Θύελλα αντιδράσεων για τον Κανονισμό Λειτουργίας των Δημοτικών Κοιμητηρίων
Θύελλα αντιδράσεων ξεσήκωσε στη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Λευκάδας το σχέδιο του Κανονισμού Λειτουργίας Δημοτικών Κοιμητηρίων του Δήμου Λευκάδας που εισηγήθηκε ο αντιδήμαρχος κ. Αθανάσιος Περδικάρης, με την κριτική να επικεντρώνεται κυρίως στο άρθρο 2 του Κανονισμού που προβλέπει τα εξής:
«Κατά τις διατάξεις του Ν. 547/1977 και του Α.Ν. 1369/1938, οι μη ενοριακοί κοιμητηριακοί Ναοί των Δήμων εδρών Νομών ανήκουν στην αρμοδιότητα των Δήμων αυτών, οι δε λοιποί μη ενοριακοί κοιμητηριακοί Ναοί των Κοινοτήτων ανήκουν στους πλησιέστερους ενοριακούς Ναούς. Η εκ του Δήμου διοίκηση και οικονομική διαχείριση των Ναών και της περιουσίας τους ασκείται σύμφωνα με την κείμενη Νομοθεσία και τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Έσοδα από δικαιώματα ιεροπραξιών ή από διαχείριση της περιουσίας, διατίθενται πρωτίστως για την επισκευή, συντήρηση, βελτίωση, επέκταση, και εν γένει διατήρηση των Ναών σε καλή κατάσταση, καθώς επίσης και για τις ανάγκες των Κοιμητηρίων και των επεκτάσεών τους».
Υπήρξε μάλιστα και υπηρεσιακός παράγοντας που επικαλέσθηκε σαν αγιόφυλλο τις διατάξεις του νόμου, ενώ αναρωτήθηκε αν θα έκανε κάποιος το γάμο του σε κοιμητηριακό Ναό. Ε, ναι λοιπόν, στο Ναό του Αγίου Νικολάου στα Κολυβάτα, που τυγχάνει να είναι και κοιμητηριακός, έχουν τελεσθεί επανειλημμένα γάμοι!
Το άρθρο 23 «Ύψος δικαιωμάτων – τελών» προβλέπει τα εξής: Το ύψος των δικαιωμάτων και των τελών καθορίζεται σύμφωνα με τα παρακάτω και δύνανται να αναπροσαρμόζονται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.
| 1. | Δικαίωμα παραχώρησης οικογενειακού τάφου | 500,00 € |
| 2. | Δικαίωμα παραχώρησης τάφου τετραετούς χρήσης | 100,00 € |
| 3. | Δικαίωμα παράτασης παραχώρησης τάφου τετραετούς χρήσης για ένα (1) έτος | 50,00 € |
| 4. | Τέλος ανακομιδής | 50,00 € |
| 5. | Δικαίωμα χρήσης Οστεοφυλακίου για ένα (1) έτος | 50,00 € |
| 6. | Δικαίωμα ημερήσιας χρήσης ψυκτικού θαλάμου | 30,00 € |
| 7. | Τέλος άδειας εργασιών | 30,00 € |
| 8. | Δικαιώματα ιεροπραξιών | 100,00 € |
Αν καταλαβαίνουμε καλά ο κανονισμός εξισώνει τα αστικά κοιμητήρια, εν προκειμένω της πόλης της Λευκάδας, με τα περιφερειακά, αυτά δηλαδή των χωριών. Που λειτουργούν από παλαιοτάτων χρόνων στη βάση του εθιμικού δικαίου. Δηλαδή, κύριοι της δημοτικής Αρχής, για να θαφτεί κάποιος σε οικογενειακό του τάφο, στα Κολυβάτα Αλεξάνδρου, παραδείγματος χάριν, θα πρέπει να καταβάλλει, βάσει του κανονισμού, 500 ευρώ για τον οικογενειακό τάφο (που τον έχει με διάφορους τρόπους ο ίδιος και οι πρόγονοί του προπληρώσει!), συν 100 ευρώ δικαιώματα ιεροπραξίας (ας υποθέσουμε ότι δεν θέλει ιερέα!) κλπ.; Σωστά τα γράφουμε ή παρανοούμε κάτι; Ελάτε να τα πάρετε!!
Όπως διαβάσαμε απαλλάσσονται από την καταβολή τελών και δικαιωμάτων οι τρόφιμοι του Γηροκομείου Λευκάδας μετά από αίτημα του Ιδρύματος και οι οικονομικά αδύναμοι πολίτες μετά από εισήγηση της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου.
