Συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και διαγραφές αποφάσισε η ΔΗΜΑΡ
Την συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την διαγραφή όλων των μελών της που συμμετείχαν στο Συνέδριο του ΚΙΝΑΛ, αποφάσισε η Κεντρική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς, σε μια ακόμη προσπάθεια αναμόχλευσης του αστικού πολιτικού σκηνικού.
Στην απόφασή της, η ΔΗΜΑΡ κάνει λόγο για «μια ισότιμη σχέση με όρους πολιτικής και οργανωτικής αυτονομίας», ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι η απόφαση, λήφθηκε λίγες ώρες πριν από την έναρξη, της νέας φιέστας που στήνει η κυβέρνηση για την αποκαλούμενη «Μεγάλη Προοδευτική Συμμαχία σε Ελλάδα και Ευρώπη», επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά την κολεγιά του ΣΥΡΙΖΑ με την ξεπεσμένη ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία.
Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, εντός της ημέρας ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, θα συναντηθεί με τον ΑΛ. Τσίπρα για να επισφραγίσουν την συμπόρευση. Ήδη, ο πρωθυπουργός έχει συναντηθεί σήμερα με τον Στέφανο Τζουμάκα, Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Κώστα Παϊπουτλίδη και Θάνο Μωραΐτη.
(902.gr)
Η μεταπολιτευτική κοινοβουλευτική προσπάθεια για την δημιουργία πολιτικών κομμάτων αρχών , έχει πέσει οριστικά στο κενό, με την συμπλήρωση μιας πρώτης ιστορικής περιόδου συνεχούς κοινοβουλευτισμού ( 30-40 χρόνια) και με αφορμή την οικονομική κρίση.Και αν υπάρχουν απόψεις ότι αυτό είναι προσωρινό τότε αρχίζει η μεταφυσική να λειτουργεί.
Διότι ας περιμένουν ακόμσ άλα τόσα χρόνια αστάθειας και πολιτικού βερμπαλισμού και αριβισμού για να οδηγηθούμε πάλι στα όσα προσπάθησαν να δομηθούν μετά το 1974.
Αρχή της δεκαετίας του 1950 δημιουργούνταν χιλιάδες κόμματα στην προσπάθεια να μπουν στο πολιτικό κόλπο και παίγνιο και η κομματική συμμετοχή στις εκλογές τα χρόνια αυτά ιδιαίτερα ως το 1956 ήταν αυξημένη.
Η πολιτική αστάθεια από το 1950 έως το 1952 ήταν πρωτοφανής και οι αυτοϋπονομεύσεις μέσα στους κυβερνητικούς σχηματισμούς για το ποιος θα γίνει υπουργός ή και πρωθυπουργός στις κυβερνήσεις συνεργασίας , η ακόμα και τορπιλισμός της κυβερνητικής πολιτικής από μέσα ήταν καθημερινό φαινόμενο. Τότε οι ΗΠΑ που είχαν τον έλεγχο της πολιτικής ζωής της Ελλάδος απεφάσισαν να στρέψουν την πολιτική κοινωνική στα δεξιά με τον Παπάγο και το Σύνταγμα σύμφωνα με το οποίο ο Άνακτας μπορούσε να διορίζει ακόμα και τον κηπουρό του πρωθυπουργό.
Ασφαλώς και το φαινόμενο της πολιτικής αστάθειας- στην βάση της έδρασης της πολιτικής κομματικής ζωής στην κοινωνική βάση- να μην εκδηλούται σήμερα με κυβερνητική αστάθεια ( αν και από το 2007 έως το 2015 η Ελλάδα ήταν πολιτική και κομματική κινούμενη άμμος), αλλά εκδηλούται κάτι χειρότερο μη ορατό, η κοινωνική αστάθεια ως αποτέλεσμα της πολιτικής αστάθειας των ετών 2007-2015.
Και αυτή η κοινωνική αστάθεια είναι που επιτρέπει κάθε λογής εξατομίκευση της πολιτικής ζωής, συνεργατισμούς πολιτικής χωρίς ιδεολογική και προγραμματική σύγκληση διαρκείας ( σύριζα- ανέλ- Κουβέλης- ριπίδια απ το κινάλ) και τώρα προεκλογικά κάθε ευκαιριακό συγχρωτισμό με στόχο τα ξεροκούκια των ψήφων.
