«Περίπατος στην πόλη της Λευκάδας» και άλλα … που αξίζουν να διαβαστούν!

Μια Γερμανίδα τουρίστρια που μένει στην Απουλία παρουσιάζει τις ομορφιές και ιδιαιτερότητες του νησιού μας

Της Claudia Schulte

(Σημ. σ.: Το πρωτότυπο κείμενο είναι στα Γερμανικά. Η μετάφραση δική μας. Ευχαριστούμε πολύ τη Λευκαδολάτρισσα κα. Schulte για την άδεια που μας παρείχε να χρησιμοποιήσουμε το κείμενο και τις φωτογραφίες της. Πολλά αντίστοιχα άρθρα της συντάκτριας με εξαίρετες φωτογραφίες, καθώς και περιγραφές, από διάφορα μέρη της Λευκάδας και του Μεγανησίου θα βρείτε στους συνδέσμους στο τέλος της ανάρτησης. Επειδή η κα. Schulte έχει μια ιδιαίτερη χάρη στην περιγραφή των ομορφιών και ιδιαιτεροτήτων του τόπου μας θα επανέλθουμε, χρόνου επιτρέποντος, παρουσιάζοντας επιλεκτικά κάποια ακόμη απ΄ αυτά.)

Η πόλη της Λευκάδας δεν έχει να επιδείξει ούτε παλάτια ούτε επαύλεις. Οι τουριστικοί οδηγοί την περιγράφουν συχνά μειονεκτικά. Είναι γεμάτη χρώματα αλλά την πραγματική της χάρη δεν την ανακαλύπτει κανείς με την πρώτη επίσκεψη. Όποιος όμως την κλείσει μια φορά στην καρδιά του ξέρει να εκτιμήσει την ιδιοτροπία της και τη γοητεία της. Έτσι τουλάχιστον ένοιωσα εγώ και σήμερα ακόμη, μετά από κάποιες επισκέψεις, μου αρέσει να σεργιανίζω στους δρόμους ή κατά μήκος της λιμνοθάλασσας της πρωτεύουσας του νησιού της Λευκάδας.

Δεν θα έχει διαφύγει της προσοχής του προσεκτικού αναγνώστη ότι έχω αναπτύξει τα τελευταία χρόνια ένα πάθος για το ακόμη πολύ άγνωστο σχετικά νησί του Ιονίου, τη Λευκάδα, που είναι γνωστό στο γερμανόφωνο χώρο και ως Λευκάς. Πριν κάποιους μήνες αναφέρθηκα ήδη λεπτομερώς στο ιστολόγιο για τη Χώρα, όπως λένε στην Ελλάδα την πρωτεύουσα ενός νησιού.

Ιδιόμορφο και πολύχρωμο – Ή η πιο όμορφη αυλακωτή λαμαρίνα του κόσμου

Αυλακωτή λαμαρίνα; Ναι, σωστά διαβάσατε. Στην παλιά πόλη της Λευκάδας βλέπει κανείς ακόμη και σήμερα σπίτια που ο πάνω όροφός τους είναι επενδυμένος με αυλακωτή λαμαρίνα. Οι μεταλλικές πλάκες βάφονται με έντονα χρώματα που τους προσδίδει μια «Καραϊβική γοητεία σε Ιονικό στυλ». Η αρχιτεκτονική του νησιού του Ιονίου είναι πραγματικά μοναδική. Ακόμη και στα γειτονικά νησιά δεν μπόρεσα να βρω τίποτε συγκρίσιμο.

Λαμαρίνες με χαρούμενα ζωηρά χρώματα

Όποιος σεργιανίζει στους δρόμους της Λευκάδας συναντά το ένα ή άλλο κτίριο που περιμένει τις αναγκαίες επισκευές. Φαίνεται σε αυτά τις περισσότερες φορές καθαρά ότι το ισόγειο είναι πέτρινο και οι πάνω όροφοι έχουν φτιαχτεί από ξύλο ή ένα είδος ξύλινου σκελετού. Η ιδέα και ο σκοπός αυτού του ιδιόμορφου αρχιτεκτονικού ρυθμού ήταν να κάνει τα σπίτια ασφαλέστερα σε περίπτωση σεισμού.