Και για το διπλανό νεκροταφείο του Αλεξάνδρου (Μαυρογιαννάτα) που χρησιμοποιείται κι αυτό ευρέως, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, από τους κατοίκους που το επιλέγουν ως τελευταία κατοικία τους, τα ίδια θα ισχύσουν; Παρότι ο Ναός της Παναγίας της Αλεξανδρίτισσας είναι ιδιόκτητος;
Ενστάσεις επί του Κανονισμού κατατέθηκαν και από τον δημοτικό σύμβουλο της Λαϊκής Συσπείρωσης Χριστόφορο Φρεμεντίτη, που ζήτησε ο κανονισμός να ισχύσει για το νεκροταφείο της πόλης της Λευκάδας και να εξαιρεθούν αυτά των χωριών.
Το θέμα αναβλήθηκε για την επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου σε μια προσπάθεια να συγκεραστούν οι απόψεις και να κατατεθούν περαιτέρω προτάσεις επί του Κανονισμού.
Κλικ εδώ για τον προτεινόμενο Κανονισμό Λειτουργίας των Δημοτικών Κοιμητηρίων.
Δεν θα αντιδράσει κανένας, και δεν θα προσάπτεται σε κανέναν η μη αντίδραση, γιατί όλοι ξέρουν- με πρώτο τον Τσίπρα Πρωθυπουργό και την ομάδα του- ότι θα χαρακτηριστεί αντιδραστικός. Και αυτό αποτελεί μομφή στο
στο μυαλό μιας κοινωνίας – αυτής που μεγάλωσε ο Πρωθυπουργός ( ο οποίος δεν κατανοεί ούτε τον θεσμικό του κοινωνικά ρόλο αλλά μόνο τον διοικητικό του ντορό ) και αρκετοί νεαροί δήθεν φερέλπιδες αλλά μπριζάτοι , απ τις πολλές μπρίζες ηλεκτρικού στα δωματία των που είχαν για τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά επικοινωνιακά μαραφέτια και ταυτόχρονοι χωμένοι στην μπρίζα της εξουσίας. ( Μπρίζα ή πρίζα είναι το σωστό δεν έχει νόημα γιατί το νόημα βγαίνει.
Μαζί είναι οι μπριζάτοι κάθε λογής των διοικητικών αποφάσεων, αυτές που στέλνονται στα ei mail για την διοικητική κατανομή φόρου, για τα κτηματολόγια, για τις ΔΕΚΟ ( υπήρχε και αυτός ο όρος και τον θυμήθηκαν τελευταία οι μπριζάτοι όπως βολεύονται !!!!) για τις ηλεκτρονικές κατασχέσεις ακόμα και των ακατάσχετων λογαριασμών, για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς που απειλούν τους πολίτες και την δήθεν εξορθολογιστική της Ελληνικής κοινωνίας, την οποία μεθόδευαν χρόνια στα καφενεία της αμπελοφιλοσοφίας της προοδευτικής δημοκρατίας και στα τσίπουρα ( το ούζο ξέπεσε πλέον μυστηριωδώς.
Οι μπριζάτοι είναι μια νεοσυνομοταξία ομαδοποιημένη συμπεριφορικά που κινούνται στο φάσμα της κυβερνώσας ευρυτέρας αυτοονομαζόμενης αριστεράς ( αυτής των καλών δημοκρατικών καφενόβειων προθέσεων από το 1974 και μετά)
που χρόνια ζούσαν στις παρυφές του κοινοβουλευτισμού απ την μεταπολίτευση και μετά, εκμεταλευόνταν την εξουσιαστική λογικά μάχη της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, και προωθούσαν ένα δήθεν λογικό κοινωνικό μοντέλο με έμφαση στην καθημερινότητα και την ισότητα των πολιτών στην καθημερινότητα, κινούμενοι μόνο κριτικά- ποτέ συμμετοχικά γιατί αν συμμετείχαν θα αποκαλύπτονταν και θα έχαναν την ασφάλεια ελιγμού των στο όλο σύστημα. Δεν είναι εκτός ιστορίας, οι περίφημες αναλύσεις του Λεωνίδα Κύρκου σε πλατιές συγκεντρώσεις με αναφορά στο τότε μισθά ενός εργαζόμενου με παραδείγματα που δεν του έφταναν διαβιωτικά ( όλα αυτά την δεκαετία του 1980) θέλοντας να τονίσει με έμφαση την ροπή της συνομοταξίας αυτής στην καθημερινότητα και στην δικαιοσύνη της καθημερινότητας. Κάθε φορά που τίθετο ένα θέμα πολιτικής πρακτικής που οι πολίτες κάπως θα ασχολούνταν στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου, η συνομοταξία αυτή απ τους καφενέδες έπρεπε να το υποβάλει στα κριτήρια της δήθεν ανθρώπινης δικαιοσύνης και της αναγκαίας διαφάνειας, για να μην λαμβάνονται υπ όψιν οι αποφάσεις ερήμην των πολιτών. Η προσκόληση στην συμβατότητα μέσων και στόχων, ήταν μια ανευ προηγουμένου δήθεν ιδεολογική μανιέρα και δήθεν πολιτικός λόγος , που εξαπολυόμενος απ τους καφενέδες που καθόντουσαν ασφαλώς και κάποιο εργαζόμενο θα ακουμπούσε ( γιατί πάντα ο εργαζόμενος ως φύση και όποιος θέλει να νοιώθε ως εργαζόμενος δεν έχει το χρόνο της συνθετικής πονηρίας ιδεολογικά μεταξύ διαδικασίας της επικοινωνίας και στόχων της επικοινωνίας).
