«Μνήμες και ένα δράμι οικογενειακής ιστορίας» (του Γιάννη Σπ. Σκληρού) | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News

«Μνήμες και ένα δράμι οικογενειακής ιστορίας» (του Γιάννη Σπ. Σκληρού)

Evaggelia_Sklrou_Kavvada

«Η θεία μου η Βαγγέλω υπήρξε το τελευταίο από τα έξι παιδιά της οικογένειας του Ιωάννη (Γιαννάκη) Σκληρού από το Μαραντοχώρι Λευκάδας και της Πολυξένης Βερυκίου απ΄ τη Νικιάνα Λευκάδας.

Από τα νεανικά της χρόνια πορεύθηκε μέσα στις δυσκολίες.

Το 1942 πέθανε ο πατέρας της Γιαννάκης Σκληρός (παππούς μου) και λίγους μήνες μετέπειτα, η είδηση της αποτρόπαιου και βασανιστικού θανάτου του αδελφού της ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΚΛΗΡΟΥ και της ρίψης του άψυχου κορμιού του στην «ΤΡΥΠΑ» στα Χαραδιάτικα1 έπεσε σαν κεραυνός στην οικογένεια.

christos_skliros_botsonasO Χρήστος Σκληρός (Μποτσώνας) πάνω δεξιά όπως βλέπουμε μαζί με τα τρία αδέρφια του

Για τα 2 από τα 3 αγόρια, το Μήτσο και τον Σπύρο είχαν ήδη ξεκινήσει -μετά τη σύλληψή τους λόγω της συμμετοχής τους στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ- τα βασανιστήρια με φυλακίσεις, έκτακτα στρατοδικεία και εξορία στο κάτεργο της Γυάρου. Ήταν βλέπετε, ΕΑΜιτες..!!

Τούτο το «ταξίδι» στη Γυάρο είχε διάρκεια περίπου δέκα ολόκληρα χρόνια έως το 1955 οπότε και επέστρεψαν τα αδέλφια της από την εξορία.

Η θεία μου η Βαγγέλω γεννημένη το 1929, είδε μέσα σε 15 χρόνια την οικογένειά της, την «οικογένεια του Γιαννάκη του Μποτσώνα» όπως της άρεσε να λέει, να διαλύεται2.

2_Evaggelia_Sklrou_Kavvada

Δύο αδέλφια στην εξορία και ένας αδελφός σκοτωμένος έφτιαχναν ένα δραματικό σκηνικό για την οικογένεια.

Με αυτό το πλαίσιο μπήκαμε στη δεκαετία του 1950 με τα δύο της αδέλφια να διανύουν τον 5ο χρόνο στην εξορία.

Η γλυκύτατη θεία Βαγγέλω είχε ενηλικιωθεί, ήταν ήδη 22 ετών.

Από μικρή διέθετε μεγαλείο ψυχής, αλτρουισμό, γενναιότητα και ομορφιά που πήγαζε από μέσα της, που ανάβλυζε απ τα βάθη της ψυχής της.

Άλλωστε η αληθινή ομορφιά δεν βρίσκεται στα επιφανειακά χαρακτηριστικά ή στην λάμψη την εξωτερική, αλλά βαθιά μέσα στην ψυχή εκείνων που βίωσαν τις πιο σκοτεινές στιγμές τους, εκείνων που βυθίστηκαν στο βάρος του πόνου και της ήττας, και παρόλα αυτά κατάφεραν να βρουν φως και να συνεχίσουν.

Συνεπεία όλων αυτών των χαρακτηριστικών της, υπήρξαν πολλές προτάσεις στη θεία για να ντυθεί νύφη.

3_Evaggelia_Sklrou_Kavvada

Έτσι γινόταν τότε, εκείνα τα πέτρινα χρόνια. Γάμοι με προξενιά και προικοσύμφωνα. Για έρωτες εκείνες τις εποχές, ούτε κουβέντα.

Η θεία Βαγγέλω όμως είχε άρνηση σε κάθε προξενιό.

Υπήρχε τούτο, βαθιά ριζωμένο μέσα της: «δεν το χώραγε ο νους μου και πόναγε η ψυχή μου να έχω τ’ αδέλφια μου στην εξορία και εγώ να κάνω γάμους»3. Άλλα ήθη, άλλες λογικές και άλλες αξίες.

Όταν το 1952 έκλεισε για λίγο το κάτεργο της Γυάρου, τα δυο της αδέλφια ο Μήτσος και ο Σπύρος (πατέρας μου) μεταφέρθηκαν στις φυλακές της Πρέβεζας στις 20 Οκτωβρίου 1952.

Σε εκείνα τα σκληρά και δύσκολα χρόνια των «χαρακτηρισμών» και των «φακέλων φρονημάτων», η θεία Βαγγέλω βρήκε τα κουράγια και το σθένος να αφήσει τον κάμπο του Μαραντοχωρίου και να αιτηθεί επισκεπτήριο στις φυλακές Πρέβεζας για να δει τα αδέλφια της.

