«Μάνα», ποίημα της Κωνσταντίνας Κούρτη

ΜΑΝΑ

Σήμερα είν’ η μέρα σου, γιορτάζεις και τιμάσαι
κει, στην αιωνιότητα γαλήνια κοιμάσαι

Εσύ μετάγγισες ζωή, φροντίδα κι αγάπη
που τρυφερά εφύλαγες στο ιερό κιτάπι
κείνο που δε λογάριασε ποτέ το πάρε δώσε
αφού μόνο το δεύτερο εμπλούτιζε το «νιώσε»

Έτσι το δρόμο χάραξες μοναδικά κι ατόφια
απ’ της ψυχής τα βότανα έπλεκες γιατροσόφια
απλόχερα τα πρόσφερες στα περιβάλλοντά σου
δικοί και ξένοι ήτανε όλα τ’ υπάρχοντά σου.

Μάνα υπήρξες για πολλούς, όλοι σ’ αναζητάνε
τη γενναιοδωρία σου ως πλούτο εκτιμάνε

μα πιο τρανή απόδειξη του καρδιακού σου χώρου
ήταν η καλοσύνη σου σ’ ευρύτητα του όρου
που δεν εξαίρεσε μικρούς και λίγους στην αγάπη
καθώς και στους αγνώμονες ποτέ δεν ανετράπη.

Κ.Κ

11/5/25