Ομιλία του Κώστα Κωτσαντή, υποψήφιου Περιφερειάρχη Ηπείρου με το συνδυασμό της Λαϊκής Συσπείρωσης, στην Πρέβεζα
Φίλοι και φίλες
Σύντροφοι και συντρόφισσες
Βαδίζουμε τις τελευταίες 7 μέρες μπροστά στη σημαντική εκλογική μάχη των τοπικών και περιφερειακών εκλογών.
Για όλους πλέον γίνεται καθαρό ότι θα είναι μια βαθιά πολιτική αναμέτρηση, με όλα τα χαρακτηριστικά των βουλευτικών εκλογών.
Σε όλους μας μπαίνει το δίλημμα. Θα αφήσουμε τις δυνάμεις που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου να συνεχίσουν την κατεδάφιση των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Ή θα τους σταματήσουμε, ξαναγεννώντας την ελπίδα σε αυτό τον τόπο ότι μπορούν να έλθουν καλύτερες μέρες.
— Ο πρωθυπουργός, στη διακαναλική συνέντευξη, έβαλε στο λαό ένα δίλημμα ευρύτερο από μια στενή κομματική εκλογική ενίσχυση, λέγοντας: Ή προχωράμε μπροστά ως χώρα με την πολιτική που η κυβέρνησή του εφαρμόζει, ή θα έρθει οπισθοδρόμηση και χρεοκοπία.
— Με το δίλημμα που έθεσε ο πρωθυπουργός επιχείρησε να εκβιάσει με τρόπο ωμό και απροκάλυπτο το λαό και ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Όμως, στην πραγματικότητα η χρεοκοπία για τα λαϊκά στρώματα έχει ξεκινήσει. Η στάση πληρωμών είναι ήδη καθημερινότητα για τους ανέργους, τους εκ περιτροπής απασχολούμενους, τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος της Υγείας, της Παιδείας, στις δόσεις των δανείων, στους λογαριασμούς του ρεύματος, του νερού και του τηλεφώνου.
Η δυσκολία, που αντιμετωπίζουν πολλοί να πληρώσουν το πετρέλαιο θέρμανσης δε θα ξεπεραστεί με την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου, γιατί πολύ απλά τα χρήματα αυτά δεν προορίζονται για το λαό. Αυτός θα είναι ούτως ή άλλως χαμένος όσο δεν ανατρέπεται αυτή η πολιτική. Αυτήν την αλήθεια αποκαλύπτει η απειλή της μη καταβολής των μισθών και των συντάξεων: Ότι θέλουν πάντα να στέλνουν το λογαριασμό στο λαό και ποτέ να μη θίγουν τα μονοπώλια και τα κέρδη τους, ότι το ΠΑΣΟΚ, όπως και η ΝΔ, είναι κόμματα του κεφαλαίου.
Κανένας φόβος, λοιπόν, και καμία υποχώρηση μπροστά στον εκβιασμό. Αν οι εργαζόμενοι πρέπει να ανησυχούν για κάτι, αυτό είναι η κλιμάκωση της επίθεσης. Τα εκβιαστικά διλήμματα πρέπει να πέσουν στο κενό. Η προσπάθεια εκφοβισμού πρέπει να προσκρούσει στον τοίχο της λαϊκής απαίτησης να πτωχεύσει η πλουτοκρατία και όχι ο λαός. Τα περί χρεοκοπίας φέρνουν στην πρώτη γραμμή την ανάγκη της λαϊκής αντεπίθεσης.
— Εκβίασε και με βουλευτικές εκλογές ο πρωθυπουργός. Γύρω από αυτό το ζήτημα διεξάγεται καυγάς ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ…
— Ο καυγάς αφορά στο ποιος από τους δύο θα έχει το πάνω χέρι στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν αφορά το λαϊκό συμφέρον. Και σε τελευταία ανάλυση, οι εργαζόμενοι -κι αν γίνουν βουλευτικές εκλογές- πρέπει να τις κάνουν βήμα παραπέρα καταδίκης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και ενίσχυσης του ΚΚΕ. Να μην κάνει ο λαός δικά του αδιέξοδα τα αδιέξοδα των μονοπωλίων, των κομμάτων τους και του σάπιου πολιτικού συστήματος.