Παραδοσιακή αρχιτεκτονική στην πόλη της Λευκάδας

Σε ροζ και ανοιχτό μπλε: Στην παλιά πόλη της Λευκάδας

Και για τους τουρίστες

Η πόλη της Λευκάδας είναι βέβαια σήμερα επίσης προετοιμασμένη για τουρίστες – με έμφαση στο «επίσης». Μην ανησυχείτε, δεν χρειάζεται να παραιτηθείτε από καμιά σημαντική τουριστική υπηρεσία. Ιδιαίτερα ευχαριστημένοι θα μείνουν οι λάτρεις του kitesurfing και της ιστιοπλοΐας. Η πρωτεύουσα όμως του νησιού είναι ακόμη στα χέρια των ντόπιων κι αυτό ακριβώς είναι που την κάνει αξιαγάπητη. Δεν θα ήταν ίσως κακή ιδέα αν μοιραζόταν κάποιος τη μικρή πόλη από την Άνοιξη μέχρι το Φθινόπωρο, χωρίς παρεκτροπές που φέρνει δυστυχώς μερικές φορές ο τουρισμός. Έτσι και οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να ωφεληθούν απ΄ αυτό αλλά και η πόλη να διατηρήσει το χαρακτήρα της. Δεν διαφεύγει επίσης της προσοχής ότι λείπουν οι all inclusive προσφορές. Η Λευκάδα έχει παραμείνει μέχρι σήμερα ένα νησί για μεμονωμένους ταξιδιώτες. Μπορεί να βρει κάποιος καταλύματα για κάθε γούστο και βαλάντιο, αλλά πάντα ατομικά.

Η κεντρική πλατεία σε μια ήσυχη μεσημεριανή ώρα

Απέναντι από τη Βιβλιοθήκη: Ένας τόπος για να σταματήσετε στην πρωτεύουσα του νησιού. Σε αυτό το περιβάλλον πρέπει ο καφές να είναι γευστικός

Στην πόλη της Λευκάδας βρίσκει κανείς εκτός από τα συνηθισμένα μαγαζιά με τα σουβενίρ και παραδοσιακά μαγαζιά. Εδώ: Λευκαδίτικα κεντήματα

Ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνα Εισοδίων της Θεοτόκου το βράδυ

Πάντα πολύχρωμα: Ουζερί και ταβέρνες στην πόλη της Λευκάδας

Σκέτος ρομαντισμός: Ηλιοβασίλεμα πάνω από τη λιμνοθάλασσα

Μια από τις πιο ωραίες στιγμές της μέρας είναι αναμφισβήτητα το ηλιοβασίλεμα πάνω από την λιμνοθάλασσα. Πολλοί ψαρεύουν αυτή την ώρα, άλλοι κάνουν τζόκινγκ από τον Αη Γιάννη και πίσω στην πόλη δια μέσου της Αμμόγλωσσας ή απολαμβάνουν τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου σε ένα από πολλά τα μαγαζιά δίπλα στη θάλασσα. Από τις πιο κάτω εικόνες ίσως μπορείτε να καταλάβετε γιατί δεν είμαι η μόνη που με μαγνητίζει το ηλιοβασίλεμα στην λιμνοθάλασσα.

Βλέποντας τις φωτογραφίες γίνομαι σχεδόν λιγάκι αισθηματική. Τα συμπτώματα είναι εύκολο να ερμηνευτούν: έχω ερωτευθεί τα νησιά του Ιονίου. Μόνο για τον τετράποδο σύντροφό μου είναι χειρότερα τα πράγματα. Έχασε την καρδιά του στα φλογερά μάτια μιας τυχαίας διασταύρωσης σκυλίτσας της Λευκάδας. Ένας ακόμη λόγος να υποτροπιάσω ακόμη μια φορά σύντομα και να επισκεφτώ το μικρό νησί :)

* H Claudia Schulte είναι διαχειρίστρια ταξιδιωτικού ιστολογίου, εθισμένη με τη φωτογραφία. Τελείωσε το Γυμνάσιο και την εκπαίδευσή της στη Γερμανία. Συνέχισε τις σπουδές της στην Ιταλία. Ζει εδώ και πολλά χρόνια στην Απουλία και της αρέσει να τριγυρνά με την φωτογραφική της μηχανή και το σκύλο της στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των ταξιδιών της: Παίρνει με χαρά το φέρι μποτ, της αρέσουν μοναχικοί ορμίσκοι, τα μικρά νησιά και χωριά. Απέκτησε με το καιρό μια αδυναμία για τα Βυζαντινά θρησκευτικά μνημεία και έχει περάσει κάποιες νύχτες μαζί με το σκύλο της πάνω σε σκληρά σανίδια πλοίων.