Βιβή Κοψιδά-Βρεττού: Το δεξίωμα της «ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ»

Την Τρίτη, 1η Αυγούστου 2023, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη παρουσίαση του νέου ποιητικού μου βιβλίου «Η Αλαφροΐσκιωτη Καρέκλα» (εκδ. Βακχικόν, 2023). Η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στο ειδυλλιακό, λιτό Κηποθέατρο, κατάμεστο από ένα φίλιο, δεκτικό πλήθος ανθρώπων, από συντοπίτες, φίλους, γνωστούς, καθηγητές μου αξιοσέβαστους και συναδέλφους, μαθητές μου που ενηλικιώθηκαν πια και θυμούνται τα στοιχήματά μας στην τάξη, επισκέπτες του νησιού μας, εκπρόσωποι θεσμών και φορέων… Όλοι ίσοι ενώπιον της ποίησης, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Ποιητή μας Άγγελου Σικελιανού και τη συμβολική επίνευση των υπογραφών του.

Προσωπικά, δεν θα μείνω στη σημασία που είχε για μένα, η παρουσίαση ενός ακόμα βιβλίου μου, μιας «ιστορίας» με ιδιαίτερα κοινωνικά νοήματα και νοήματα «ποιητικής». Αλλά σε ένα απρόσμενο, αυθόρμητο «συναισθηματικό γεγονός», που είχε παραχθεί εντελώς απροσχεδίαστα εκείνο το -πρώτο- αυγουστιάτικο βράδυ, άμα τη εισόδω του πιο ευφορικού μήνα των ελληνικών καλοκαιριών. Ήταν ως μια θεατρική υλοποίηση ενός παράλληλου, ποιητικού σύμπαντος, που παίζει επί σκηνής αθέατο, σιωπηλό, το συν-αισθηματικό γεγονός της ποιητικής πράξης.

Γράφω κάπου στην Τυραννία της Αλαφροΐσκιωτης Καρέκλας -και το πιστεύω απόλυτα- πως «στο νησί …ζει, λίγο- πολύ, ο καθένας μας το ποιητικό βίωμα του αλαφροΐσκιωτου. Και πως είμαστε, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, όλοι μας αλαφροΐσκιωτοι -ακόμα και στους πιο ρεαλιστικούς μας αγώνες-, γιατί μας στοιχειώνουν οι μύθοι της θάλασσας και των λιμανιών, οι μυθικές οντότητες πλασμάτων της θάλασσας και της ιστορίας μας, αλλά προπάντων οι αόρατοι, πανταχού παρόντες στη λαϊκή μνήμη, στίχοι των ποιητών μας.

Φαίνεται πως η «Αλαφροΐσκιωτη Καρέκλα», αυτή η αφτιασίδωτη, αυστηρή, λιτοδιαίτη αλλά απαιτητική στους Εκλεκτούς της Καρέκλα, ήρθε για να εμπεδώσει τους ανθρωπολογικούς, τους δημιουργικούς μας μύθους. Σας ευχαριστώ από καρδιάς για το δεξίωμα που της επιφυλάξατε!

Και τα επιμέρους οφειλόμενα:

Οι ευχαριστίες μου: στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας για την ένταξη της παρουσίασης του βιβλίου μου στο πρόγραμμα των Γιορτών Λόγου και Τέχνης και τη φιλοξενία σ’αυτό το απέριττο επτανησιακό σκηνικό, στον Κήπο του Αλαφροΐσκιωτου ποιητή μας… Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Ιωάννα Φίλιππα και τη Ντιάνα Φούκα για την άψογη, όπως πάντα, συνεργασία μας. Επίσης, στον Σύνδεσμο Φιλολόγων Λευκάδας, για την ομόφωνη και ομόθυμη υποστήριξη αυτής, αλλά και κάθε άλλης πνευματικής, εκπαιδευτικής ή καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας.

Ευχαριστώ θερμά τους κύριους συντελεστές της αποψινής βραδιάς που πρόσφεραν τη γνώση, τα ταλέντα και το συναίσθημά τους ώστε να ξεκλειδώσουν τη φωνή και τις παραξενιές αυτής της περίεργης, αινιγματικής, Αλαφροΐσκιωτης Καρέκλας.

Την άξια πρέσβειρα της Λευκάδας στην Αμερική και στον Καναδά, δημοσιογράφο και συγγραφέα Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη, με την οποία μας συνδέει αδελφική φιλία όχι χρόνων, αλλά δεκαετιών πια, για τον συντονισμό και την έμπειρη καθοδήγηση της βραδιάς, τον ευθύβολο, πειθαρχημένο στα ουσιώδη λόγο της, τον σεβασμό με τον οποίο περιέβαλε όλη την εκδήλωση.

