Σαν σήμερα το 1974 γίνεται δημοψήφισμα για το πολιτειακό στην Ελλάδα
Αντιβασιλικός αγώνας πριν το δημοψήφισμα (Αρχείο Flipress/Βασίλη Καραγεώργου)
Σαν σήμερα, στις 8 Δεκέμβρη του 1974, πραγματοποιείται στην Ελλάδα δημοψήφισμα για το πολιτειακό, με το 69,2% να ψηφίζει υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας.
Τα τελικά αποτελέσματα στο Νομό Λευκάδας είχαν ως εξής:
| EΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ: | 22.460 |
| ΨΗΦΙΣΑΝ: | 15.208 |
| ΕΓΚΥΡΑ: | 15.041 |
| ΑΒΑΣΙΛΕΥΤΗ: | 10.712 (71,22%) |
| ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ: | 4.329 (28,78%) |
| ΑΠΟΧΗ: | 32,32% |
Στις 8 Δεκέμβρη του 1974, 22 ημέρες μετά τις πρώτες μεταπολιτευτικές βουλευτικές εκλογές, ο ελληνικός λαός κλήθηκε και πάλι στις κάλπες για να αποφασίσει, αυτή τη φορά, τη μορφή του πολιτεύματος. Τα ψηφοδέλτια με τα οποία θα έκφραζε τη θέλησή του ήταν δύο: το ένα, χρώματος καφέ, που έγραφε πάνω «Βασιλευομένη Δημοκρατία» και το άλλο, χρώματος πράσινου, με την ένδειξη «Αβασίλευτη Δημοκρατία».
Έντυπο υλικό υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας (Βιβλιοθήκη της Βουλής)
Η επιλογή των χρωμάτων προκάλεσε τη διαμαρτυρία των φιλομοναρχικών που τη θεώρησαν δυσμενή γ΄ αυτούς, δεδομένου ότι το πράσινο θεωρείται πως είναι το χρώμα της ελπίδας.
Τα κεντρικά γραφεία της Βασιλικής Ένωσης (Αρχείο δημόσιας ραδιοτηλεόρασης)
Διαμαρτυρίες, όμως υπήρχαν και ως προς το περιεχόμενο των ψηφοδελτίων, αυτή τη φορά, από μέρους των αντιμοναρχικών. Και τα δύο ψηφοδέλτια είχαν τη λέξη Δημοκρατία κι έτσι διοχετευόταν το μήνυμα στην κοινωνία πως στη χώρα, είτε με βασιλιά είτε χωρίς βασιλιά, το πολίτευμα θα ήταν δημοκρατικό. Αυτό κανείς δημοκρατικός πολίτης δεν μπορούσε να το δεχτεί αναλογιζόμενος τα δεινά που είχε επιφέρει στον τόπο το Παλάτι, τουλάχιστον στο κοντινό για την εποχή χρονικό διάστημα, ανεβοκατεβάζοντας κυβερνήσεις με πραξικοπηματικό τρόπο, προπαρασκευάζοντας μια παλατιανή δικτατορία κι ακόμη, ευλογώντας τη χούντα των συνταγματαρχών. Γι΄ αυτό και το ΚΚΕ, στο μήνυμά του προς τον ελληνικό λαό, λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα υπογράμμιζε: «Καλούμε το λαό να μην κάνει σύγχυση ανάμεσα στις όχι σαφείς διατυπώσεις των ψηφοδελτίων για Βασιλευομένη και Αβασίλευτη Δημοκρατία. Να προσέξει. Και να ρίξει στις κάλπες μόνο το ΠΡΑΣΙΝΟ ψηφοδέλτιο».
Έντυπο υλικό υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας (Βιβλιοθήκη της Βουλής)
Όντως έτσι συνέβηκε. Το εκλογικό σώμα δεν παρασύρθηκε και στη συντριπτική του πλειοψηφία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των δημοκρατικών. Το ψηφοδέλτιο της δημοκρατίας προτιμήθηκε από 3.245.111 ψηφοφόρους, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 69,18% ενώ υπέρ της μοναρχίας ψήφισαν 1.445.875 ψηφοφόροι ή το 30,82%4. Η Ελλάδα μέσα από μια, πανθομολογουμένως αδιάβλητη εκλογική διαδικασία, που ολοκληρώθηκε με υποδειγματικό τρόπο, απαλλασσόταν από τη μάστιγα του μοναρχικού θεσμού για τον οποίον τόσα είχε υποφέρει στη νεότερη ιστορία της.
Το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την Κυριακή του δημοψηφίσματος
Στο ίδιο φύλλο και στην στήλη «Εμμετρος Ρίζος», με την υπογραφή: «Ο Παλιός» (πρόκειται για τον Καισαριανιώτη αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Νίκο Οικονομίδη) διαβάζουμε:
Αγγελτήριον!
