Προστατευτική περίφραξη νεοφύτων ρουπακιών στο δρυοδάσος των Σκάρων

Μια ιδιαίτερα αξιέπαινη ενέργεια του Συλλόγου Επαγγελματιών και Προστασίας Περιβάλλοντος Νικιάνας

Για μια ακόμη φορά ο Σύλλογος Επαγγελματιών και Προστασίας Περιβάλλοντος της Νικιάνας τίμησε δεόντως το δεύτερο προσθετικό της ονομασίας του, το «Προστασίας Περιβάλλοντος», αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι δεν το φέρει τυχαία και όπως γίνεται καμιά φορά για εφετζίδικους λόγους.

Έτσι, στο πλαίσιο των διήμερων εκδηλώσεων που διοργάνωσε για το δρυοδάσος των Σκάρων και το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που ιστορικά ήταν ανέκαθεν συνυφασμένα και για ένα μεγάλο διάστημα με κοινή πορεία το ένα με το άλλο, προχώρησε το μεσημέρι της Κυριακής 23 Απριλίου 2017, μετά τη λειτουργία που έγινε στη Μονή με την ευκαιρία της πανήγυρής της, στην περίφραξη καμιά δεκαριά νεοφύτων δρυός στις περιοχές «Παναγιά» και «Μαδουρή» που δεν επηρεάζονται αρνητικά από την σκίαση.

Το αρχαιότερο ρουπάκι των Σκάρων με περίμετρο 6.90 μ. και ηλικία γύρω στα 1.000 χρόνια

Στη διάρκεια της πορείας έγινε μια μικρή στάση στο αρχαιότερο, ίσως, ρουπάκι των Σκάρων με περίμετρο 6.90 μ. και ύψος άνω των 20 μ., που βρίσκεται στην περιοχή «Μουσταφά». Παρά τους αιώνες που φέρνει στην πλάτη του είναι ακόμη ακμαιότατο. Η ηλικία του θα πρέπει να αγγίζει τα 1.000 χρόνια. Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι η αρχαιότερη βελανιδιά της Ευρώπης, που χρονολογήθηκε πρόσφατα από τους επιστήμονες στη Δεσκάτη Γρεβενών και η οποία κηρύχθηκε με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας «Διατηρητέο μνημείο της φύσης», είναι 1.300 ετών (με απόκλιση σφάλματος 30-50 έτη) και έχει περίμετρο στο ύψος του στηθαίου της 7.06 μ. και ύψος 23 περίπου μ., δηλαδή μόλις 16 εκατοστά περισσότερο από το υπεραιωνόβιο ρουπάκι των Σκάρων.

Νεαρά ρουπάκια (δρύες) στο χώρο της δενδροφύτευσης πνιγμένα από την ανταγωνιστική βλάστηση

Παράλληλα καθαρίστηκαν στον περιφραγμένο χώρο της δενδροφύτευσης, στην τοποθεσία «Μαδουρή», τα δεντράκια ρουπακιού που είχαν φυτευτεί παλιότερα. Γιατί δεν αρκεί μόνο να τα φυτεύσεις και πάει τέλειωσε. Εξαιτίας της περίφραξης αναπτύσσεται συνάμα η ανεπιθύμητη και ανταγωνιστική βλάστηση που μπορεί να τα «πνίξει», περιορίζοντας σημαντικά την ανάπτυξή τους. Κι εδώ μπαίνει το ερώτημα για τους μελετητές κατά πόσο η βόσκηση, που υπήρχε ανέκαθεν στο δρυοδάσος των Σκάρων, μπορεί να χρησιμεύσει ως διαχειριστικό εργαλείο για την αναγέννηση του δάσους. Ως προς το δίπολο δε βόσκηση-αναγέννηση δρυός οι απόψεις των ερευνητών ίσως και να είναι ακόμη μέχρι σήμερα αντικρουόμενες.