Και ΄προσχηματικά λειτουργώντας οι της ομοταξίας όταν έβλεπαν ότι υπερκαλύπτοντο σε προοδευτισμό από τις χρόνια κυβερνητικές αποφάσεις ή σιωπούσαν ή υπεραμυνόνταν μια λειτουργικής και αν μπορεί να επιτευχθεί δήθεν το εξαγγελόμενο ή της δυσλειτουργικής του ως εφαρμοσθέν.
Είναι χαρακτηριστική η καλοκαιρινή περίοδος με κλεισμένη την κύρια βουλή αλλά με θερινά τμήματα λειτουργούντα, που κάποιο σοβαρότερο νομοσχέδιο πήγε για συζήτηση, και τότε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής βλέποντας κάτω απ την συναίσθηση της κατάστασης είπε, :» αφήστε τον κόσμο να κάμει τα μπάνια του », θέλοντας να δείξει και τις κοινωνικές αναγκαιότητες, αλλά και τους πολιτικούς να συναιτήσει με το σοβαρό νομοσχέδιο που φέρανε το καλοκαίρι σε μισοκλεισμένη βουλή. Τότε ο ομοταξία αυτή, ξεχνώντας τα μπάνια και την διακοπή του κόσμου, υπεραμύνθηκε δήθεν της δισλειτουργίας που θα προκαλούνταν αν δεν ψηφιζόνταν σε καλοκαιρικό τμήμα το νομοσχέδιο.
Εκεί που τους βόλευε επικαλούνταν την ανάγκη πλατιάς συζήτησης και διαφάνειας, και εκεί πάλι που τους βόλευε απέρριπταν την ανάγκη πλατιάς συζήτησης και διαφάνειας για την επίτευξη του στόχου.
Η επίκληση της αναγκαιότητας για το ευρώ και το δημοψήφισμα το 2015 ήταν το απόλυτο προσχεδιασμένο απωθημένο της συνομοταξίας. Μνημείο όχι απλά πολιτικού αριβισμού ( η λέξη αριβισμός πάντα γοήτευε αυτούς ), αλλά και προσωπικών καθενός μετάσχοντος υτεροβουλιών.
Γιατί το θέμα δεν είναι να μην γνωρίζεις την αναγκαιότητα δήθεν για να προκαλέσεις δημοψήφισμα. Η πολιτική δεν δομείται με τεχνάσματα και υπεφιαλότητες λέγανε οι ίδιοι, οι οποίοι επικαλούνταν μόνιμα την ανάγκη αποφυγής τεχνασμάτων πολιτικών. Γιατί πρίν ρίξεις τους πολίτες στην αναγκαιότητα μπορούσαν να εγκαταλείψουν την προσπάθια υπερ των όσων υποστήριζαν ανοιχτά την Ευρωπαική προοπτική στο Ευρώ ( τα άλλα κόμματα) στο περίφημο εκείνο δημοψήφισμα.
Δηλαδή οι μύστες της αποφυγής των επικοινωνισμών στην πολιτική διαχείρηση, έγιναν οι διάπυροι εφαρμοστές της. Και για όλο τούτο το τέχνασμα έπρεπε να εμπαίξουν με την προκύρηξη δημοψιδήσματος τους πολίτες. Για να μεταφέρουν την ευθύνη σε αυτούς. Και κατόπιν ως μεσίες – λόγω αναγκαιότητας- να έρθουν κυβερνώντες.!!!!!!
