Μια φωτογραφία και λίγοι στίχοι…
| Του Αιθεροβάμονα |
| Σε όσους αγάπησαν και τίναξαν ένα λιόδεντρο… |
| Το τσεκούρι έπεσε με δύναμη πάνω στο γέρικο κορμό της ελιάς. |
| Και τότε το σώμα πόνεσε, ένα μάτι δάκρυσε κι’ ακούστηκε ένας υπόκωφος λυγμός! «Και όμως οι γέρικες ελιές τα βλέπουν όλα ……..» |
| Γιώργος Σεφέρης: Οι ελιές με τις ρυτίδες των γονιών μας! |
| Οδυσσέας Ελύτης: Καταμεσήμερο Ιουλίου… που κι αν ακόμα δεν υπήρχαν ελαιώνες… θα τους είχα επινοήσει. |
| Λορέντζος Μαβίλης: Στην κουφάλα σου εφώλιασε μελίσσι, γέρικη ελιά, που γέρνεις με τη λίγη πρασινάδα που ακόμα σε τυλίγει… |
Αιθεροβάμων