Η ενέργεια βέβαια αυτή του συλλόγου είχε περισσότερο συμβολικό, χωρίς βέβαια να υποτιμάται και ο πρακτικός της χαρακτήρας, και αποσκοπούσε στην ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας για το δάσος, που έχει αφεθεί στην τύχη του και συνεχίζει να παραμένει στην αφάνεια. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς στο παρελθόν εξάρσεις ενδιαφέροντος για το δάσος που για διάφορους λόγους καταλάγιασαν στη συνέχεια. Η απογοήτευση και η ευρέως διαδεδομένη σήμερα λογική, που ισχύει για μια σειρά τομείς, του «τίποτα δεν γίνεται» έπαιξε σίγουρα καθοριστικό ρόλο.

Την εποχή εκείνη είχε δημιουργηθεί μάλιστα και μια ομάδα στο fb (η καινούργια μόδα! – Κάνε και συ μια ομάδα μπορείς) με τίτλο «Διάσωση δάσους Σκάρων Λευκάδας», που είχε φτάσει, τώρα που κοιτάω, στον αξιοπρόσεκτο αριθμό των 4.196 φίλων και η τελευταία ανάρτηση είναι … για γυαλιά ηλίου «Ray-Ban».

Αναρωτιέμαι λοιπόν που βρισκόταν όλοι αυτοί οι «φίλοι» του Δάσους των Σκάρων στο διήμερο των αξιόλογων εκδηλώσεων που διοργάνωσε ο σύλλογος. Εδώ αποσαφηνίζουμε για να μην παρεξηγηθούμε ότι αποσυνδέουμε το αμιγώς θρησκευτικό, ας το πούμε, κομμάτι που είχε να κάνει με το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου από το περιβαλλοντικό, που είχε να κάνει με το δρυοδάσος των Σκάρων, καίτοι στην προκειμένη περίπτωση πάνε, όπως αναφέραμε, πακέτο.

Όπως αναρωτιέμαι επίσης γιατί αυτή η συνειδητή, κατά την προσωπική μου άποψη, απαξίωση των εκδηλώσεων από την πλευρά της δημοτικής Αρχής και χωρίς με αυτό να θέλουμε να υποβαθμίσουμε την παρουσία του Αντιπροέδρου του Πνευματικού Κέντρου κ. Σπ. Αρβανίτη που την εκπροσώπησε στην ημερίδα που έλαβε χώρα το Σάββατο 22 Απρίλη, και ο οποίος ήταν κατά κάποιο τρόπο ο οικοδεσπότης της βραδιάς αφού έγινε στους χώρους του Πνευματικού Κέντρου. Ας πούμε ότι ο κ. Δήμαρχος απουσίαζε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων – δεν το έχουμε αποσαφηνίσει, αλλά δεν είναι και το κύριο. Οι άλλοι: 7-8 Αντιδήμαρχοι, 2-3 εντεταλμένοι σύμβουλοι (δεν τους μετράμε τώρα επακριβώς), που κάποιοι μάλιστα εξ αυτών κόπτονται κατά καιρούς για τις περιβαλλοντικές τους ευαισθησίες και την ανάπτυξη της ορεινής Λευκάδας, που ήταν;

Αξίζει τέλος να κάνω μια αναφορά σε όλα αυτά τα μπλογκ και μπλογκάκια, τις κάθε λογής ενημερωτικές σελίδες του τόπου μας (καμιά εικοσαριά θα πρέπει να είναι αν τα βάλουμε όλα κάτω), τις εφημερίδες και τα ραδιόφωνα -τηλεοράσεις, ευτυχώς, δεν έχουμε-, όλα αυτά τέλος πάντων που εν γένει αποκαλούνται ΜΜΕ. Τι έγινε «παιδιά»; Δεν «πουλάει» το θέμα; Ενώ οι φόλες, αναμφισβήτητα κατακριτέες γεγονός που έχουμε επανειλημμένα καυτηριάσει, να … κλικ!, και να … like! Να είστε όλοι καλά για τις ευαισθησίες σας! Επιλεκτικές μεν, οπωσδήποτε όμως ευαισθησίες.