Με απόφαση της ΕΚΤ «επιστρέφουν» Ελλάδα… ράβδοι χρυσού αξίας 1 δισ. ευρώ
Την… αποδέσμευση ελληνικού χρυσού, αξίας περί το ένα δισ. ευρώ, ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), «επιστρέφοντας» στη χώρα μας σχεδόν 113 τόνους εμπορεύματος.
Πιο αναλυτικά, όπως προκύπτει από σχετική απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, με ημερομηνία 26 Ιουλίου, η συμφωνία των κεντρικών τραπεζών, που κρίθηκε αναγκαία πριν από μία 20ετία, προκειμένου να εξασφαλισθεί η ισοτιμία, θα παύσει να ισχύει μετά τις 26 Σεπτεμβρίου.
«Αυτή η απόφαση ελήφθη με την επιφύλαξη των αρμοδιοτήτων κάθε εθνικής κεντρικής τράπεζας, όσον αφορά στη διαχείριση των αποθεμάτων χρυσού της», επισημαίνεται χαρακτηριστικά.
Με βάση τον ισολογισμό της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), την 30ή Ιουνίου 2019 τα διαθέσιμα και οι απαιτήσεις σε χρυσό φτάνουν τα έξι δισ. ευρώ, με το 1/6 εξ αυτών να έχει… εκχωρηθεί στην ΕΚΤ. Αξίζει να επισημανθεί πως σχεδόν το ήμισυ αυτών των διαθεσίμων σε χρυσό βρίσκεται στο θησαυροφυλάκιο της εγχώριας εποπτικής αρχής, ενώ το υπόλοιπο φυλάσσεται στην Τράπεζα της Αγγλίας, στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης, στις ΗΠΑ και στην Ελβετία.
Η κατάταξη
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού (World Gold Council), οι 10 χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού είναι οι εξής:
- ΗΠΑ: 8.133,5 τόνοι.
- Γερμανία: 3.369,7 τόνοι.
- Ιταλία: 2.451,8 τόνοι.
- Γαλλία: 2.436 τόνοι.
- Ρωσία: 2.150,5 τόνοι.
- Κίνα: 1.874,3 τόνοι.
- Ελβετία: 1.040 τόνοι.
- Ιαπωνία: 765,2 τόνοι.
- Ολλανδία: 612,5 τόνοι.
- Ινδία: 608,7 τόνοι.
Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 33η θέση παγκοσμίως από πλευράς ποσότητας χρυσού.
(Πηγή: eleftherostypos.gr)
Ο Μερκαντιλιστής Κολμπέρ έχει φύγει αιώνες απ την ζωή.
Η διακρατική καχυποψία και η αλληλο’υ’πονόμευση μεταυ των κρατών σε επίπεδα ιστορικά αναπαραγόμενα.
Δεν θα περάσουν πολλά χρόνια που κάποιοι θα ανακαλύψουν τον αναχρονισμό των κρατικών οντοτήτων και των πρακτικών των μέσα στο ιστορικό συμβάν της Ευρωνομισματικής ένωσης.Και απλά θα το αποτιμούν αποθηκεύοντας τα πορίσματα στις ακαδημα’ι’κές βιβλιοθήκες , γιατί η πραγματικότητα μόνο ποιητική αδεία αλλάζει.
Κοινωνικοπολιτισμικό τοπίο αντάξιο μιας μορφής σύγχρονου σκοταδισμού και περιόδων του μεσαιωνισμού, που νομιμοποιεί αρκετά τον αμέσως μεταπολεμικό διπολικό ψυχροπολεμισμό, και για την Ελλάδα τον Αμερικανικό πατερναλισμό.
Επίπεδο θεωρητικής εξελικτικής επεξεργαστικότητας στην τελματωμένης υποστάθμης ιδιαίτερα στην Ευρώπη , ακόμα και με τα εμπειρικά στεγνά α-νοηματικά κριτήρια της κοινωνικής εξέλιξης. Οι άγκυρες της οικονομολογικής Ευρωπαικής ανάλυσης( συτού που ονομάζεται Ευρωπαική Ένωση) βαθιά αγκιστρωμένες ακόμα και στα προκαπιταλιστικά ( ανάπηρα κοινωνικά) κριτήρια.
Κρίμα που έχει φύγει απ την ζωή αιώνες τώρα ο Γάλλος διάπυρος θιασώτης και κήρυκας του Μερκαντιλισμού Κολμπέρ
Δεν βρήκαν άλλη μέθοδο να κάνουν ? Η αναγκαστική κυκλοφορία έχει σταματήσει από το τελευταίο τέταρτο υου 19ου σιώνα!
