Φωτογραφίες ψυχών….

Πάνω στο Λιμόνιο μια πεταλούδα έκανε πιρουέτες και η σκέψη μου πήγε πολύ πίσω στο παρελθόν όταν καθόμαστε στο τραπέζι με μια λάμπα πετρελαίου να φέγγει, και μια νυχτοπεταλούδα άρχισε να τριγυρνά.

«Μη την πειράξετε. Είναι η ψυχή ενός πεθαμένου, που μας επισκέφτηκε!»

Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι οι πεταλούδες ήταν οι ψυχές των νεκρών και έτσι τις ονόμαζαν.

Σύμφωνα με την ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, μια θνητή, απελευθερώθηκε από τον θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας που απελευθερωμένη από τον θάνατο μπορούσε να πετάξει ελεύθερη στα ύψη, αναχωρώντας από τα δεσμά της χρυσαλίδας.

Ένας μύθος των Παπάγκο λέει ότι ο δημιουργός ένιωσε θλίψη για τα παιδιά, όταν συνειδητοποίησε ότι το πεπρωμένο τους ήταν να γεράσουν και να γίνουν αδύναμα πλάσματα.

Μάζεψε, λοιπόν, τα όμορφα χρώματα από διάφορες πηγές όπως το φως του ήλιου, τα φύλλα, τα λουλούδια, και τον ουρανό. Έβαλε τα χρώματα σε ένα μαγικό σακκούλι και το παρουσίασε στα παιδιά.

Όταν εκείνα το άνοιξαν, οι χρωματισμένες πεταλούδες πέταξαν έξω ελεύθερες, γοητεύοντας τα παιδιά που δεν είχαν δει ποτέ τίποτα τόσο όμορφο. Οι πεταλούδες τραγούδησαν κι έκαναν τα παιδιά ακόμα πιο ευτυχισμένα.

Όμως, τα πουλιά παραπονέθηκαν στο δημιουργό γιατί οι πεταλούδες ήταν τόσο όμορφες και μπορούσαν να τραγουδούν όπως τα πουλιά. Γι΄ αυτό ο δημιουργός αφαίρεσε από τις πεταλούδες τη φωνή.