ΕΛΜΕ Λευκάδας: Πάρτε πίσω το νομοσχέδιο-έκτρωμα! – Κάλεσμα στην απεργία
Στην γενική απεργία στις 10 Ιουνίου ενάντια στο το νομοσχέδιο – έκτρωμα και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 11.00 το πρωί στην πλατεία του Αγίου Μηνά καλεί το ΔΣ της ΕΛΜΕ.
Αναλυτικά η ανακοίνωση-κάλεσμα:
«Η δεκαετής οικονομική κρίση που βίωσε η ελληνική κοινωνία και η αναζωπύρωσή της λόγω της πανδημίας οδήγησαν, μέσω των επιλογών των εκάστοτε κυβερνήσεων, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη έρχεται να κανονικοποιήσει την εργοδοτική ασυδοσία, να νομιμοποιήσει την εργασιακή ζούγκλα που διαμορφώθηκε το προηγούμενο διάστημα και να επιτείνει ακόμα περισσότερο την ελαστικοποίηση των όρων εργασίας.
Με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη:
- Καταργείται το 8ωρο.
- Ακυρώνεται η δυνατότητα διαπραγμάτευσης του εργαζόμενου καθώς τα πάντα ρυθμίζονται με ατομικές συμβάσεις εργασίας.
- Επεκτείνεται η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
- Θεσπίζονται νέες διευκολύνσεις στις απολύσεις.
- Θεσπίζεται το φακέλωμα των συνδικάτων και προωθείται η σταδιακή απονέκρωση των ζωντανών, συλλογικών διαδικασιών.
- Τίθενται νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας και θεσμοθετείται η απεργοσπασία.
Δεν μπορούμε ως εργαζόμενοι, ως πολίτες αυτής της χώρας, να επιτρέψουμε ένα τέτοιο ιστορικό πισωγύρισμα με ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες τόσο για τους ανθρώπους που εδώ και χρόνια ψήνονται στη βιοπάλη ή βιώνουν την καταθλιπτική ανεργία όσο και για την κοινωνία γενικότερα. Έχουμε υποχρέωση να προστατέψουμε τα παιδιά μας, τις επόμενες γενιές, από την εργασιακή δυστοπία που απεργάζονται οι ιθύνοντες νόες του νεοφιλελευθερισμού και οι εκπρόσωποι των οικονομικών ελίτ.
Συμμετέχουμε μαζικά στη Γενική Απεργία της 10ης Ιουνίου και στην απεργιακή συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 11 π.μ. στην πλατεία του Αγίου Μηνά.»
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λευκάδας
Το ζητούμενο στην χρεωκοπική αυγή , στην τυπικά ( αλλά ουσιαστικά δήθεν ) μεταχρεωκοπική πορεία της χώρας, και υπό το άλλοθι της πανδημικής δυσκολίας σωρρευτικά, το ζητούμενο η αποκλιμάκωση της εμπλοκής του παραγωγικού δυναμικού της χώρας από την έννοια της εργασίας και την κατεύθυνση και των λειτουργιών και της αναγκαίας γνώσης για την εργασία και ώς αντικείμενο ανά κλάδο και ώς κοινωνική λειτουργία.
Από το 2010 και ένθεν – είχε αρχίσει νωρίτερα να οργανούται το συμβάν, αλλά το 2010 υπό το χρεωκοπικό πρίσμα κινήσεως του κράτους και των κυβερνήσεων που διακονούσαν το κράτος, άρχισε ώς πολιτική επιλογή να εφαρμόζεται η ανεξαρτιποίηση της ίδιας της εργασίας ώς αντικείμενο από τους γνώστες του αντικειμένου , ώς τότε εργασιακή σωρρευμένη κατά κλάδο εμπειρία. Για τούτο εφευρέθηκαν και υπό το πρίσμα δήθεν πολιτικής διαχείρησης- δηλαδή κυβερνητικών αποφάσεων- οι διάφορες μορφές μετακινήσεως εργαζομένων από τα αντικειμενά τους στον ευρύτερο οργανικό και μη οργανικό δημόσιο τομέα , τις εθελουσίες πιθαναγκαστικές εξόδους απ τις εργασίες υπό το πρίσμα της δήθεν μοντερνοποίησης της εργασίας εφ όσον θα εκλείψουν οι περισσότεροι έμπειροι εργαζόμενοι, τις