Φίλες και φίλοι
Δεν πρέπει να έχουμε καμιά αυταπάτη. Οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι που θα εκλεγούν, τα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, απαρέγκλιτα θα υλοποιούν πιο προσηλωμένα από πριν τις επιταγές της Ε.Ε., των κυβερνώντων και του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Ακόμα και σήμερα, χωρίς τον «Καλλικράτη» οι νομάρχες και οι δήμαρχοι ήταν οι καλύτεροι προπαγανδιστές και υλοποιείς αυτών των πολιτικών. Φανταστείτε με τον «Καλλικράτη» τι έχει να γίνει. Δεν υπήρξε έργο που προωθήθηκε που δεν είχε από πίσω τη σφραγίδα των μεγάλων συμφερόντων και την υπερκερδοφορία τους. Δεν υπήρξε μέτρο ή άξονας που δεν υπηρέτησε την πολιτική της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων για προσαρμογή της χώρας και φυσικά και της Ηπείρου στο παραγωγικό μοντέλο, που επιτάσσουν σήμερα οι διεθνείς μονοπωλιακοί κολοσσοί.
Ακόμα και στην πιο απομακρυσμένη περιοχή της Ηπείρου, το Φιλιάτι και την Σαγιάδα, οι δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οικοδομούν το μοντέλο του εργαζόμενου απασχολήσιμου, του εργαζόμενου με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Και στους δύο δήμους συναντήσαμε εργαζόμενους με stage, διμηνίτες, με τετράωρη εργασία, εργαζόμενους με μπλοκάκι, ωσάν να ήταν εργολάβοι, εργαζόμενους που είχαν καιρό να πληρωθούν.
Σ/φοι και φίλοι
Η Ε.Ε. και η κυβέρνηση με συμπαραστάτες την ΝΔ και το ΛΑΟΣ αξιοποιούν την οικονομική κρίση, τα χρέη και τα ελλείμματα που δημιούργησε η πολιτική χρηματοδότησης του μεγάλου κεφαλαίου για να επιφέρει στρατηγικό πλήγμα στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα.
Δεν πρέπει να τρέφουμε καμιά αυταπάτη. Έχουν συνολικό σχέδιο, σε όλη την Ε.Ε. και στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και των ελλειμμάτων αλλά και στην Γερμανία της ανάπτυξης και των πλεονασμάτων, και στην Γαλλία και αλλού.
Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών των χωρών της Ε.Ε., απέναντι στις πιο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες αλλά και στις νέες αναδυόμενες χώρες (Ινδία, Βραζιλία, Κίνα κ.λ.π.) προσπαθούν να μας φέρουν σε μισθούς Μπαγκλαντές και Κίνας, με μηδενικά ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με ατομικές συμβάσεις, με συντάξεις ελεημοσύνης, με υγεία και παιδεία ιδιωτικοποιημένη και εμπορευματοποιημένη.
Το ΚΚΕ το λέει καθαρά.
Δύο δρόμοι υπάρχουν.
Ο ένας είναι ο δρόμος που ζούμε, που υπηρετεί την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου. Ο δρόμος που τον ιδρώτα του εργάτη, τον κόπο του αγρότη, τα δωδεκάωρα του μικροεπαγγελματία τα μετατρέπει σε πλούτη στη MIG, στο ΙΚΕΑ, το JUMBO, την EUROBANK, την ΠΕΤΡΟΛΑ κ.α.
Ο άλλος είναι ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ, που λέει ότι ο πλούτος που παράγεται σήμερα θα μπορούσε να μας ζήσει πλουσιοπάροχα, με ικανοποιητικούς μισθούς, με συντάξεις σε όλους, με εργασιακά δικαιώματα, με μόνιμη και σταθερή δουλειά, με βοήθεια στα νέα ζευγάρια, με προνόμια στις μητέρες και συνολικά στις γυναίκες, με αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία και πρόνοια.
Τον πρώτο δρόμο ανάπτυξης πιστά, απαρέγκλιτα παρ” όλες τις μεγαλοστομίες και τους μεταξύ τους διαξιφισμούς για την κουτάλα της εξουσίας χωρίς καμιά διαφορά υπηρέτησαν και θα υπηρετήσουν οι δύο υποψήφιοι περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, Αργύρης και Καχριμάνης.
Και οι δυο τους έχοντας θητεύσει σε ανώτερες κυβερνητικές και διοικητικές θέσεις προσπαθούν να παρουσιαστούν σαν κάτι το καινούριο, ότι δεν έχουν καμιά ευθύνη για το τι γίνεται σήμερα.
