Από το μουσικό αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο

«Το ακορντεόν» του Μάνου Λοΐζου. Ένα από τα τραγούδια που ακούστηκαν στη μαθητική συναυλία-αφιέρωμα στα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου που διοργάνωσε το βράδυ της Παρασκευής στην κεντρική πλατεία της πόλης της Λευκάδας η ΕΛΜΕ.

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ’ ακορντεόν
Όταν τραγούδαγε, φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ’ ακορντεόν

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ’ άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν

Τ’ αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
Κι έχει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
Δεν θα περά-, δεν θα περάσει ο φασισμός