Το στερνό «αντίο» είπαν σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι στον Τάκη Παπαδάτο

Με τη σημαία του ΚΚΕ να τον σκεπάζει στο «τελευταίο ταξίδι», σύντροφοι, η οικογένεια, συναγωνιστές και φίλοι αποχαιρέτησαν το απόγευμα της Μ. Τετάρτης 16 Απρίλη τον Τάκη Παπαδάτο, ο οποίος κηδεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο Μανάσι Λευκάδας, στον Κοιμητηριακό Ναό Αγίου Δημητρίου.

Εκ μέρους της ΤΕ Λευκάδας του ΚΚΕ τον Τάκη Παπαδάτο αποχαιρέτησε ο Βαγγέλης Βερροιώτης, ο οποίος είπε:

«Αποχαιρετάμε σήμερα έναν αυθεντικό άνθρωπο, έναν γνήσιο σύντροφο, έναν κομμουνιστή αλύγιστο. Ο Τάκης Παπαδάτος που γεννήθηκε σε τούτο το χωριό, το 1932, έμελλε να σηκώσει στις πλάτες του το βάρος της ορφάνιας, του αποκλεισμού και των διώξεων που υφίσταντο όλες οι οικογένειες των κομμουνιστών και των αγωνιστών για πάρα πολλά χρόνια.

Πιστός στις παρακαταθήκες του πατέρα του και στα δικά του «πιστεύω» που διαμορφώθηκαν μέσα από τον σκληρό αγώνα για επιβίωση από τη μία, αλλά και την αντίληψή του για ένα κόσμο ανθρωπιάς και δικαιοσύνης από την άλλη, αγωνίστηκε ψυχή τε και σώματι για αυτά τα πανανθρώπινα ιδανικά.

Το 1967 συνελήφθη από τη χούντα των Συνταγματαρχών και στάλθηκε εξόριστος στη Λέρο και κατόπιν στη Γυάρο. Για τέσσερα χρόνια ελάχιστα νέα φτάνουν στην οικογένειά του. Με πενιχρά μέσα και με τη βοήθεια των αδελφιών του και της γυναίκας του, που στάθηκε στυλοβάτης σε όλη αυτή τη δοκιμασία, καταφέρνει η οικογένειά του με τέσσερα παιδιά να ζήσει μέσα σε δύσκολες συνθήκες.

Στην εξορία ωστόσο δεν λυγίζει και δεν υπογράφει δήλωση μετανοίας. Οι καθημερινοί ψυχολογικοί και σωματικοί εκβιασμοί με κέντρο αναφοράς τα παιδιά του και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν να πεθάνουν από την πείνα δεν τον λύγισαν, παρόλο που ως πατέρας ένοιωθε βαθιά μέσα του τα συναισθήματα της οδύνης και του βίαιου αποχωρισμού.

Ήταν από τους τελευταίους που επέστρεψαν από την εξορία και αμέσως ρίχτηκε στη μάχη να ανασυγκροτήσει την οικογένειά του αγωνιζόμενος για το καθημερινό ψωμί αλλά και υπερασπιζόμενος το δίκιο, την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά, αποτελώντας έτσι ένα φωτεινό παράδειγμα, με αρχές και αξίες που τις αποδείκνυαν οι ίδιες οι πράξεις του.

Για όλα τα παραπάνω ευγνωμονούμε και τιμούμε τον Τάκη Παπασάτο! Αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για τα νέα παιδιά που αγωνίζονται ο καθένας από το μετερίζι του για έναν κόσμο στο μπόι των ανθρώπων.

Αθάνατος!»

Τον νεκρό αγωνιστή αποχαιρέτισε επίσης η Ευαγγελία Κούρτη, μέλος της οικογένειας, η οποία διάβασε με συγκίνηση ένα ποίημα που του είχε αφιερώσει. (Δες εδώ).