Έξι χρόνια από το δημοψήφισμα του 2015

Το χρονικό ενός στημένου παιχνιδιού…

Λίγες μέρες μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη του 2015 και τον σχηματισμό κυβέρνησης με το θολό, δήθεν «αντιμνημονιακό», ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ, του επί σειρά ετών βουλευτή και υπουργού της ΝΔ, Πάνου Καμμένου, ξεκίνησε η διαπραγμάτευση με την τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), η οποία βαφτίστηκε «θεσμοί», καθώς η δανειακή σύμβαση του προηγούμενου μνημονίου έφτανε στο τέλος της. Τότε το ΚΚΕ τόνιζε συνεχώς: Διαπραγμάτευση υπέρ του λαού, εντός των τειχών της ΕΕ και της δικτατορίας του κεφαλαίου, δεν μπορεί να υπάρξει! Έρχεται νέα αντιλαϊκή συμφωνία.

Τέλη Φλεβάρη έρχονται τα πρώτα δείγματα που επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ. Η κυβέρνηση προχωρά σε αίτημα επέκτασης της ισχύουσας τότε δανειακής σύμβασης για ακόμα έξι μήνες. Λίγες μέρες μετά τη νίκη του στις εκλογές, που δεσμεύτηκε ότι θα σκίσει τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο, ο Αλέξης Τσίπρας ζητά από την τρόικα εξάμηνη επέκταση των μνημονίων του Παπανδρέου, του Παπαδήμου, του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Οι αυταπάτες περί φιλολαϊκής κυβερνητικής διαχείρισης στο πλαίσιο του συστήματος και της ΕΕ αρχίζουν να αποκαλύπτονται…Το «επαίσχυντο μνημόνιο» γίνεται κατά 70% θετικό σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη!

Το ΚΚΕ, με ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου, καλεί τον λαό να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, να απαιτήσει άμεση κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, ενώ καταθέτει πρόταση νόμου στη Βουλή με το ίδιο αίτημα. Ταυτόχρονα, διοργανώνει συγκέντρωση στο Σύνταγμα κατά της συμφωνίας για την εξάμηνη επέκταση του μνημονίου.

Η επικαιρότητα κυριαρχείται από «δραματικά» Eurogroup, ολονύχτιες συνεδριάσεις, την κόκκινη τσάντα του Τσακαλώτου, τον μεθυσμένο Γιούνκερ, το σακάκι του Βαρουφάκη και τον έρπη του Τσίπρα, η κυβέρνηση σχηματίζει από μόνη της ένα σκληρό μνημόνιο και προετοιμάζει το έδαφος γι΄ αυτό που η ίδια αρχίζει να παρουσιάζει ως «έντιμη συμφωνία»…

Η πολύμηνη αυτή διαδικασία φέρνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δύο προτάσεις: Από τη μια μεριά, το μνημόνιο των «θεσμών» και από την άλλη το μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Στις 27 Ιούνη, ο Αλέξης Τσίπρας θα ανακοινώσει με έκτακτο διάγγελμα το δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη με ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην απαράδεκτη πρόταση των «θεσμών», τονίζοντας ότι θα σεβαστεί το αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι αυτό, υπενθυμίζοντας βεβαίως ότι «η Ευρώπη είναι το κοινό σπίτι των λαών»… Την επόμενη μέρα η Βουλή θα επικύρωνε το ερώτημα του δημοψηφίσματος.

Σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, θα σημειώσει: «Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα μεταφραστεί από την ελληνική κυβέρνηση ως έγκριση της δικής της αντιλαϊκής πρότασης των 47+8 σελίδων. Το ΝΑΙ θα μεταφραστεί ως συγκατάθεση στα βάρβαρα μέτρα της τρόικας και «παραμονή στην ΕΕ με κάθε θυσία», όπως λένε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι. Και οι δύο απαντήσεις οδηγούν στο ΝΑΙ στην ΕΕ και την καπιταλιστική βαρβαρότητα».

Στη Βουλή τη «σούπα» χαλάει μόνο το ΚΚΕ. Καταθέτει την πρόταση να μπει ως ερώτημα στο δημοψήφισμα αν ο ελληνικός λαός αποδέχεται ή όχι, όχι μόνο την πρόταση των θεσμών, αλλά και την πρόταση Τσίπρα, που συνιστά επίσης μνημόνιο. Μάλιστα, η πρόταση του ΚΚΕ δεν έμεινε εκεί. Προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, θέτοντας το ζήτημα να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν είναι υπέρ της αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και υπέρ της κατάργησης των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων.

Η πόλωση τη βδομάδα του δημοψηφίσματος ήταν δεδομένη. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκλεισε τη χρηματική ροή προς τις ελληνικές τράπεζες κι έτσι επιβλήθηκαν capital controls με ημερήσιο όριο αναλήψεων τα 60 ευρώ. Έξω από τα ΑΤΜ των τραπεζών στήθηκε το γνωστό προβοκατόρικο σκηνικό των τηλεοπτικών καναλιών. Η πλευρά του «ΝΑΙ» προσπάθησε να αποδώσει στην πλευρά του «OXI» ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά που δεν είχε και με μπόλικο αντικομμουνισμό υπερασπίστηκε το κεφάλαιο και τον μονόδρομο της ΕΕ.

Οι συγκεντρώσεις του «ΟΧΙ» ήταν μαζικές. Πλατιά λαϊκά στρώματα, που, μετά από απανωτά σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, είχαν πιστέψει ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος υπέρ του λαού από μία αστική κυβέρνηση χωρίς ρήξη με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και την εξουσία των μονοπωλίων. Οι προσδοκίες γκρεμίστηκαν γρήγορα, η απογοήτευση και η μοιρολατρία που σκορπίστηκαν αποτέλεσαν μεγάλο δώρο στο σύστημα.

