Νερό από το πηγάδι με το τσίνγκο (σίσκλο)

Τσίνγκο το λέγανε στα χωριά μας, τα ορεινά χωριά της κοινότητας Αλεξάνδρου, κι ήταν ένας ημικωνικός κουβάς με τον οποίο έβγαζαν νερό από τα πηγάδια. Τον έδεναν στη μέση του χερουλιού με ένα σχοινί και τον έριχναν στο πηγάδι. Κουνώντας κατάλληλα το σχοινί ο κουβάς βυθίζονταν και γέμιζε νερό που το έβγαζαν κατόπιν στην επιφάνεια με τη βοήθεια του σχοινιού. Ίσως και να υπάρχουν ακόμη στο εμπόριο.

Στο χωριό μου, τα Κολυβάτα Αλεξάνδρου, το χρησιμοποιούσαν επίσης για να κρατούνται το καλοκαίρι παγωμένα τα αναψυκτικά της εποχής -λεμονάδες, πορτοκαλάδες, βυσσινάδες και γκαζόζες-, προτού ακόμη έρθει το ηλεκτρικό και τα ψυγεία. Τα έβαζαν μέσα στο τσίνγκο και τα κρεμούσαν στο πηγάδι.

Σε άλλα χωριά της Λευκάδας λέγεται σίσκλο.

Στην πιο πάνω φωτογραφία φαίνεται στα δεξιά η ηλικιωμένη γυναίκα να κουβαλά νερό με το σίσκλο από το πηγάδι και η νεώτερη γυναίκα να πλένει τα ρούχα μέσα στο μαστέλο στην αυλή του σπιτιού (Πηγή φωτογραφίας: «Σεργιάνι στη Λευκάδα του χθες», του Θοδωρή Γεωργάκη – sfakiotes.gr).