Το μνημείο πολιτικού ωφελιμισμού της κομματικής αυτής ομοταξίας, να μην και δεν θα το αποποιηθεί η Ελληνική πολιτική ιστορία. Και για τούτο να μην έχουν αμφιβολίες.
Βέβαια σιγά μην τους ενδιαφέρει, για όλα τα σχετικά αυτά περί ωφελιμισμού, και σιγά μην δεν πιούνε τσίπουρα ή δεν φάνε το κάθε μεσημέρι οι της συνομοταξίας αυτής.
Η επιδιωξή των, ως παραγωγικό σκέλος της εξουσίας θα αφήσει και τα αποτελέσματά του γεννεαλογικά. Γιατι ως εξουσία θέλουν να παραγάγουν ανθρώπους και ομάδες να μην αντιδρούν ή κάτω από την κρατική μηχανιστική πίεση- και δη ηλεκτρονικής χροιάς- να φοβούνται – ανθρώπινα- να πουν τις απόψεις συμμετοχικά. Αυτός είναι και ο λόγος που ως κυβερνητική εξουσία αποφεύγουν στην δημιουργία έστω και ελάχιστων κομματικών οργανώσεων, ας πούμε σαν τις »έπάρατες» έστω και στο ελάχιστο τοπικές επιτροπές ή νομαρχιακές της Νέας Δημοκρατίας, ή τις παλιές και αυτές » επάρατες» κλαδικές του ΠΑΣΟΚ.
Ο κοινωνικός διάλογος- πέρα απ την αυστηρά κλεισμένη ομάδα των καφενέδων, δεν είναι μέσα στις πολιτικές επιδιώξεις της ομοταξίας αυτής. Γιατί ο κοινωνικός διάλογος δημιουργεί και νομιμοποιημένες αντιδράσεις.
Η εξουσία αυτή – όπως και κάθε εξουσία- είναι και κάνει.
Είναι κυβέρνηση και κάνει ( παραγάγει) τους φοβισμένους ανθρώπους ( και συλλογικότητες). Εδώ είναι και η εξήγηση των διαφόρων συλλογικών εκδηλώσεων με κάθε λογής θέματα, εκτός του πολιτικού θεματικού.
Το κόλπο που σχεδιάζουν έχει θεωρητικά οργανωθεί βς ιδεολογική επεξεργασία στις καφενοβειακές μαζώξεις των τεμπέληδων στα καφενεία του κκε εσωτερικού από το 1974 , ενοποιήθηκε οργανικά στις λεπτομερειές του ώς φυνατότητα εφαρμοστική σε κάθε λογής συζητήσεις κυρίως στις λαικές αγορές καθημερινά στην πρωτεύουσα.Κύριας σημασίας είναι η λαική αγορά της οδού Καλλιδρομίου χρόνια κάθε Σάββατο , και για τούτο χρόνια η αναφορά αυτής της »λαικής της Καλλιδρομίου στο κομματικό λεξιλόγιο από το 1974 του κκε εσωτερικού.
“»Και σύ καθημερινέ πολίτη της λαικής αγοράς στην οδό Καλλιδρομίου έλα με το κκε εσωτερικού να νοιώσεις την δημοκρατία » έλεγε ο κάτοικος και θαμώνας της αγοράς σρχηγέτης απότο 1974 του κκε εσωτερικού.
Το σχέδιο όπως ενοποθημένο και εμπλουτισμένο έφτασε ώς τα χρόνια της κρίσης από υον μικρό σφιχτό πυρήνα του χρόνια 3% των εκλογών ήταν ο ευκαιριασμός της καρέκλας ( για τούτο κσι έφκιαξαν τον σύριζα από μικροομάδες κάθε λογής ημιαυτόνομων αποκοινωνικοποιημένων ομάδων κυιως της Αθήνας 9-10 τον αριθμό με έμφαση στα απροσδιόριστα ιδεολογικά χαρακτηριστικά -αυτό φάνηκε στην πορεία με την εξουσιαστική αντιμνημονιακή συμμαχία με τους ανέλ για να εφαρμόσουν τις μνημονιακές πολιτικές και μάλιστα ώς οι γνήσιοι εκπρόσωποι αυτών των πολιτικών -.Το ιδεολογικό βάραθρο που χώριζε κκε εσωτερικού -σύριζα με το δεξιόστροφο έρμα ανελ ουδόλως ενδιέφερε τον ευκαιριακά μαζεμένο σύριζα ( πρώην κκε εσωτερικού ουσιαστικά) αρκεί γινόνταν πράξη η κυβερνητική καρέκλα.
