Πώληση χωραφιού στον Αλέξανδρο από χριστιανό προς την εκκλησία της Παναγιάς (1611)

Η Παναγιά (Ευαγγελίστρια) στους Σκάρους

Τύπος εγγράφου: Τίτλος ιδιοκτησίας

Χρονολογία: Σαμπάν 1020 (Οκτώβριος – Νοέμβριος 1611)

Μ Ε Τ Α Φ Ρ Α Σ Η

Ο λόγος της καταγραφής του εγγράφου είναι ο εξής: Ο ζιμής Θοδωρής, κάτοικος του χωριού Αλέξανδρος (Aleksandroz), από τα λαμπρά χάσια του εξοχώτατου βεζύρη Μαχμούτ Πασά, μπεηλέρμπεη της Ρούμελης, πούλησε στην εκκλησία γνωστή ως Παναγιά¹, στο ίδιο χωριό, ένα χωράφι γνωστό ως Αλεπότρυπα (Alepodiripa)², μέσα στο σύνορο του ίδιου χωριού. Καθώς για την πώληση χρειάζεται η άδεια του κυρίου της γης, εισπράχθηκε το τέλος συγκατάθεσης (resm-i-rifet recte resm-i-ma΄rifet)³ και δόθηκε (το παρόν) ώστε να μην παρενοχλεί κανείς (τον αγοραστή). Γράφτηκε τον μέγιστο Σαμπάν του έτους 1020.

(Υπογράφει) Ο ταπεινός γραμματικός (kâtib) Καλεντέρ (σφραγίδα του ίδιου στο νώτο).

(Σημείωση στα ελληνικά στο νώτο) μοραφέτι της αλεπότριπας [;] [δυσανάγνωστη συνέχεια]

(Ανάποδα στο πάνω μέρος του εγγράφου γράφτηκε σημείωση στα ιταλικά και τοποθετήθηκε σφραγίδα με τον φτερωτό βενετικό λέοντα:) Adi 26 Maggio 1695 S(tile) N(uovo). Presentata dal Padre (Abbate de Cochigni) Eclissa in esecutione del [proclama et li] fu anco restituita. Giovanni Batissta Alberghini, (Canceliere di Sua Eccelenza).

(Μετάφραση:) Στις 26 Μαΐου 1695 κατά το νέο ημερολόγιο. Σε εκτέλεση της διακήρυξης, παρουσιάστηκε το (παρόν έγγραφο) από τον πατέρα ηγούμενο της Κόκκινης Εκκλησιάς, στον οποίο και επιστράφηκε. Giovanni Batissta Aλberghini, γραμματέας της Αυτού Εξοχότητος.

Πηγή: Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λευκάδας, οθωμανικά έγγραφα προερχόμενα από την Κόκκινη Εκκλησιά, αρ. 27. Μεταγραφή – μετάφραση – σχολιασμός: Ηλίας Κολοβός – Μαρίνος Σαρηγιάννης.

(Δημοσιεύτηκε στο βιβλίο «Οθωμανικές Πηγές για τη Νεώτερη Ιστορία της Λευκάδας», 2013)

____________________________________________
¹ Στον χάρτη του Alberti καταγράφονται τέσσερις Μαντόνες στον Αλέξανδρο, στην σημερινή Κιάφα (Κοίμηση της Θεοτόκου), μεταξύ Ακόνης και Μέγα Λόγγου, στους νότιους Σκάρους και στους βόρειους Σκάρους, όπου υπάρχει το τοπωνύμιο Παναγιά και σώζονται τα ερείπια εγκαταλελειμμένης εκκλησίας, αυτή που θεωρείται ότι είναι η Παναγιά που αναφέρεται στο τεκμήριο.
² Το τοπωνύμιο αυτό υπάρχει και σήμερα στον μαχαλά Κολυβάτα Αλεξάνδρου. Παλιότερα είχε εκεί αμπέλι ο Σπύρος Βρεττός (Σπράκης)
³ Πρόκειται για το τέλος τίτλου