Έφυγε…
Έφυγε… Για τον γατίσιο παράδεισο, αν υπάρχει τουλάχιστον αυτός. Το κλάψαμε. Δεν προλάβαμε όμως να το αποχαιρετίσουμε όπως θα θέλαμε.
|
|
Έφυγε… Όπως δεκάδες, εκατοντάδες άλλα ζωάκια αυτού του είδους. Τα συναντά κανείς καθημερινά καταμεσής του δρόμου. Θύματα των σύγχρονων καβαλαραίων της ασφάλτου. Άλλο πράγμα όμως να το ακούς ή να το βλέπεις εκ των υστέρων, κι άλλο πράγμα να το έχεις ζήσει. Είχε κοιμηθεί πολλές φορές στην αγκαλιά μας. Εκεί έγειρε πάλι σήμερα για τελευταία φορά, προτού ξεψυχήσει.
Έφυγε… Σήμερα το πρωί, Κυριακή 27 Ιουλίου 2014, μπροστά στην πόρτα της εκκλησίας. Η κίνηση βλέπετε μεγάλη. Άμαθο ήταν ακόμη. Κι είναι πολλοί αυτοί που θα προτιμούσαν να έπαιρναν καβάλα ακόμη και αντίδωρο απ΄ του παπά το χέρι. Αντί να περπατήσουν τα 20-30 μέτρα. Ξένοι οι περισσότεροι, «έποικους» τους έχουμε ονομάσει κατά διαστήματα. Δεν μετανιώνουμε…
____________________________
Σχετικά:
Πότε μεγάλωσαν κιόλας!
Γεννητούρια…
