7η Συνάντηση του Φιλοσοφικού Καφενείου στην ARTηρία Λευκάδας – Προσκεκλημένος ο γλύπτης ΘΟΔΩΡΟΣ

Θόδωρος, γλύπτης

Ο γλύπτης Θόδωρος (Παπαδημητρίου) γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1931.

Σπούδασε Γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή το Μιχάλη Τόμπρο. Συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι, με καθηγητή στη Γλυπτική τον Μarcel Gimond.

Εκεί ξεκινά πρώτη φορά μια συστηματική έρευνα για τα προβλήματα της Γλυπτικής στο δημόσιο χώρο και κάνει τις πρώτες ανεικονικές του συνθέσεις σε μέταλλο, σαν προτάσεις σύγχρονης γλυπτικής στο δημόσιο χώρο. Το 1961 γίνεται η πρώτη έκθεση του έργου του στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού. Η περίοδος που ακολουθεί (1962-65) είναι ιδιαίτερα σημαντική για το γλύπτη, γιατί γίνονται οι πρώτες του έρευνες για ισορροπία, τίθενται τα πρώτα ζητήματα για την πλαστική μορφή, τις κλίμακες και την Επικοινωνιακή λειτουργία του γλύπτου στο δημόσιο χώρο και διαμορφώνεται η βασική πλαστική γλώσσα σε μια κωδικοποίηση των εκφραστικών μέσων της Γλυπτικής, ως δημόσιας επικοινωνίας.

Το 1965 με έργο του που εκτίθεται στη Μπιενάλε Νέων στο Παρίσι παίρνει το βραβείο Ροντέν.

Ακολουθεί η περίοδος της Δικτατορίας στην Ελλάδα και τότε όλο τα ζητήματα επικοινωνίας δια μέσου της Τέχνης ή για την Τέχνη στο δημόσιο χώρο παίρνουν για τον καλλιτέχνη πιο κρίσιμη και άμεση σημασία. Η γλυπτική του έκφραση παίρνει μορφές παρεμβατικής επικοινωνίας (Μεγάλη έκθεση – εκδήλωση στο Εργαστήριο σύγχρονης Τέχνης του Ινστιτούτου Γκαίτε). Στην περίοδο που ακολουθεί (1971-76) κεντρικό σημείο αναφοράς είναι οι «Χειρισμοί». Εδώ η γλυπτική ως μέσο επικοινωνίας διαλέγεται, δομείται και αποδομείται στη σχέση της με τα άλλα μέσα επικοινωνίας. Το 1972 διδάσκει Γλυπτική στο California State University. Από το 1977-1983 μετέχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ιταλία, Η.Π.Α., Βρυξέλλες, Κίνα, Βουδαπέστη κ.α. Το 1980 γίνεται καθηγητής Πλαστικής στο Ε.Μ.Π. της Αθήνας. Το 1983 η Εθνική Πινακοθήκη οργανώνει μεγάλη αναδρομική έκθεση, όπου εκτίθενται έργα της περιόδου 1953-1983. Ακολουθούν εκθέσεις, εκδηλώσεις, εγκαταστάσεις στην Κωνσταντινούπολη, Ιταλία, Πορτογαλία, Ελλάδα και ολοκληρώνονται ενότητες που είχαν μείνει ανολοκλήρωτες, όπως Ισορροπίες «90», «Καρυάτιδες’94».

Γλυπτά του έχουν τοποθετηθεί στις προσόψεις πολλών κτιρίων της Αθήνας, Θεσ/νίκης, Παρισιού κ.α. Πρόσφατα στον κομβικό Σταθμό του Μετρό της Πλατείας Συντάγματος τοποθετήθηκε γλυπτική σύνθεσή του με τίτλο. «Το Ωρολόγιον του Μετρό». Παράλληλα με τα γλυπτά του έργα παρουσίασε κατά καιρούς διάφορα «Περιβάλλοντα» (Εύθραυστα – Άθραυστο – Χειρισμοί κ.α.).

Έχουν εκδοθεί έξι βιβλία του: 1981, ΕΝΑΣ ΓΛΥΠΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ, Εκδόσεις Ύψιλον, 1984, ΣΤΙΓΜΑΤΑ ΠΟΡΕΙΑΣ – ΙΧΝΗ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, Εκδόσεις Εστία, 1988, ΙΧΝΗ, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1989, ΕΝΑΣ ΓΛΥΠΤΗΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ, Εκδόσεις Ύψιλον, 1992, ΑΝΑ-ΚΑΤΑΛΗΨΗ, Εκδόσεις Ύψιλον, 1994, ΛΟΓΟΙ, Εκδόσεις Αιγόκερως