Καμμία ιδεολογική επεξεργασία δεν προηγείται στις μέρες μας και προβληματισμός για την συγκρότηση κομμάτων προοπτικής, παρά η άποψη ότι στον δικομματισμό της μεταπολίτευσης αντικαταστάθηκε στο κεντροαριστερό χώρο το πασόκ απ τον σύριζα βολεύει πρώτα τον σύριζα και κατόπιν το κεντροδεξιό σχήμα μια και βρίσκει αντίπαλο εκλογικό και την κομμουνιστική εκδοχή του πολιτικού φάσματος μια και μορφοποιείται εδώ η δήθεν ταξική αντιπατάθεση.
Μυστυριωδώς οι συνιστώσες του σύριζα αφού βρήκαν δεξιό προς τα άκρα κυβερνητικό εταίρο 4 χρόνια!!! πρίν τις εκλογές το μπάταραν στο προσκλητήριο της κεντροαριστερής προοδευτικής κατεύθυνσης ( για να μαζευτούν και άλλες εξατομικευμένες συνιστώσες ) και να δέσει το αλλοπρόσαλο ιδεολογικό χαρμάνι πρίν τις εκλογές, αφού τέσσερα χρόνια μεταξύ αυτών των σχημάτων υπήρξε ιδεολογική σφαγή και πολιτική σκληρή στα όρια αντιπαράθεση.
Ούτε η προοπτική τηςεξουσίας, ούτε η προοπτική των 50 [πλέον εδρών στο πρώτο κόμμα, δεν αποτελούν συνδετικό κρίκο και αυτό φάνηκε ακόμα στην διαλυθείσα κυβερνητική συνεργασία σύριζα ανέλ, όπως ακόμα ούτε η δήθεν ιδεολογική προσέγγιση στην βάση του ανακαλυφθέντος φάσματος της προοδευτικής -ασχέτως ηλικίας μάλιστα κατά πρωθυπουργό- ίντριγκας και κατεύθυνσης μπορούν να σταθεροποιήσουν την κοινωνική βάση και τις συλλογικές κομματικές εκφάνσεις της.
Η πολιτική αστάθεια, στην βάση της κοινωνικής σύμπτυξης προς την ενιαία σαν χώρα κατεύθυνση για την υπέρβαση της μακροχρόνιας χρεωκοπίας, θα ενταθεί και δεν πρόκειται να εξαληφθεί ούτε με πρόχειρες διοικητικές διαχειριστικές αποφάσεις επιδομάτων μερισμάτων πρόορων λειψών συνταξιοδοτήσεων , ταμειακών πλεονασμάτων από υπεφορολόγηση, απασχολισιμότηταςπου εκλαμβάνεται ως πλήρη εργασία,αναβολή χορηγήσεως συντάξεων για να να ισοσδκελίζεται ο ισολογισμός, αναστολή εθκαιριακά εφαρμογής ψηφισμένων νόμων ( συνταξιοδοτικό) , ούτε με αλλοίωση των δομών του ιδιωτικού ιδιοκτησιακού βάσει αξιακής καθίζησης του, ούτε με μακροχρόνιες ρυθμίσεις καταλογισθέντων ( πώς???) οφειλών στους πολίτες που δεν δίνουν απάντηση στην αξιακότητα αυτών των οφειλών στον χρόνο,.. ούτε με άλλα τεχνικά τερπίτια εκπορευόμενα και εκπορευθέντα εκάστοτε και απ την κυβερνητική της καταμέλας των σύγχρονων πρόχειρων ηλεκτρονικών εφαρμογών και αμφιλεγόμενων στατιστικοποιήσεων.
Το κοινωνικό υπόβαθρο ως υποδομή του πολιτικού και κομματικού φάσματος ως υπερδομή είναι σαθρό και κινούμενη άμμος και δεν αρκούν για την σύνθεσή του ούτε οι σχολικοί λόγοι και μνημοσύνες του ανώτατου θεμελιακά πολιτειακού παράγοντα που υποβαστάζονται από μια πολιτική ζωή που δεν συγκροτείται βάσει συγκεκριμένου διαχειριστικού ιδεολογικού οράματος συμμετοχικότητας των πολιτών μέσω πολιτικής, στην Εθνική- κρατική-καθημερινή προσπάθεια.