κάθε μορφές ημιτελούς απασχόλησης με στόχο νσ μην υπάρχει η γνωσιακή ωρίμανση του εργαζομένου ώς πρός το αντικείμενο εργασίας, ή τέλος πάντων να υάρχει μια μειωμένη γνωσιακότητα του αντικειμένου λόγω μειωμένης τριβής, και γενικά ώς πολιτική κυβερνητική διαδικαστικά πρακτική η στόχευση ήταν να πάψουν να υπάρχουν εργαζόμενοι – σε κάθε φάσμα ηλικιών και δεξιοτήτων και εμπειρίας , άρα και διοικητικής θεσμικής διάρθρωσης, οι οποίοι να γνωρίζουν το αντικείμενο που εργάζονται. Η εξάρθρωση του μέχρι τότε εργασιακού και γνωσιακου στάτους , μαζί και ότι αυτό σημαίνει για την οργανωτική της διοικητικής θεσμικότητας, τήρησης κανονιστικών διαδικασιών επίλυσης του κάθε αντικειμένου, εφαρμογή της νομιμοποιημένης θεσμικά οδού για την αντιμετώπιση του κάθε αντικειμενικού προβλήματος, και γενικά μια πρακτική θεσμικότητας με υπερενίχυση της εκτελεστότητας του κάθε αντικειμένου άσχετα της συνεχούς διαδοχικής κανονιστικής διαφανούς και θεσμικά κυρωμένης ροής του, που έδινε και δίνει την δυνατότητα και της συμμετοχής της κάθε κλίμακας εργαζομένων στην παραγωγική διαδικασία , ( γνωσιακή εισφορά σε κάθε αναγκαίο στάδιο ), αλλά και κυρώνει και την ίδια την συμμετοχή του εργαζομένου ώς μέλος μιας κοινωνικής συμμετοχικής κοινωνικής συμβιωτικής αλυσίδας, που μπορεί αν χρειαστεί να παρεμβαίνει και ώς κοινωνικός αναγκαίος έλεγχος για την νομιμότητα και κοινοβουλευτική συμβατότητα των κυβερνητικών ή εξωκυβερνητικών διεθνέστερων αποφάσεων και κανονισμών.
Οι ηλικίες που διοικητικά είχαν ωριμάσει ώς γνωσιακότητα του αντικειμένου εργασιακά σε κάθε κλάδα, την αρχή της δεκαετίας του 2010, ήταν οι κοντά στα 20-30 χρόνια εργαζόμενοι, που ώς ηλικίες μετείχαν και γαλουχήθηκαν κύρια πέριξ του 1980 δεκετίας, την δεκαετία που άρχισε και επιδιώχθηκε η εφαρμοστικότητα της πλάτυνσης του κοινοβουλευτισμού υπό την μορφή ευρύτερης συσσωμάτωσης στην Ελληνική κοινωνία, και που αυτή η συσσωμάτωση απετέλεσε και το μεταπολιτευτικό άμεσα ζητούμενο αλλά και το το επιδιωχθέν ομοουσίως πολιτικά – ώς διεύρυνση της μεσσαίας τάξης- από το τέλος της δεκετίας του 1970 και όλη την δεκαετία του 1980.
Το φάσμα λοιπόν της εργασιακής εμπειρίας , της ήδη ώς τότε κτηθείσης σωρρευτικά ώς εργασιακή τριβή 25-30 χρόνων και υπό καθεστώς δημοκρατικότερης οργάνωσης, έπρεπε και επιδιώχθηκε να εξοβελισθεί βίαια αν γινόνταν και προοδευτικά αλλού αλλά στην μεσοχρονία, από την κοινωνική υπαρκτότητα της δεκαετίας του 2010, υπό το άλλοθι δήθεν της χρεωκοπίας της χώρας και του μνημονιακού δανεισμού της, ώς αντιχρεωκοπικότητα οικονομικά αλλά και εργασιακή ( και θεσμική και γνωσιακή για το κάθε αντικείμενο εξάρθρωση ) εξάρθρωση, ώστε να διευκολύνεται μέσω της πολιτικής ενισχυμένης εκτελεστότητας- που πάταγε και πατάει και υποβαθρώνεται απ την γνωσιακή ασχετίλα και ανεπάρκεια στο κάθε αντικείμενο εργασίας. Και που αυτή η γνωσιακή ασχετίλα και ανεπάρκεια εξυπηρετεί και αναπαραγάγει το σπιράλ της ενισχυμένης λειτουργικής διοικητικά και κοινωνικά εκτελεστότητας, ώς προνόμοιο της κάθε εκτελεστικής εξουσίας, των ομάδων και κλικών που συγκροτούνται πίσω απ αυτήν, και των συμφερόντων αντιαναδιανομής ή επιλεκτικής διανεμητικής οικονομικά λειτουργίας στο κοινωνικό.
