Σαν να μην έφταναν οι πλωτές εξέδρες τώρα και αυτό! (Απορία αναγνώστριας: «Επειδή δε ξέρω…αυτό επιτρέπεται;»)

Μας στάλθηκε από αναγνώστρια με την επισήμανση: «Επειδή δε ξέρω…αυτό επιτρέπεται;». Η φωτογραφία έχει ληφθεί σήμερα το πρωί σε παραλία της Νικιάνας. Τόσο κοντά στην παραλία μάλλον θα απαγορεύεται.

Αργότερα είδαμε τα σκάφη να είναι παραταγμένα (αγκυροβολημένα) απέναντι από την παραλία στο Κοντρί στου Μαυρογιάννη, αυτή τη φορά σε πιο μακρινή απόσταση από την παραλία.

Με μία πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη σχετικά με τις αποστάσεις που πρέπει να τηρούν τα σκάφη από τους λουόμενους. Αν γνωρίζει κάποιος με σιγουριά τι προβλέπεται από το νόμο ας γράψει.

Σε κάθε περίπτωση παραθέτουμε μία άποψη που καταγράφει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» – Στα σχόλια γίνεται αναφορά και στη Λευκάδα:

Σε μία χώρα που θέλει να συγκαταλέγεται στους κορυφαίους προορισμούς για το yachting, δεν υπάρχουν στοιχειώδεις υποδομές, δεν τηρείται κανένας όρος ή φέρουσα ικανότητα, δεν υπάρχει καμία χωροθέτηση, αλλά ούτε και προγραμματισμός για να υπάρξουν αυτά στο μέλλον.

– Το κάθε σκάφος αγκυροβολεί όπου και όπως θέλει, κατά παράβαση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που ορίζει ότι απαγορεύεται η αγκυροβόληση πάνω από θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας. Σε άλλα μέρη της Μεσογείου, π.χ. Ισπανία, Ιταλία, Κροατία κλπ σε περιοχές με λιβάδια Ποσειδωνίας τα σκάφη προσδένουν πάνω σε ειδικά μόνιμα αγκυροβόλια.

(Να θυμίσουμε ότι τα προστατευόμενα λιβάδια Ποσειδωνίας, μας δίνουν πολύτιμο οξυγόνο, εξασφαλίζουν την παραγωγικότητα των θαλασσών μας, το βαθύ τους ρίζωμα σχηματίζει φυσικό φράχτη που αποτρέπει τη διάβρωση των παραλιών, ενώ είναι και ένας ανεκτίμητος σύμμαχός μας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς απορροφούν >35 φορές περισσότερο άνθρακα, σε σύγκριση με τα τροπικά δάση).

– Το κάθε σκάφος απορρίπτει ανεξέλεγκτα στη θάλασσα ημερησίως εκατοντάδες λίτρα λυμάτων από τουαλέτες, ντους, κουζίνες, το συνεχή καθαρισμό των σκαφών από τα πληρώματα ως αποτέλεσμα ενός τρόπου πολυτελών διακοπών κλπ. Κατά συνέπεια με τέτοια συγκέντρωση σκαφών αλλάζει άρδην η χημική σύσταση των νερών της περιοχής: ότι κολυμπάει ή μπορεί να μετακινηθεί απομακρύνεται, ενώ ότι είναι προσκολλημένο στα βράχια είναι καταδικασμένο.

Το παραπάνω είναι κατά παράβαση όχι μόνο της λογικής αλλά και των όρων που ορίζονται από τη συνθήκη Marpol, που υποχρεούται να εφαρμόζει και η Ελλάδα και μεταξύ άλλων ορίζει ότι τα λύματα των σκαφών πρέπει να δέχονται επεξεργασία και έπειτα να απορρίπτονται τουλάχιστον 4 μίλια από την πλησιέστερη ακτή, ή να αδειάζουν σε κατάλληλη μονάδα υποδοχής λυμάτων που υποχρεούνται να διαθέτουν όλες οι μαρίνες στην Ελλάδα (και παρ’ όλα αυτά σήμερα δεν λειτουργεί καμία αντίστοιχη μονάδα).