Ταυτόχρονα ότι προτείνουν για την «σωτηρία» και ανάπτυξη της Ηπείρου δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι ίδιες συνταγές, διανθισμένες με βαρύγδουπες εκφράσεις, αποφεύγοντας να πάρουν θέση για το τι φταίει για την οικονομική κρίση, αν φταίμε εμείς οι εργαζόμενοι για τα χρέη και τα ελλείμματα, για το αν τα φάγαμε όλοι μαζί. Γιατί η ανεργία έχει φτάσει στην Ήπειρο το 20%, γιατί έχουν εξαπλωθεί οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, γιατί ξεκληρίστηκε ο αγρότης, γιατί κλείνει το μικροκατάστημα του ο αυτοαπασχολούμενος, γιατί δεν έχουμε νηπιαγωγούς στους παιδικούς σταθμούς, γιατί μαζεύουν δίευρα οι δάσκαλοι από τους μαθητές τους για να αγοράσουν χαρτί υγείας, γιατί δεν υπάρχουν φοιτητικές εστίες, γιατί οι φοιτητές πληρώνουν για την μετακίνηση τους και για άλλα πολλά.
Θέλει να ξεχάσουμε ο κ. Αργύρης ότι ήταν υφυπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση λιτότητας του κ. Σημίτη, ότι ήταν αυτός που επεξεργάστηκε την αναθεωρημένη Κ.Α.Π. που ξεκλήρισε τους αγρότες, που έκλεισε τις βιομηχανίες των συνεταιριστικών οργανώσεων και τις ίδιες τις συνεταιριστικές οργανώσεις, που αφάνισε τα κύρια αγροτικά προϊόντα γάλα, λάδι, καπνό, βαμβάκι, εσπεριδοειδή, κρασί κ.α.
Η χώρα μας από πλεονασματική στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων έγινε ελλειμματική. Το εμπορικό αγροτικό έλλειμμα το 2009 ανήλθε άκουσον – άκουσον στα 2 δις 750 εκατομμύρια ευρώ.
Ο κ. Αργύρης και ο κ. Καχριμάνης και ιδιαίτερα ο πρώτος μιλούν ότι φταίει για την κατάσταση στο αγροτικό τομέα, ότι λείπει η ποιότητα και η ταυτότητα στα προϊόντα μας.
Ψεύδονται ασύστολα. Θέλουν να κρύψουν ότι για την κατάσταση στον αγροτικό τομέα φταίει η ΚΑΠ, η ελεύθερη αγορά και ο ανταγωνισμός που γιγάντωσαν τα καρτελ του γάλακτος και τους μονοπωλιακούς ομίλους στα εφόδια.
Φταίει ότι άφησαν τον αγρότη έρμαιο των μεγαλεμπόρων ενώ το κόστος παραγωγής καθημερινά μεγαλώνει. Φταίει η έλλειψη αρδευτικών και αντιπλημμυρικών έργων, το ότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι πανάκριβο, το ότι το μητρώο αγροτών θα αφανίσει και τους εναπομείναντες αγρότες που για να τα βγάλουν πέρα κάνουν και μια δεύτερη δουλειά.
Επιμελώς κρύβουν την θέση τους για την ιδιωτικοποίηση ή μη της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗΣ. Λένε ότι θα διασφαλίσουν τον ηπειρωτικό της χαρακτήρα και το μέλλον. Μας δουλεύουν ψιλό γαζί.
Η ιδεολογία τους και η πολιτική τους είναι εχθρική για το μέλλον της ΔΩΔΩΝΗΣ ως κρατικό-συνεταιριστική βιομηχανία γάλακτος. Η προσπάθεια του κ. Αργύρη να την ξεπουλήσει μέσω της ΑΣΗΚ είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση.
Μας λένε ότι θα καταστήσουν τα Γιάννενα μητροπολιτικό κέντρο και την Ηγουμενίτσα πύλη εισόδου.
Λένε αλήθεια. Θέλουν τα Γιάννενα ένα μεγάλο κέντρο υπηρεσιών για την διείσδυση του μονοπωλιακού κεφαλαίου στα Βαλκάνια.
Να παράγουν στις βαλκανικές χώρες με ακόμη πιο φτηνό κόστος και να κατακλύζουν την ελληνική αγορά με προϊόντα, αυξάνοντας τα κέρδη τους. Πλασιές των μονοπωλιακών συμφερόντων θα είναι οι κ. Αργύρης και Καχριμάνης.
Όσο για την Ηγουμενίτσα, πράγματι την θέλουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι τύπου COSCO, διαμετακομιστικό κέντρο, με ιδιωτικοποιημένο το λιμάνι της, γι’ αυτό το γιγαντώνουν, να καλύπτει τις ανάγκες τους και την Εγνατία και την Ιόνιο οδό μεγάλους οδικούς άξονες για να μεταφέρουν τα προϊόντα τους φτηνά και εσωτερικά αλλά και στα Βαλκάνια και στην Τουρκία. Παραπλεύρως θα εξυπηρετούμαστε και εμείς από τους οδικούς άξονες αλλά θα τους πληρώνουμε στις κατασκευάστριες εταιρείες πανάκριβα.