Το ΚΚΕ έκανε πράξη την υπόσχεσή του. Το ψηφοδέλτιο με το διπλό «ΟΧΙ», το πραγματικό παλλαϊκό «OXI στα μνημόνια και την ΕΕ» μοιράστηκε από τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ χέρι – χέρι, γειτονιά τη γειτονιά, μαζί με τον «Ριζοσπάστη». Το ΚΚΕ ήταν μέσα κι έξω από τα εκλογικά τμήματα, με στόχο να αφήσει ο λαός το δικό του αποτύπωμα στις εξελίξεις, να χαράξει τον δικό του δρόμο και να μη γίνει θεατής στη σφαγή του και ουρά των αστικών επιτελείων.

Τον ρόλο της «ουράς» της κυβέρνησης κέρδισαν επάξια άλλες οπορτουνιστικές δυνάμεις που μέχρι την τελευταία στιγμή συντηρούσαν αυταπάτες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προσφέροντάς της άλλοθι ασκώντας «πίεση να εφαρμόσει το πρόγραμμά της»!

Ο επίλογος της ιστορίας είναι λίγο-πολύ γνωστός. Δεν πέρασε ούτε ένα 24ωρο από το δημοψήφισμα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ζήτησε εξουσιοδότηση για να διαπραγματευτεί το 3ο μνημόνιο σε συνεδρίαση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλο, με όλα τα πολιτικά κόμματα – πλην ΚΚΕ – να συμφωνούν σε κοινό ανακοινωθέν.

Μετά την ολοκλήρωση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, σε δήλωσή του, τόνισε ότι το ΚΚΕ διαφώνησε συνολικά με το κοινό ανακοινωθέν, που συμφώνησαν τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, προσθέτοντας ότι δεν έχει εξουσιοδοτήσει κανένας κανέναν να πάει να υπογράψει νέα μνημόνια, νέα επώδυνα μέτρα για τον λαό.

Λίγες ώρες μετά, ο Αλέξης Τσίπρας, σαν έτοιμος από καιρό, ετοίμασε βαλίτσες για Βρυξέλλες και μετά από μία 17ωρη «ηρωική διαπραγμάτευση» έβαλε φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του σε ένα ακόμη μνημόνιο και σε σκληρά αντιλαϊκά μέτρα.

H πείρα να αξιοποιηθεί…

Σήμερα, 6 χρόνια μετά, η πείρα και τα συμπεράσματα εκείνης της περιόδου πρέπει να αξιοποιηθούν από τον λαό και τη νέα γενιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαργύρωσε τον ρόλο για τον οποίο επιλέχθηκε και στηρίχτηκε από το σύστημα, τους επιχειρηματικούς ομίλους, κέντρα των ΗΠΑ και της ΕΕ, ήδη πριν από το 2012. Κατάφερε να παγιδεύσει τον λαό στην αποδοχή των θυσιών για το κεφάλαιο με τη μορφή νέων μνημονίων, όπως και στη μη αμφισβήτηση των προηγούμενων. Κατάφερε η λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση να μην πάρουν ριζοσπαστικούς δρόμους, να μην οδηγήσουν σε αμφισβήτηση του ίδιου του συστήματος.

Με την ψήφο του λαού τον Σεπτέμβρη του 2015 και με το επιχείρημα «καλύτερα εμείς, παρά οι άλλοι», κατάφερε να πάρει την έγκριση, για να προχωρήσει αποφασιστικά στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το «ΟΧΙ» έγινε «ΝΑΙ», γιατί η απόσταση που χώριζε το «μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ» από το «μνημόνιο της τρόικας» ήταν πολύ μικρή. Hταν η «χαριστική βολή» σε όποιες ριζοσπαστικές διαθέσεις υπήρχαν στον λαό και μεθοδικά και συστηματικά ο ΣΥΡΙΖΑ …οδήγησε στην πλήρη ενσωμάτωση.

Η εφαρμογή και υλοποίηση του τρίτου μνημονίου εμφανίστηκε ως ο δρόμος για …την έξοδο από τα μνημόνια! Η πολιτική απάτη κορυφώθηκε όταν έφτασε τον Αύγουστο του 2018 να πανηγυρίζει για τη «μεταμνημονιακή εποχή», ενώ όλοι μα όλοι οι μνημονιακοί αντεργατικοί – αντιλαϊκοί νόμοι είναι εδώ και συνεχίζουν να τσακίζουν τον λαό.

Το «ΟΧΙ» που έγινε «ΝΑΙ», όπως ακριβώς προειδοποιούσε το ΚΚΕ, απέδειξε γι΄ άλλη μια φορά – με οδυνηρό για τους πολλούς τρόπο – ότι τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας δεν «παντρεύονται» με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Τα κέρδη των λίγων προϋποθέτουν το τσάκισμα των πολλών και αυτό είναι το περιεχόμενο των μνημονίων και της πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, όπως κι αν ονομάζονται… Είναι η ίδια η λειτουργία του καπιταλισμού.

Η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί. Και θα αξιοποιηθεί σωστά αν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο λαός πρέπει να πάρει διαζύγιο από επιζήμιες αυταπάτες και τις δυνάμεις της αστικής διαχείρισης που τις διακινούν, ακολουθώντας τον δικό του δρόμο, συμπορευόμενος με το ΚΚΕ.

(rizospastis.gr)