Ένα παλιό εμαγιέ κανάτι

Το βρήκαμε πεταμένο μαζί με άλλα σκουπίδια σε ένα λογγωμένο χωράφι, ένα συχνό κατά τα άλλα φαινόμενο στο νησί μας. Κάτι παλιόλατες και άλλες λαμαρίνες είχαν σχεδόν διαλυθεί από τη σκουριά, εμαγιέ αυτό διατηρούταν ακόμη σε πολύ καλή κατάσταση.

Μοιάζει σαν μικρή μεταλλική λεκανίτσα με ένα χερούλι στην άκρη της. Μας θύμισε το ουροδοχείο που χρησιμοποιούσαν παλιότερα για την ανάγκη τους τη νύχτα, όταν δεν υπήρχαν ακόμη τουαλέτες στα σπίτια αλλά σε εξωτερικό χώρο, είτε ακόμη και καθόλου. Ένα παλιό δηλαδή κανάτι, όπως το λέγαμε στα χωριά μας.

Στο πίσω μέρος έχει σφραγίδα που γράφει: ΕΛΛΗΝ. ΠΡΟΪΟΝΤΑ – ΑVE (;) 22 – ΕΜΑΓΙΕ.

Πιτσιρικάς κάποτε στο χωριό θυμάμαι να έχει ένα τέτοιο αγγειό η θειά Ωραία. Το είχε πλύνει, μάλλον, και το είχε αφήσει να στεγνώσει στην αυλή του σπιτιού της. Το έβαλα στο σημάδι από μακρυά και μετά από κάνα δυο ανεπιτυχείς προσπάθειες το πέτυχα τελικά με την πέτρα. Ακούστηκε ο ήχος. Το αποτέλεσμα ήταν να σπάσει το σμάλτο και να αποφεύγω για μήνες το συναπάντημα μαζί της, όταν έμαθε για το δράστη. Η τιμωρία για μένα ήταν να μην μπορώ πλέον να βλέπω τηλεόραση, αφού η θειά Ωραία ήταν η πρώτη, αν θυμάμαι καλά, που είχε τηλεόραση στο χωριό. Την είχε φέρει ο γιος της που ήταν μετανάστης στη Γερμανία.