Δύο ιδιωτικά έγγραφα από την Ιταλική κατοχή στη Λευκάδα (ανανεωμένο)
Δύο ιδιωτικά έγγραφα από την ιταλική κατοχή στη Λευκάδα μας έστειλε αναγνώστης μας τον οποίο και ευχαριστούμε.
Το πρώτο είναι η άδεια μετακίνησης του Κατωπόδη (Δμητρακιού) Φιλίππου του Σπυρίδωνα (εικονίζεται μαζί με τη σύζυγό του Ευτέρπη στο έγγραφο) από την Καρυά για την Ζαβέρδα. Η επικυρωμένη με στρόγγυλη σφραγίδα άδεια μετακίνησης είχε εκδοθεί στις 29 Απρίλη του 1943 από την Καραμπινιερία της Αγίας Μαύρας – Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας [CARABINIERI REALI S. MAURA – UFFICIO DI P.S.] (P.S. = Pubblica Sicurezza).
Το έγγραφο υπογράφεται από τον Αστυνομικό Διοικητή (IL TENENTE) υπολοχαγό Γκοφρέντο Γκρόσσι (Gofredo Grossi).
To δεύτερο είναι Αγορανονικόν Δελτίον (Άρτου) για τους μήνες Ιανουάριο – Φεβρουάριο – Μάρτιο, με την επισήμανση ότι δεν αντικαθίστανται σε περίπτωση απώλειας – έτσι έχει μείνει και η φράση «με το δελτίο» που χρησιμοποιείται καμιά φορά ακόμη και σήμερα.
Η Λευκάδα (Santa Maura) καταλήφθηκε από τους Ιταλούς την 1η Μαΐου του 1941. Είχε προηγηθεί η κατάληψη της Κέρκυρας στις 28 Απρίλη και της Κεφαλονιάς στις 30 Απριλίου 1941. Ένα σύνταγμα της μεραρχίας «Άκουι», με επικεφαλή τον συνταγματάρχη Σκόπα, αποβιβάστηκε στο έρημο Κάστρο και ανέλαβε τη διοίκηση του νησιού. Εκεί άφησαν ένα μικρό απόσπασμα και το μεγαλύτερο τμήμα έφτασε στην παραλία της πόλης.
Η κατάληψη του νησιού ολοκληρώθηκε με μουσική υπόκρουση της μπάντας ενός λόχου Ιταλών, ενώ δύο Ιταλοί Ανθυπολοχαγοί κατέβασαν την ελληνική σημαία και ανέβασαν την ιταλική, με το άκουσμα του ιταλικού εθνικού ύμνου. Δίπλα στους Ιταλούς στέκονταν μόνο δύο Λευκαδίτες, οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν και συνεργάτες τους. Στις 2 Μαΐου του 1941 ο Έμμα Σκόπα εξέδωσε προκήρυξη με την οποία γνωστοποιούσε την κατάληψη της νήσου «από τις Στρατιωτικές Δυνάμεις της Ιταλίας και ότι είναι υποκείμενη εις τους νόμους του πολέμου».
Όπως αναφέρει ο Ζώης Κουτσαύτης («Η Εθνική Αντίσταση στη Λευκάδα – Ιταλική και Γερμανική Κατοχή»), στην ίδια προκήρυξη επισημαίνονταν ότι «όσοι εγκατέλειψαν τας κατοικίας των δύνανται να επανέλθουν ελευθέρως και να αναλάβουν τας συνήθεις εργασίας των. Εξασφαλίζεται απολύτως εις τους κατοίκους η ζωή, η περιουσία και η ελευθέρα ενάσκησις των θρησκευτικών των καθηκόντων».