Καλά αυτό τπ επιστημονικό Ευρωπαικό επιστημονικό ιερατείο δεν προχώρησε από τότε ούτε βήμα.μονο τα λεφτά σε μισθούς ξέρουν να τρώνε. Και μετά απ όλσ αυτά κατηγορούν την μεταπολεμική Δολλαριακή ΗΠΑ που οδήγησε έστω και ηγεμονικά δε ευημερία τον Δυτικό κόσμο??
Οι αριστεροί χρόνια και ψευτομαρξιστές και αλσφρόμυαλοι προοδευτικοί οικονομολόγοι και σοσιαλιστές του ποσοτικού ντετερμινισμού , δεν έχουν τίποτα να πούν??
Τι ποσοτική νομισματική χαλάρωση επιδιώκεται στο εγχρηματοποιημένο πλήρως 75 χρόνια παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, όταν κάνεος κινήσεις έστω και ώς απλή και άδολη δήθεν μεταφορά χρυσού.Ή τον στέλνουν στην Ελλάφα για φύλαξη γιατίντα δικάτων θησαυροφυλάκεια δεν είναι ασφαλή??
Η κινηση συτή του χρυσού έστω και ώς μεταφορά είναι η σρνηση των ευρωπαικών κρατών να συζητήσουν το θέμα του Ελληνικού χρέους. Και αντ αυτού ( δηλσδή αντί της οικονομικής πολιτικής) προτείνουν την νομισματική διαχείρηση ώς οικονομική πολιτική.
Επανακυκλώνουν την μεθόδευση για παραπέρα απόλυτη και ποσοστιαία υξηση του Δημοσίου χρέους της Ελλάδος.Για να μπορούν στο μέλλον να συζητήσουν το χρέος, από θέση μεγαλύτερης εισπρακτικής απόσπασης και δέσμευσης πόρων απ την Ελλάδα.
Η πιστωτική ασφυξία των πολιτών και των επιχειρήσεων -μέ στόχο την κοινωνική καθήλωση σε υποβαλκανική κοινωνική ζώνη,
είναι το έναυσμα με το οποίο απαντούν οι Ευρωπαίοι απέναντι στην κοινωνική κινητοποίηση εκλογικά της μεσσαίας τάξης στην Ελλάδα.
Πράγμα που δεν χρειαονταν με την συριζαική κυβέρνηση, η οποία είχε μεθοδεύσει ενεργητικά την κοινωνική καθήλωση στα υποβαλκανικά επίπεδα.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα χρειαστεί πάντα στον πολιτικό της βίο να κινητοποιεί την μεσαία τάξη.
Και συτό είναι νέο ιδεολογικό στοιχείο στην πολιτική ιστορία της χώρας που διαμόρφωσε η οικονομική χρεωκοπία μετασχηματιστικά για την Ελληνική κοινωνία.
Τοποθετώντας την Νέα Δημοκρατία στις ανανεωτικές κοινωνικές δυνάμεις , ώς τομή στην Ελληνική κοινωνική ιστορία.
Η κινητοποίηση στην βάση της ιδεολογικής έδρασης σπομακρύνθηκε από αριστερό προνόμοιο ( χωρίς ποτέ βέβαια να έχει σιτιολογηθεί θετικά αλλά στην αρνητική της βσση ώς αντίδραση στο κράτος). Αριστερή κινητοποίηση που όμως τεκμηριωνόνταν στην αντίδραση απέναντι στο κράτος δεν μπορούσε παρά να είναι μια χρόνια αρνητική ιδεολογική νόρμα.
Θετικότητα δεν μπορούσε να υπάρξει στο σύστημα κοινωνία-κράτος.
Για πρώτη φορά διαφαίνεται η δυνατότητα της θετικότητας στο σύστημα κράτους-κοινωνίας, στις μέρες μας , ώς πρόκληση εφαρμοστική για την Κυβερνητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Η αριστερά καλά θα κάνει πλέον.να στοχαστεί , ότι καλός ο χρόνιος παρελθοντικός αντιαμερικανισμός και κλπ συνθηματολόγια, αλλά όχι αυτός ο αντιαμερικανισμός να εδράζεται στο αμερικανικό μεταπολεμικό δολλαριακό σύστημα.
Αυτό το σύστημα που μέσω των υποτιμήσεων του Εθνικού νομίσματος( έστω και σαν ανατίμηση υου Δολαρίου ) εξασφάλισε την μεταπολεμική ευημερία.
Και απ εδώ θα πρέπει να διαμορφώσει το μόρφωμα της αριστεράς τα σύγχρονα ιδεολογηματά του σε μακροκλίμακα.
Αυτή η βουβαίνουσα ανάγκη της αριστεράς για νέα ιδεολογήματα ήταν και η ερμηνεία της δημοψηφισματικής κολοτούμπας του σύριζα ώς αριστερά.