Χαίρε, Μεγαλειότατε! Τα σέβη μου υποβάλλω,
προαναγγέλλω μήνυμα νίκης πολύ μεγάλο.
Το Δημοψήφισμα φορεύς χαράς θάναι μεγίστης
και θ΄ ακουστεί χάριν Υμών το «Δόξα εν Υψίστοις.»
Θα σας ζητοκραυγάζουνε χαρούμενα τα πλήθη,
κι όλοι θα πληροφορηθούν η Ελλάς πως ανεστήθη.
Απόψε ξεφαντώνουμε και πρέπει να πιστέψετε
πως το χρωστάμε αυτό σε Σας που δεν θα επιστρέψετε.
Το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη μετά το δημοψήφισμα (Φύλλο της Τρίτης 10 Δεκέμβρη 1974)
(Πηγές: 902.gr, εφημερίδα «Ριζοσπάστης», Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων)



















































































Παρακρατικός σουρεαλισμός
ή
για την αισθητική της του Εθνικοφρονικού.. αρπάζειν.
Μια αναφορά για τα πικρά τότε και θολωμένα ποτήρια των θολωμένων ιδεολόγων ( της κρατικής και κοινωνικής αρπαχτής δηλαδή) νοσταλγών.
Στην λεγόμενη τσιμέντινη πλατφόρμα συγκέντρωσης σταφυλιών δεξιά και επί του δρόμο του Άτλα προς τον Αμμόκαμπο της Εγκλουβής, στο σύνορο κτηματικής περιφέρειας
Καρυάς και Εξάνθειας, στην αριστερά καμπή του δρόμου ανεβαίνοντας που δεξιά απλώνεται στο βάθος το Ιόνιο Πέλαγος, παραμονή μια βδομάδα του προκυρηχθέντος δημοψηφίσματος για την βασιλευομένη ή αβασίλευτο πολιτειακή οργάνωση, είχε εμφανιστεί ένα άκρως υπέρσουρεαλ ή υπερσουρεάλ ( το ίδιο είναι) σύνθημα, με μπλέ καλοφκιαγμένα κεφαλαία και μεγάλα σε μέγεθος και ευκρινή γράμματα, που έλεγε: » Η ΧΟΥΝΤΑ ΕΔΙΩΞΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ».
Μέσα σε αυτό το πυκνό συνθηματικό
σούρεαλ συμβολισμό σούρεαλ , ενυπάρχει και φανερώνεται ευκρινώς και η απόλυτη απουσία κάθε ιδεολογικού θεωρητικά υποβάθρου της μεταπολεμικής Εθνικοφροσύνης. Ακόμα ούτε ως κοινωνική αναφορά ελάχιστα αποδεκτή ακόμα και από εντροπή στα ανθρώπινα ( δηλαδή ούτε ίχνος φιλότιμου γειτόνων ή συγχωριανών ) δεν ήταν επενδεδυμένο στην μεταπολεμική Εθνικοφροσύνη , για τούτο αυτονομιμοποιούνταν να λειτουργεί και παρακρατικά όπως λειτουργούσε χρόνια, απενεργοποιώντας και όποια καλή προσπάθεια εγένετο από όποια κρατική διαφανή κανονικότητα και θεσμικότητα , προσπαθούσαν κάποιοι εντιμότεροι να υιοθετήσουν και ως κράτος και ως άνθρωποι.
Η απουσία κάθε ιδεολογικού υποβάθρου έστω και ελάχιστου απ τον πυρήνα της εθνικοφροσύνης, εξηγεί και γιατί η διαχείρηση λειτουργικά του όλου εθνικοφρονικού κόνσεπτ ήταν υπόθεση κάθε λογής κοινωνικού ρεντίκολου και της αδιαφανούς προσπεφυκίας αρπαχτής. Αυτά τα δύο πάνε και θα πάνε πάντα μαζί.
Το σύνθημα τότε , παραμονή του δημοψηφίσματος του 1974 και χρωματικά με γαλάζια γράμματα ( άρα Εθνικοφρονικά επιλεγμένα ) σύμφωνα με το οποίο » Η Χούντα είχε διώξει τον Βασιλέα» , μετά από χρόνια ήταν γνωστό και ως χιούμορ σούρεαλ ποιοι – ήταν 3 – είχαν φτάσει με αυτοκίνητο της εποχής στην πλατφόρμα ( δεξαμενή για συγκέντρωση σταφύλιών της περιοχής) και το είχαν γράψει νύχτα. Ήταν γραμμένο με πινέλο , σχετικά καλογραμμένο , μια και τότε δεν ήταν διαδεδομένα τα χρωματικά σπρέυ και οι τεχνικές των.