Ο Δάσκαλος!! Ο δάσκαλός μας, ο ήρωας της ζωής μας

Του Παναγιώτη Σκληρού

Ο καθένας έχει την δική του γνώμη για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα. Νομίζω όμως ότι αυτό που προσφέρει η δασκάλα και ο δάσκαλος δεν είναι εργασία αλλά το απόλυτο κοινωνικό λειτούργημα.

Είτε έκατσες σε θρανίο, είτε πήγες ξυπόλητος, είτε στην πρώτη καταής όπως μούπε μια φίλη, θα έχεις πάντα στο μυαλό σου εκείνη την πρώτη μέρα. Την δασκάλα και τον δάσκαλο που σ έπιασε από το χέρι, που σού είπε καλώς τον, που σε ρώτησε με ποιόν θέλεις να κάτσεις, που σε ζέστανε με την ματιά του, που τον είδες να γράφει στον πίνακα με την κιμωλία.

Όλοι αν κλείσουμε τα μάτια μας και θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια, κοντά στη φιγούρα των γονιών και ίσως των παππούδων θα βρίσκεται και η φιγούρα κάποιου δασκάλου. Ο δάσκαλος δεν είναι επάγγελμα, είναι λειτούργημα και αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι καταφέρνει να αφήνει ανεξίτηλα σημάδια σε κάθε άνθρωπο.

Η πιο ευαίσθητη και καθοριστική ηλικία ενός ανθρώπου είναι τα παιδικά του χρόνια. Εκεί διαμορφώνει χαρακτήρα και συμπεριφορές. Εκεί ξεκινάει να χτίζει το μονοπάτι της ζωής του που θα πρέπει να βαδίσει. Ο δάσκαλος του μεταδίδει όχι μόνο γνώσεις, αλλά κυρίως αξίες. Ο δάσκαλος είναι πάνω από όλα άνθρωπος και αναγνωρίζει την ευθύνη που έχει στα χέρια του. Γι΄ αυτό θέλει μεγάλο κόπο να καταφέρεις να γίνεις ο δάσκαλος που θυμούνται τα παιδιά για μια ζωή. 

Ο δάσκαλος καταφέρνει να μιλήσει κατευθείαν στην παιδική καρδιά. Είναι ο άνθρωπος που από τη μια στιγμή στην άλλη γίνεται γιατρός, ψυχολόγος, ακόμα και γονιός αλλά και φίλος ανάλογα με τι απαιτεί κάθε φορά η περίσταση. Δε χρειάζεται να μιλήσεις για να καταλάβει. Ξέρει να διαβάζει απ’ έξω και ανακατωτά τα μάτια. Είναι πάντα εκεί πριν καν τον φωνάξεις, από ένα απλό δέσιμο των κορδονιών, το γόνατο που ξεγαλίστηκε ή και για τη συζήτηση των πιο κρυφών σκέψεων και φόβων. Και είναι ο άνθρωπος που καταφέρνει να έχει πάντα ενέργεια, όταν όλη η τάξη χασμουριέται και έχει να πει την κατάλληλη λέξη όταν το έχεις ανάγκη. Ο δάσκαλος θα απλώσει το χέρι για να βοηθήσει ουσιαστικά, μα πάν απ΄ όλα να μάθει το παιδί να πιστέψει στις δικές του δυνάμεις.

Αν κάτσεις και περιπλανηθείς στις αναμνήσεις σου θα δεις πως σίγουρα θα βρεις λόγια δικά του που σε έχουν σημαδέψει στη ζωή σου. Κοίταξε απλά που έχεις φτάσει στη ζωή σου και θα συνειδητοποιήσεις ότι κατάφερες να σταθείς στα πόδια σου, έχοντας βάλει το δικό του λιθαράκι ένας από αυτούς. Να ’σαι καλά δάσκαλε!

Δάσκαλέ μου Ταξιάρχη Πολίτη, δασκάλες μου Μητσούλα Πολίτη, Μαρία Μελά, δάσκαλε Βασίλη Χόρτη, δάσκαλε Πολυχρόνη Σίδερη, δάσκαλε Σπύρο Κάτσενε, δάσκαλε Κώστα Δάγλα, δάσκαλε Σπύρο Χρονόπουλε.

Σ΄ εσάς μιλάω σήμερα. Για εσάς μιλάω.