Την ακριβή φίλη Ευφροσύνη Φίλιππα, νομικό, Έφορο Αίθουσών Τέχνης και Μουσείων του Πνευματικού Κέντρου, για την απρόσμενη, ειλικρινή κατάθεση αγάπης με τη χειρονομία της: την εκφώνηση μιας ιδιαίτερα φορτισμένης συγκινησιακά παρέμβασης, που αναστάτωσε το ώριμο παρόν μας με την αύρα της παιδικής και εφηβικής μας περπατησιάς στον τόπο μας. Πόσο την ευχαριστώ!

Τον αγαπημένο φίλο, ηθοποιό και σκηνοθέτη Δημήτρη Βερύκιο, που τιμά τη Λευκάδα και τους Λευκαδίτες με τη γενναιόδωρη προσφορά της τέχνης του ώστε το καλό να ακούγεται καλύτερο και να εκβάλλει κατευθείαν στην καρδιά μας. Τον ευχαριστώ για τις εύστοχες, διακειμενικές του παρατηρήσεις και την αισθαντική ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου.

Στην ευγενική συντοπίτισσά μας Μαίρη Αλεξιάδου, πραγματική καλλιτέχνιδα στη φύση και στις τέχνες της, που σμίλεψε, με την αισθαντική φωνή και τη γνήσια αρχοντιά της, στιγμές από το οδοιπορικό της Αλαφροΐσκιωτης καρέκλας, εγκάρδιες ευχαριστίες.

Ευχαριστώ θερμά τον φίλτατο, αγαπημένο συνοδοιπόρο, Διδάκτορα Φιλολογίας και κριτικό λογοτεχνίας, ανήσυχο ερευνητή Κοσμά Κοψάρη, Διευθυντή από φέτος του 2ου Γυμνασίου Πρέβεζας, για την ουσιαστική περιδιάβαση στην αλληγορική γλώσσα της ποιητικής σύνθεσης και την αξιοποίηση της νεωτερικής φιλολογικής σκέψης στην ανατομία της Αλαφροΐσκιωτης καρέκλας.

Στην άξια φιλόλογο και αγαπημένη φίλη Μιράντα Κουνιάκη-Κορδελλίδου για τον φιλολογικό-κριτικό της βηματισμό στο έργο μου, με τρόπο που πραΰνει και εξημερώνει τα δύσκολα, είμαι υπόχρεως.

Την ετερόδοξη αναγνωστική οικειοποίηση του βιβλίου μου οφείλω -οφείλουμε- στην αγαπημένη φίλη αρχιτέκτονα Έλενα Νίκα, γιατί «έσπασε» τον αυστηρό ελιτισμό της νοήμονος καρέκλας και την καθυπόταξε στις προσωπικές της εμπειρίες και στα προσωπικά της «παθήματα». Τις ευχαριστίες μου γι’αυτή την sui generis, προσωπική της «ανάγνωση».

Ευχαριστώ την αγαπημένη μου Αλίκη Λαγκαδιανού, ταλαντούχα τελειόφοιτη του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιόνιου Πανεπιστημίου, για την τεχνική επεξεργασία των μουσικών βίντεο, με τα μουσικά ακούσματα που αναφέρονται στο βιβλίο, στο τέλος κάθε ενότητας.

Την Άννα, «δυναμικά αλαφροΐσκιωτη» -πώς γίνεται η μεταξύ τους συμφιλίωση!- για την ακοίμητη έγνοια της παντού και πάντοτε…

Τον Σπύρο για το ωραίο θεατρικό παρασκήνιο στην Αλαφροΐσκιωτη Καρέκλα…

Τον Απόστολό μου, ετοιμοπόλεμο πάντα στην πρώτη γραμμή, σε κάθε δραστηριότητα, λόγω και έργω.

Τον φίλο καλλιτέχνη φωτογράφο, Τάκη Βλάχο για τη βιντεοσκοπική αποτύπωση της βραδιάς. Τον καταξιωμένο στον χώρο του Ξενοφώντα (Κοψιδά) και τον Ζώη για την όλη τεχνική υποστήριξη.

Τέλος, όλους εσάς, φίλους αγαπημένους, συμπολίτες, συναδέλφους, φιλαναγνώστες που ομορφήνατε και δώσατε νόημα στη βραδιά, ενδυναμώνοντάς με στην κοπιώδη, ανωφερική προσπάθεια της γραφής. Αλλά και προσφέροντας έναν «ιδεότυπο» κοινωνικής συνύπαρξης.

Εύχομαι καλό, αισιόδοξα ευφορικό τον μήνα Αύγουστο της Λευκάδας μας!