στέλεχος του Κόμματος στα 1933-1934 στην Καβάλα, στην περίφημη εξέγερση των καπνεργατών της Καβάλας του Ιούλη 1933 και αργότερα κάναμε όλα τα χρόνια μαζί στην Ακροναυπλία. Είχε όλα τα προσόντα γι΄ αυτή την εξαιρετικά υπεύθυνη κομματική δουλιά, πιστός, δοκιμασμένος αγωνιστής, έτοιμος να δώσει τη ζωή του για την υπόθεση του Κόμματος και πολύ ικανός σύντροφος.

Οι τρεις σύντροφοι της Γραμματείας της ΚΕ που ανέλαβαν την οργάνωση της εγκατάστασης του παράνομου τυπογραφείου συμφώνησαν ΟΛΟΙ με την πρότασή μου για τον σ. Γιώργη Γεωργίου. Σε μένα προσωπικά ανατέθηκε να προμηθευτώ όλα ό,τι χρειάζονται για τη λειτουργία του παράνομου τυπογραφείου (κάσες με στοιχεία, πιεστήριο, άλλα τεχνικά μέσα και μεγάλη ποσότητα χαρτιού). Αυτό έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα – τότε η ΚΟΑ του ΚΚΕ είχε μεγάλες δυνατότητες – και τα παρέδωσα στον ίδιο το Γ. Γεωργίου (πάρθηκαν, φυσικά, εξαιρετικά μέτρα για τη μεταφορά τους) όταν βρέθηκε το κατάλληλο σπίτι, σε μια μονοκατοικία στη συνοικία Ακαδημία Πλάτωνος.

Εγκαταστάθηκε εκεί ο σ. Γ. Γεωργίου μαζί με την οικογένειά του, τη γυναίκα του και τα δυο ανήλικα παιδιά του. Ο Γ. Γεωργίου, γερός άνδρας, στην ψυχή και στο σώμα, έσκαβε πολλά μερόνυχτα κάτω από το σπίτι, για να δημιουργήσει το υπόγειο-κρυψώνα, όπου εγκαταστάθηκε ο εκδοτικός μηχανισμός, το παράνομο τυπογραφείο της ΚΕ. Έμαθε και την τέχνη του τυπογράφου.

Ο Γ. Γεωργίου είχε δημιουργήσει στη συνοικία του εντύπωση φιλήσυχου ανθρώπου, εμπόρου λαδιού που ζούσε «ειρηνικά» με την οικογένειά του. Ήταν μια συνηθισμένη αστική οικογένεια! Κανείς από τους γείτονες δεν υποπτευόταν ότι το ανοιχτό για όλους αυτό σπίτι του Γεωργίου μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για κάποια παράνομη δουλιά! Το σπίτι το ήξερε μόνο ένα μέλος της Γραμματείας της ΚΕ που βοήθησε τον οικοδεσπότη να πάρει όλα τα πρακτικά μέτρα, με βάση την πείρα του παράνομου τυπογραφείου του ΚΚΕ στη μεταξική δικτατορία και τη γερμανοφασιστική κατοχή.

Από τους τελευταίους μήνες του 1946, το παράνομο τυπογραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ ήταν καθ΄ όλα έτοιμο για να αρχίσει. Εκεί στο τυπογραφείο της ΚΕ τυπώθηκε από τον σ. Γιώργη Γεωργίου, βγήκε και κυκλοφόρησε ο παράνομος «Ριζοσπάστης», αμέσως μόλις απαγορεύτηκε η νόμιμη κυκλοφορία του, το Σεπτέμβρη του 1947.

Σήμερα είναι καιρός να μάθουν όλοι, ιδιαίτερα οι νέοι σύντροφοι και ο δημοκρατικός λαός της Ελλάδας, ότι η έκδοση του παράνομου «Ριζοσπάστη» στα χρόνια 1947-1953 οφείλεται στην οργάνωση της όλης δουλιάς από την ΚΕ του ΚΚΕ και την αυτοθυσία, τη μαστοριά του ήρωα του ΚΚΕ σ. Γιώργη Γεωργίου, που τον αγαπούσαν και τον εκτιμούσαν και οι 625 αγωνιστές της Ακροναυπλίας, γιατί και εκεί ασχολούνταν με τη ζωή και τον εφοδιασμό με τρόφιμα της Ομάδας Συμβίωσης της Ακροναυπλίας.

