Ο διάλογος του Μάνου Κατράκη με την μάνα του…
Μακρόνησος 1950. Aπό αριστερά: Ο ηθοποιός Γ. Γιολδάσης, ο λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης, ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης, ο ηθοποιός Μάνος Κατράκης, ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος, ο λογοτέχνης Νίκος Παπαπερικλής, ο Γιάννης Ιμβριώτης και ο ηθοποιός Κώστας Ματσακάς
Η γιορτή της μάνας σήμερα, 10 Μάη. Γιορτάζεται στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη.
Μας στάλθηκε από αναγνώστη μας. Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας: Ο διάλογος του Μάνου Κατράκη με την μάνα του…
Την ίδια εποχή συνεξόριστος και προσωπικός φίλος του Τσαβαλά Καρούσου,του Λουντέμη, και του Μάνου Κατράκη, ήταν ο Βασίλης Σραγαλινός καταγόμενος από τα Ρεκατσινάτα ( τον οικισμό πάνω απ την Καρυά).
Εις επισκεψίν του ( του Βασίλη Στραγηαλινού) για επαγγελματικούς λόγους εις την Αθήνα, αρχή έως τα μέσα της Δεκαετίας του 1980, συναντήθηκα με τον Βασίλη Στραγαλινό ( φίλος και συγχωριανός του πατέρα μου) και μαζί και πήγαμε εις το Θέατρο , όπου ο Μάνος Κατράκης έπαιζε το θεατρικό έργο » Ντά». Μετά το τέλος της παράστασης ο Μάνος Κατράκης συναντήθηκαν, εις το άκουσμα του ονόματος του Βασίλη Στραγαλινού ο Μάνος Κατράκης- καίτοι κουρασμένος- αμέσως , ως παλιό φίλο και συνεξόριστο.
Η από κοντά εμπειρία μου τότε, σχετικά με τον Μάνο Κατράκη ήταν και παραμένει ότι ήταν ένας άνθρωπος τιμή γεμάτος για την ίδια την ζωή, τους συνανθρώπους, την Ελλάδα και την τέχνη.
Μαζί εις το θέατρο ήταν και άλλος κοινός φίλος των δύο ( Κατράκη, Στραγαλινού) καταγόμενος απ την Λευκάδα, αλλά ζούσε (και ίσως ζει ακόμη) εις την Αθήνα.
Μετά τις εξορίες και τα κυνηγητά – κακή εποχή για όλη την χώρα γενικά και για τους κυνηγημένους και για τους διώκτες- το Λεκανοπέδιο της Αττικής και γενικα η μεγαλούπολη, ήταν σημείο που μπορούσε καλύτερα σταθεί και κάπου να αυτοαπασχοληθεί κάποιος ή γενικά να εργαστεί κάπως, απ ότι ο στενός κλοιός της επαρχίας και της πίεσης που ασκούσε η χωροφυλακή και οι αυτόκλειτοι στα αστυνομικά τμήματα καταγγελτές και πληροφοριοδότες.