Τι και αν την «χαρακτήριζαν»…!! Λίγο νοιαζόταν η θεία μπροστά στο αντάμωμα με το «αίμα της»!! Η Μποτσωναίϊκη αδελφική αγάπη, βλέπετε.

Ήταν από τότε μια γυναίκα που έβρισκε τη δύναμη και τα κουράγια να ξεπερνά όλα τα εμπόδια και να γεμίζει με θάρρος και δύναμη τους ανθρώπους της.

Ήταν μια γυναίκα που ενώ μεγάλωσε σε σκληρές και δύσκολες εποχές, σε χρόνια με αντιξοότητες, είχε το μεγάλο χάρισμα της ενσυναίσθησης.

Υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν έθιξε ποτέ κανέναν, που δεν ήξερε τι σημαίνει κουτσομπολιό, τι σημαίνει ίντριγκα και έριδα…

Μια γυναίκα που έδειξε ιώβεια υπομονή και στα πιο δύσκολά της, δε λύγισε.

Μια γυναίκα δοτική με ανιδιοτέλεια, με φιλανθρωπία και αυταπάρνηση, μια πραγματική Κομμουνίστρια4.

Με τον άντρα της, τον θείο Βαγγέλη παντρεύτηκαν το 1958.

Άργησε η θεία για γάμο, πήγε περίπου 30 ετών αλλά είπαμε: «δεν το χώραγε ο νους μου και πόναγε η ψυχή μου να έχω τ’ αδέλφια μου στην εξορία και εγώ να κάνω γάμους».

Απέκτησαν τρία υπέροχα παιδιά, τη Μαρία, την Τασία και τον Χριστόφορο. Τα μεγάλωσαν με τις δυσκολίες εκείνης της εποχής, εμφυσώντας τους την αξιοπρέπεια, την αγάπη και τον μεταξύ τους σεβασμό, το ήθος και την ομόνοια.

Η θεία μου υπήρξε πολύ καλή μάνα, άριστη σύζυγος λεβέντισσα, μετρημένη, ακούραστη …ακούραστη πραγματικά. Ο χερουλάτης της έφαγε τα δάχτυλα της θείας Βαγγέλως. Ρόζιασαν τα χέρια της από τα χωράφια, τις καλλιέργειες, τις ελιές τα βάσανα και τους κόπους γι’ αυτό το έρμο το ψωμί και την αξιοπρέπεια της οικογένειας της.

Παρόλο τον κάματο, την κόπωση όλης της ημέρας, είχε πάντοτε την αγκαλιά της και το ταπεινό της σπίτι στο Κατοχώρι Λευκάδας, ορθάνοιχτα για όλους εμάς !!!

Έφυγε ήσυχα το 2010. Κατάφερε να αποκτήσει την αγάπη, τον σεβασμό, τον θαυμασμό και την εκτίμηση όλων μας.

Έτσι θα την θυμόμαστε όλοι όσοι ζήσαμε τη μικρή αδελφή του πατέρα μου, τη βασανισμένη σεμνή και ταπεινή, πάντοτε δοτική και ανοιχτόκαρδη θεία μου Ευαγγελία Σκληρού συζ. Ευάγγελου Καββαδά (ΜΠΟΤΣΩΝΑΙΝΑ).

Ήταν ένα δράμι οικογενειακής ιστορίας αφιερωμένο στη μνήμη της.

Ιανουάριος 2025

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡ. ΣΚΛΗΡΟΣ»

1 Ήρωες και μάρτυρες της Λευκάδας, ΠΑΝΤΑΖΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ, Σελ. 61

2. Αφήγηση Βαγγέλως Καββαδά και Βασίλως Καββαδία.

3. Αφήγηση Βαγγέλως Καββαδά

4. Αφήγηση συντοπίτη της, Βουλευτή Λευκάδος.»

(Κοινοποιήθηκε από τον κ. Γιάννη Σκληρό στην δημόσια ομάδα «Λευκαδίτικα Νέα» που διατηρεί η σελίδα μας στο facebook).


Displaying 1 Comments
Have Your Say
  1. Είμαι τυχερός που γνώρισα την θειά Βαγγέλω την Σκληρού. Κι ένιωθα περηφάνεια που ήταν Σκληρού!! Πάντα λαμπάδα και χαρούμενη την γνώρισα όπως και τον Βαγγέλη τον άντρα της. Ακέραιος άνθρωπος κι ο σεβαστός μπάρμπα Βαγγέλης. Τους χαρακτήριζε η απλότητα, η ευγένεια κι ο καλός τους λόγος. Σ ευχαριστούμε Γιάννη, για την θύμηση.

Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>