Μέσα σε αυτό υο πλαίσιο εύκολα εξηγείται η πολιτική του ψεύδους μέσα σε διάστημα 6 μηνών που από σκληρή αντιμνημονιακή και αντιευρωπαική έγινε , και μάλιστα μέσω του δημοψηφίσματος , υπερθεματική της αναγκαιότητας των διαρκών μνημονίων.Εδώ μέσα μπορεί να εξηγηθεί και η θεσμοθέτηση του ενφια ώς μόνιμος ώς το 2031.Και ταυτόχρονα η τρανή απόδειξη της αναγκαιότητας του φιλοαμερικανισμού με τον πρόεδρο Τράμπ που και αυτός είναι ένα δείγμα χωρίς γερές παραδοσιακές ιδεολογικές ρεμπουμπλικανικές βάσεις
Έτσι ένα μόρφωμα κομματικό της τελευταίας στιγμής συμπτυχθέν δαν τον σύριζα στην βάση κάθε λογής κοινωνικών κερματισμών που επέφερε προοδευτικά η οικονομική κρίση ( η ευθύνη των πασοκ και νέας δημοκρατίσς εδώ είναι τεράστια γιατί απ την αρχή της κρίσης δεν στράφηκαν πρός τον Ελληνικό λαό αλλά αγνόησαν και παραμέρησαν αυτόν επιδεικτικά) ένα μόρφωμα λοιπόν συμπτήχθηκε σε πολιτικό φορέα ώς σύριζα , ακολυμπησε εσκεμένα στην.πλειονότητα των νέων ψηφοφόρων που έμπσιναν στο εκλογικό.σώμα για να πιάσει την καρέκλα.Χάιδευαν επί κάποια χρόνια πρίν τα αυτιά των νέων με τις καταγγελίες της αδικημένης γεννιάς τωνν 700 ευρώ , για να πατήσουν σε αυτήν ψηφοθηρικά και όταν έπιασαν καρέκλα θεσμοθέτησαν τον υποκατώτατο μισθό των 386 κλπ ευρώ.
Ασφαλώς κσι εδώ θα πρέπει η Ελλάδα στα χρόνια μας να ελινσι περήφανη γιατί έχει μια έξυπνη και δυναμική νέα γεννιά που αφουγκράζεται ότι τα 386 ευρώ είναι καλύτερσ απ το 700 ρυρώ ώς μισθός!!!! -Αυτό παίρνει μεγάλη σκέψη ώς γιατί.
Δεν είναι τυχαία η στροφή στον νεαρό τότε Τσίπρα ώς αρχηγός ώς προβεβλημένο μέσα στον συνασπισμό του Αλαβάνου έναντι άλλων .Και όποιος θέλει να καταλάβει καλύτερα γιατί ο ευρωβουλευτής χρόνια Αλαβάνος πρωόθησε τον νεαρό τότε Τσίπρα σαν επικεφαλής του σχηματισμού που αρχικά ήταν κκε εσωτερικού κατόπιν συνασπισμός για να γίνει σύριζα , μπορεί να εξηγήσει και γιατί η εκλογική νίκη το 2015 του σύριζα Τσίπρα ήταν δεδομένη , η χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο συνεργασία με τους ανέλ πάνω σε αντιμνημονιακή βάση εξηγείται , γιατί το δημοψήφισμα ήταν το μεταβατικό αποδεκτό στάδιο της μνημονιακής προσαρμογής της χώρας και έμπαινε στην υπηρεσία της εκ νέου εκλογικής νίκης του Σύριζα για την εφαρμογή των μνημονίων και τηε καταστολής πσνω στν συνεργατική βάση αποδοχής των μνημονίων με υους ανέλ.
Στο όλο σκηνικό συνασπισμός ευρωβουλευτές του συνασπισμού σύριζα σε προμνημονιακή εποχή και τα όσα μετά το 2010 και το 2015 εξελίχτηκαν έχουν την μνημονειακή εξηγησή των.
Ο Σύριζα προετοιμαζόνταν και ήταν το όχημα με το οποίο δτην χώρα θα εφαρμοζόνταν η κοινωνική επιτροπεία και μνημονιακή κσταστολή.Και έτσι έγινε.
Είναι απ τα σκληρότερα στημένα μακροχρονιότερα πολιτικά παιχνίδια σε βσρος των πολιτών.
Ύποπτοι χαρακτήρες πλέον και εντός πάσης υποψίας