Το τιμολόγιο των φορτοεκφορτωτικών δικαιωμάτων για το Λιμάνι της Λευκάδας το 1946 (Σύλλογος Εργατών Λιμένος Λευκάδας «Η Αλληλοβοήθεια»)

Το τιμολόγιο των φορτοεκφορτωτικών δικαιωμάτων για το Λιμάνι της Λευκάδας που ίσχυε από 5 Δεκεμβρίου του 1946, δυνάμει διαταγής του υπουργείου Εργασίας, είναι ίσως ενδεικτικό για τα εμπορεύματα και τα προϊόντα που διακινούνταν την εποχή εκείνη μέσω του λιμανιού. Με το τιμολόγιο ρυθμίζονταν τα εργατικά κόστη κατά τόνο για τους εργάτες κύτους (αμπαριού), τους εργάτες που δούλευαν στην προκυμαία, τους καραγωγείς (οδηγούς κάρων) και τα ζυγιστικά.

Τα εμπορεύματα κατατάσσονταν σε έξι κατηγορίες: Ι) Εμπορεύματα συσκευασμένα όπως, σε σάκους, κιβώτια, βαρέλια οίνου, βαρέλια λαδιού, βαρέλια άδεια μεγάλα, βαρέλια άδεια μικρά, μπάλες ή δέματα, οινόπνευμα, πετρέλαια, μπακαλιάρος σε σακιά, Μπακαλιάρος σε βαρέλια, Μπαούλα μεγάλα, μπαούλα μικρά, Μπάλες ή δέματα με είδη γενικού εμπορίου, Τσιγάρα σε κιβώτια. ΙΙ) Εμπορεύματα ασυσκεύαστα όπως, Δημητριακά, Γαιάνθρακες (κάρβουνο), Αλάτι, Πυρήνας (ελαιοπυρήνας), Λοιπά εμπορεύματα. ΙΙΙ) Ζωντανά ζώα (μεγάλα, μικρά μοσχάρια, ζώα εν γένει) – στην περίπτωση αυτή δεν προβλέπονται κόστη για τη μεταφορά από τους καραγωγείς και για το ζύγισμα. IV) Ξυλεία (Λευκή, βουβή ( ; ), επιπλοποιίας, βαρελοποιίας. V) Μηχανήματα, αυτοκίνητα, έπιπλα, κατόπιν ιδιαιτέρας συμφωνίας και VI) Κεραμίδια, τούβλα κατά χιλιάδα.

Για χύμα εμπορεύματα που έπρεπε να συσκευαστούν από τους εργάτες αυξάνονταν κατά 80-100% οι τιμές για τα εμπορεύματα της 2ης κατηγορίας. Επίσης αυξάνονταν στο διπλάσιο οι τιμές για τα ογκώδη και στιφρά εμπορεύματα ενώ για το χαπιάρισμα (τακτοποίηση και προσεκτική και συμμετρική κατανομή του χύδην φορτίου στα αμπάρια ενός πλοίου) καταβάλλονταν επιπλέον 50% στο τιμολόγιο του κύτους (αμπαριού). Για τη μεταφορά από την προκυμαία στο Τελωνείο οι καραγωγείς έπαιρναν το μισό του τιμολογίου μεταφορικών και το άλλο μισό για την μεταφορά των εμπορευμάτων από την αποθήκη του Τελωνείου στην αποθήκη του εμπόρου. Σε περίπτωση χρησιμοποίησης του βαρούλκου (σώζεται ακόμη στην προβλήτα του λιμανιού) ή παλάγκου αυξάνονταν κατά 50% το τιμολόγιο κύτους. Τέλος, το Σάββατο ήταν όλη τη μέρα ημιαργία. Από τα εισπραττόμενα κάθε φορά εργατικά δικαιώματα 4% καταβάλλονταν υπέρ των πόρων του Κ.Α.Φ. (κοινωνική ασφάλιση).

Ο Σύλλογος Εργατών Λιμένος Λευκάδας «Η Αλληλοβοήθεια», όπως ήταν η επίσημη ονομασία του, ήταν ένα από τα πιο παλιά εργατικά σωματεία του νησιού μας με έτος ίδρυσης το 1920.

Τα μέλη του Σωματείου φόρτωναν και ξεφόρτωναν τα καΐκια και άλλα καράβια που κατέφταναν στο λιμάνι της Λευκάδας σε μια εποχή που αυτό έπαιζε σημαντικό ρόλο στις εισαγωγές και εξαγωγές εμπορευμάτων και προϊόντων. Το επάγγελμα του λιμενεργάτη ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα «κλειστό» επάγγελμα, και το Σωματείο έβαζε περιορισμούς στην είσοδο νέων μελών ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, απαγορεύοντας έτσι πρακτικά την πρόσβαση στην εργασία σε κάθε άλλο εργάτη που θα ήθελα να δουλέψει στον τομέα αυτό. Άγνωστο είναι αν εφαρμόστηκε η εκ περιτροπής εργασία, η οποία είναι γνωστό ότι εφαρμοζόταν σε άλλα αντίστοιχα Σωματεία, όταν μειωνόταν η οικονομική δραστηριότητα.

Η κατάσταση θα χειροτερέψει φυσικά κατά πολύ με τον πόλεμο και την κατάληψη του νησιού από τους Ιταλούς. με τον πρόεδρο του Σωματείου Σπυρίδωνα Γεράρδη να ζητά με επιστολή τον Ιούλιο του 1940 από το υπουργείο Εργασίας την ενίσχυση των μελών του Σωματείου, «επειδή μαστιζόμεθα εξ ολοσχερώς ανεργίας προ μηνός, λόγω της κατάστασης παυσάσης της εξαγωγής του οίνου, ελαίου του μόνου πόρου ζωής μας, επαπειλούμενοι ούτω εκ του εξ ασιτίας θανάτου, μη δυνάμενοι να εξασφαλίσωμεν τον ημερήσιον άρτον των πολυμελών οικογενειών μας όντας εντελώς άποροι».

Το 1947 το Σωματείο έχει 34 μέλη και το διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου απαρτίζονταν από τους εξής: Ματαφιάς Τιμόθεος – Πρόεδρος, Κατωπόδης Πάνος – Αντιπρόεδρος, Αραβαντινός Ιωάννης – Ταμίας, Γεράρδης Σπύρος – Γενικός Γραμματέας, Γαντζίας Πέτρος – Σύμβουλος, Κατωπόδης Δήμος – Σύμβουλος, Καρύδης Πάνος – Σύμβουλος.