Για τούτο και όλη αυτή την δεκαετία, η πονηρή στροφή στην ανανέωση του εργασιακού σε υψηλές διευθυντικές ή γενικών διευθύνσεων θέσεις, έπρεπε νάναι εκτός της γνωσιακής επάρκειας της συνέχειας των αντικειμένων, για τούτο προέκυψε δήθεν ώς αναγκαιότητα η δημιουργία αυτών των υψηλών διοικητικά νεανιζόντων και σε παχιές αμοιβές θέσεων συμβούλων σε όλους τους κλάδους, και επειδή η ενδυματολογική μόδα της εποχής ήταν τα απεριποίητα γένια, τα τατουάζ, τα φίτ κουστούμια από μαζικά μετακινέζικα μαγαζιά, για τους άνδρες και το ψηλό γόβα τακούνι νεανίζων στιλέτο για τις γυναίκες, επέδραμε και σε όλο το εργασιακό διοικητικό επιλεκτικά ώς παρέες, ομάδες, φιλίες κολλητητιλίκια, αγαπητιλίκια τοπίο.
Γιατί για τις μαζικές θέσεις εργασίας για τους νέους , τους τυπικούς πανεπιστημιακούς απόφοιτους, και γενικά σε φάσμα γνωσιακότητας μαζικής εργασίας ώς κοινωνική παράμετρος για την κοινωνική συμμετοχή ισονομία και πρόοδο, η ανεργία εκτραχύνθηκε σε ποσοστά πρωτοφανή στην παγκόσμια ιστορία.
Όπψς και οι αναγκαστικές πρόωρες έξοδοι απ την εργασία και την ελάτωση του χρόνου και ευκαιριών συνταξιοσδότησης ηλικιακά. Διότι και γιατί έπρεπε να εξαρθρωθεί σε πρώτο βασικό επίπεδο- αλλά συμβολικό- και η ίδια η γνώση για το κάθε αντικείμενο της εργασίας.
Για του κολλητούς νέους και νέες απ τα κολλητιλίκια τα κοινωνικά και εξουσιαστικόοικογενειακά και τα αγαπητιλίκια – που διαφημίζουν και πολλά πτυχία ( τούτη τη εποχή είμαστε στον αστερισμό του Χάρβαρντ και άλλων Αγγλόφωνων της Λόνδρας ) υπάρχουν οι καλές δουλειές για τις διοικητικές υψηλές και συμβούλων θέσεις, απ τις οποίες θα λυθούν όλα τα προβλήματα με τηλεπάθεια .
Για τους άλλους νέους και νέες με όποια γνώση .. δε υπάρχουν θέσεις γιατί η χώρα θέλει ανάπτυξη , έλεγχο του εργασιακού κόστους, και συνέχεια στο κολλητιλίκι.
Λες και δεν έζησαν οι εργαζόμενοι της τελευταίας 15ετίας κύρια το όλο σκηνικό, κομήτες και κονήτισες κύρια με εμπορικά βιογραφικά Αγγλικών όρων , να στελεχώνουν ώς άσχετοι και άσχετες να στελεχώνουν εργασιακές θέσεις με μόνιμη επωδό τον δήθεν τεχνολογικό ηλεκτρονικό μετασχηματισμό, μέσα στον οποίο δεν χρειαζόνταν να ξέρουν τίποτα για το αντικείμενο που θα ηλεκτρονικοποιούσαν. Αρκεί την δουλειά να την κάνανε οι εργαζόμενοι χρόνια ώς ζώα, γνώστες του αντικειμένου .
Εδώ ένα νούμερο απ αυτά κάποτε γύρναγε σε κάτι μαγαζιά μετακινέζικα για μπλέ κουτούμι φορεσιά , ημιτσερβόλ Fit , και σε λίγες μέρες παρουσιάστηκε σε ομάδα εργαζομένων και τους έκανε παρατηρήσεις γιατί κατακαλόκαιρο, με υπολειτουργούντες τους κλιματισμούς οι εργαζόμενοι για να τιμήσουν την εργασία φορούσαν μπλουζάκι GANT.
Και αυτός, με βλέμα σκληρό διοικητικό και φλάτ εξουσιαστικό, αξούργος με το κινέζικο μπλέ κουστούμι και παπούτσια ελβιέλα αθλητικά, νάχει ξεφωνήσει στις νουθεσίες τους εργαζόμενους και παρατηρήσεις για κοστούμια- σαν το δικό του του κακού καιρού τσερβόλ πλαστικούρα- και κάργα στην αξουρσά.
Εεε τι έχει ζήσει ο άνθρωπος στην Ελλάδα τα τελευταία 15 κύρια χρόνια.
Το αιρκοντίσιον όμως ο αξούργος Fit αυτός νεανίζων , είχε ξεχάσει να δώσει εντολή να το φκιάξουν κατακαλόκαιρο, γιατί έκανε οικονομία στον φορέα, για να τα παντελονιάζει αυτός τα ψηλά μισθά.