Φορκάτα (η)

Φορκάτα (η) λέγεται στα χωριά της περιοχής του Αλεξάνδρου ένα σκληρό ξύλο, συνήθως αγριόξυλο, που καταλήγει στην κορυφή του σε μία διχάλα. Το πάχος και το το ύψος του ξύλου εξαρτιόνταν από τη χρήση για την οποία προοριζόντανε.

Με τη φορκάτα στήριζαν τους χαμηλούς κλώνους των δέντρων που βάιζαν (λύγιζαν) από τον καρπό για να μη σπάσουν από το βάρος. Χρησίμευε επίσης στο φόρτωμα των ζώων, καθώς στηρίζονταν με αυτή η μια μεριά του φορτίου για να μη γέρνει το σαμάρι.