Μέσα στα 6 χρόνια, από το Σεπτέμβρη 1947 μέχρι το Σεπτέμβρη του 1953, στα στυγνά εκείνα χρόνια των διώξεων, των εκτελέσεων και του αφανισμού, ο σ. Γιώργης Γεωργίου τύπωνε τον «Ριζοσπάστη» και τον μετέφερε μόνος του στην Κεντρική Γιάφκα (στέκι), παίρνοντας όλα τα συνωμοτικά μέτρα, απ΄ όπου αλλάζοντας άλλες τρεις γιάφκες μεταφερόταν από αφοσιωμένους στο Κόμμα και έξυπνους συντρόφους και κυκλοφορούσε στην Αθήνα και όλη την Ελλάδα. Απ΄ ό,τι ξέρω, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, χωρίς να αναφέρει τα ονόματά τους, τίμησε με το παράσημο ανδρείας όλους τους συντρόφους, με πρώτο το σ. Γιώργη Γεωργίου, που εργάζονταν στα παράνομα τυπογραφεία του ΚΚΕ σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη και αλλού. Γιατί πολεμούσαν και αυτοί μέσα στην κόλαση τότε της Αθήνας και των άλλων πόλεων το ίδιο περήφανα και ηρωικά όπως ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας για τη λευτεριά, τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία, για μια καινούρια Ελλάδα.

Έξι χρόνια χρειάστηκαν για να ανακαλύψει η Ασφάλεια της Αθήνας το τυπογραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ που δούλευε ο σ. Γιώργης Γεωργίου. Απ΄ ό,τι ξέρω όχι μόνο από την ιστορία του δικού μας κόμματος, αλλά και άλλων Κομμουνιστικών Κομμάτων, πολύ δύσκολα θα μπορούσε να διατηρηθεί ένα τέτοιο τυπογραφείο τόσα πολλά χρόνια! Κι όμως, ο σ. Γιώργης Γεωργίου κράτησε ψηλά τη σημαία του ΚΚΕ, το σημαιοφόρο του Κόμματός μας, το «Ριζοσπάστη».

Το Σεπτέμβρη του 1953 η Ασφάλεια συνέλαβε όλη την οικογένεια του Γ. Γεωργίου. Τα δυο ανήλικα παιδιά του στάλθηκαν εξορία στη Λέρο, στο κολαστήριο για τα παιδιά, της περιβόητης βασίλισσας Φρειδερίκης. Ο σ. Γ. Γεωργίου και η γυναίκα του μαρτύρησαν στα μπουντρούμια της Ασφάλειας. Άντεξαν στα φοβερά βασανιστήρια. Ο Γ. Γεωργίου καταδικάστηκε κατά συγχώνευση σε 13 χρόνια και μεταφέρθηκε στις φυλακές Ιντζεδίν, μετά στην Αίγινα, στην Κέρκυρα, για να καταλήξει στα Βούρλα από όπου και δραπέτευσε στις 27 του Ιούλη 1955, μαζί με άλλους 26 συντρόφους του.

Ο σ. Γ. Γεωργίου δούλεψε στην παρανομία δύο χρόνια και τον Απρίλη 1957, στην προσπάθειά του να φύγει στο εξωτερικό για να συναντήσει την καθοδήγηση του ΚΚΕ, τον συνέλαβαν, τραυματισμένο, στο Σουφλί. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν ότι «συνελήφθη άτομο αγνώστων στοιχείων που προσπαθούσε να περάσει τα σύνορα». Τον μετέφεραν στην Ασφάλεια της Αλεξανδρούπολης. Εκεί ανακάλυψαν ότι πρόκειται για τον παλιό καπνεργάτη κομμουνιστή Γιώργη Γεωργίου. Η ληξιαρχική πράξη του θανάτου του έγραφε σαν αιτιολογία «υπέκυψε στα τραύματά του». Στην πραγματικότητα δολοφόνησαν το σ. Γιώργη Γεωργίου στην Ασφάλεια της Αλεξανδρούπολης. Οι αρχές δεν έκαναν ποτέ τον κόπο να ειδοποιήσουν την εξόριστη οικογένειά του, που έμαθε την τραγική είδηση από τις εφημερίδες. Προτείνω η φωτογραφία του σ. Γιώργη Γεωργίου να στολίζει τα Γραφεία του «Ριζοσπάστη» – του αξίζει η τιμή αυτή.»