Στη διαδρομή Ηγουμενίτσα – Αλεξανδρούπολη στήνουν 18 σταθμούς διοδίων. Η διαδρομή θα στοιχίζει πλέον 80€.
Όσο για την «πράσινη ανάπτυξη» που προπαγανδίζουν, να ξέρουμε ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά διοχέτευση «νεκρών» κεφαλαίων για καταλήστευση του φυσικού μας πλούτου από το μονοπωλιακό κεφάλαιο δηλαδή πράσινες μπίζνες.
Θα δώσουν για εκμετάλλευση τα λιμάνια μας, τα βουνά μας, (Γράμμο, Πίνδο, Τζουμέρκα κ.α.), τις θάλασσες μας (χωρωθέτηση αιολικού πάρκου στην είσοδο του Αμβρακικού κόλποι), τις λίμνες μας (Παμβώτιδα, Ζηρό κ.α.), τις πηγές υδροδότησης, τα ιαματικά νερά (Καβάσιλων, Αμάραντου, Πρεβέζης).
Εμείς οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Λαϊκής Συσπείρωσης, από όποια θέση μας τάξει ο λαός μας θα υπηρετήσουμε την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Ως δήμαρχοι και περιφερειάρχες νησίδες ευημερίας στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού δεν οικοδομούνται. Θα θέτουμε στο επίκεντρο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των κοινωνικών τους συμμάχων, αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και στην ύπαιθρο, στη λογική του άλλου δρόμου ανάπτυξης.
Θα δώσουμε την μάχη σε έδαφος συγκεκριμένων προβλημάτων όπως:
1) Μέτρα για το φυσικό, κοινωνικό, πολιτιστικό περιβάλλον, για δημόσια έργα κοινωνικών υποδομών.
2) Για τη λαϊκή υγεία και πρόνοια.
3) Για την μόρφωση και την παιδεία του λαού και της νεολαίας.
4) Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
5) Για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και τον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο.
6) Για την μάχη των ναρκωτικών
7) Για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών – μεταναστών προσφύγων κατά της κρατικής καταστολής και των τοπικών οργάνων χειραγώγησης και καταστολής.
Η Λαϊκή Συσπείρωση θα αποκαλύπτει και θα διεκδικεί για όλα τα παραπάνω μέσω και έξω από το περιφερειακό και τα δημοτικά συμβούλια. Θα δυσκολεύει τα αντιλαϊκά τους σχέδια. Θα είναι μαζί με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ, στην καθημερινή οργάνωση της πάλης.
Κάνουμε αγωνιστική έκκληση. Να μην σκορπίσει ο εργαζόμενος λαός την δυσαρέσκεια του σε ανώδυνα ψηφοδέλτια αναχώματα της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Σε αυτούς που δεν τους έκανε το χατήρι το ΠΑΣΟΚ (π.χ. Ζάψας στη Φιλιππιάδα) και σήμερα με μεταγραφές έφτιαξαν περιφερειακό ψηφοδέλτιο.
Σε αυτούς (ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ) που ήταν οι καλύτεροι συνεργάτες του ΠΑΣΟΚ σε όλη την Ήπειρο. Διοικούσαν μαζί σε πολλές νομαρχίες και δήμους, μαζί πήγαιναν σε εκλογές Ε.Κ. και σωματείων. Μαζί διαδήλωναν κάτω από την ηγεσία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ.
Το σύνθημα «περί ενότητας της αριστεράς» αποδεικνύεται καθημερινά κάλπικο, κακόγουστο αστείο.
Η ενότητα τους κατέρρευσε μπροστά στα αδιέξοδα της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής τους.
Όσο για τους «επαναστάτες» των διάφορων αριστερίστικων οπορτουνιστικών ομάδων, οι μάσκες έπεσαν. Συνασπίστηκαν και κατέβασαν ψηφοδέλτιο με μεταγραφές σε κάποιες πρωτεύουσες με μοναδικό στόχο να εμποδίσουν την εκλογή όσων το δυνατό περισσοτέρων κομμουνιστών στα δημοτικά συμβούλια και περιφερειακά συμβούλια. Είναι αντιΚΚΕ συνονθύλευμα. Τους ενώνει το αντιΚΚΕ μίσος. Είναι ευκαιρία τώρα που οι μάσκες έπεσαν να μπουν οριστικά στη γωνία.
Λαέ της Ηπείρου
Μη χάσεις και αυτή την ευκαιρία.
Αν βγουν αλώβητοι και από αυτή την εκλογική μάχη αλίμονο μας. Δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο.
Η αποχή δεν αποτελεί διέξοδο. Τους αβαντάρει. Μετράει υπέρ τους και εναντίον της ψήφου στη Λαϊκή Συσπείρωση
