Ομιλία του Κ. Παπαδάκη σε εκδήλωση της Λέσχης Φίλων του ΚΚΕ στη Νέα Υόρκη

Εκδήλωση πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο στην Αστόρια η Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ στη Νέα Υόρκη με ομιλητή τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτή.

Επίσης το στέλεχος του ΚΚΕ μίλησε ακόμα σε δύο εκδηλώσεις – συζητήσεις που διοργάνωσε η ιστοσελίδα «Μαρξισμός – Λενινισμός Σήμερα» με θέματα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την προσφυγιά όπως και για την πείρα και τα συμπεράσματα από τον ένα και πλέον χρόνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Στις παρεμβάσεις του τόνισε μεταξύ άλλων:

«Μπορεί σήμερα με βάση και αυτά τα δεδομένα να αναλογιστεί ο καθένας σε τι περιπέτεια θα είχε εμπλακεί το ΚΚΕ αν είχε ακολουθήσει όσους παραπλανήθηκαν και καλούσαν το ΚΚΕ να κρίνει με βάση το λιγότερο κακό και να παραμερίσει το ασφαλές κι ακλόνητο κριτήριο: ότι μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης όπως κι αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κινείται στο πλαίσιο του καπιταλισμού, των νόμων της καπιταλιστικής αγοράς, εντός της ΕΕ. Ότι δηλαδή η βάση της, ανεξάρτητα από διακηρύξεις και συνθήματα, είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, πράγμα που αναγνωρίζει ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων που στήριξε και στηρίζει από την πρώτη στιγμή αυτήν την κυβέρνηση εκτιμώντας ότι μπορεί να κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου. Τα ίδια κριτήρια πιστεύουμε ότι ισχύουν και στις ΗΠΑ. Κι εδώ ισχύει ότι η επιλογή του λιγότερου κακού φέρνει ακόμα μεγαλύτερα δεινά στο λαό. Εδώ χρειάζεται να θυμηθούμε τι λεγόταν για την αντικατάσταση του Τζ. Μπους από τον Ομπάμα, καθώς έδιναν και έπαιρναν οι κλάδοι ελιάς και οι αυταπάτες περί ειρηνικής εξωτερικής πολιτικής, τερματισμό της επιθετικότητας των ΗΠΑ κά.

Η στρατηγική των συμφερόντων των αμερικάνικων μονοπωλίων που έσπευσαν να υποστηρίξουν τον Ομπάμα είχαν στόχο ένα διαφορετικό μείγμα διαχείρισης που εξυπηρετήθηκε απρόσκοπτα και αποτελεσματικά. «Αλλαγή διαχειριστή» είχαμε, αλλά ήταν ακόμα μια άλλη μορφή εξυπηρέτησης των μονοπωλίων και σφαγιασμού των λαών. Μόνο αν μετρήσουμε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που συμμετείχαν ενεργά οι ΗΠΑ, όλη αυτήν την περίοδο της διακυβέρνησης Ομπάμα, όσες άλλες προετοίμασαν και αναμίχτηκαν άμεσα ή έμμεσα και με τους συμμάχους τους στη Συρία, Ουκρανία, Λιβύη, Υεμένη, στην Αφρική, η προκλητικότητα στη Λατινική Αμερική, η όξυνση των ανταγωνισμών στη Νοτιοανατολική Ασία κα ή τα αμερικάνικα στρατιωτικά σώματα που όλο …αποχωρούν κι όλο εκεί βρίσκονται, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αλλά και τα πραξικοπήματα, όπως αυτό της Ονδούρας, πείθουν πλέον και τον πιο δύσπιστο. Οι εντεινόμενοι ανταγωνισμοί με την Κίνα, που έχουν επικρατήσει οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, και την καπιταλιστική Ρωσία οξύνθηκαν. Όσο επιθετική ήταν η αντεργατική πολιτική που υλοποιεί η κυβέρνηση Ομπάμα στο εσωτερικό άλλο τόσο επικίνδυνη είναι και η εξωτερική της πολιτική. Εκτός από το μαστίγιο που μόλις περιγράψαμε επιδέξια χειρίστηκε και το καρότο επιδιώκοντας να ανοίξει νέους δρόμους για τα αμερικάνικα κεφάλαια σε δύσβατα ή και απάτητα μέχρι τώρα εδάφη, όπως στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής, του Ιράν όσο και της Κούβας. Καθόλου τυχαία επιδιώκει και σε επίπεδο συμβολισμών να καλλιεργήσει αυταπάτες και να αποκοιμίσει τους λαούς, ενδεικτική είναι πχ η επερχόμενη επίσκεψη Ομπάμα στη Χιροσίμα. Δεν πρόκειται απλά για υλοποίηση αντιλαϊκών στόχων της κυβέρνησης Ομπάμα, αλλά για την ίδια την υλοποίηση των επιδιώξεων της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ.

Η αποκρουστική υποψηφιότητα Τραμπ με τις εθνικιστικές, σοβινιστικές, ξενοφοβικές του θέσεις συνδυάζεται και με ένα διαφορετικό χειρισμό των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία. Τα μονοπώλια που τον στηρίζουν φαίνεται πως έχουν ιεραρχήσει μια μορφής προσέγγιση με τη Ρωσία. Βέβαια, το ότι ο Τραμπ εκφράζει με τον πιο εμφατικό τρόπο την μπόχα του καπιταλιστικού συστήματος δεν σημαίνει ότι μέσω αποπροσανατολιστικών συγκρίσεων ο λαός έχει κάποιο συμφέρον να μπει σε μια συζήτηση για το πόσα καρφιά θα έχει το φέρετρο που θα τον θάψουν, να επιλέξει το λιγότερο κακό. Οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών με άλλο μείγμα διαχείρισης υπερασπίζονται διαφορετικές μερίδες του κεφαλαίου, προφανώς ποντάροντας να προσελκύσουν άλλα ακροατήρια, άλλα τμήματα του λαού πάντα όμως για λογαριασμό του κεφαλαίου. Γι΄ αυτό δεν πρέπει ο λαός να ταυτιστεί με καμιά από τις υποψηφιότητες που υπηρετούν εχθρικά με τα δικά του συμφέροντα. Ο αμερικάνικος λαός έχει πείρα από την αντεργατική πολιτική, πολιτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων όπου γης που υπηρέτησε Χίλαρι Κλίντον και το κόμμα της. Όπως επίσης ο Σάντερς έχει αναλάβει άλλο ιδιαίτερο ρόλο και καταμερισμό. Να παραπλανήσει αποπροσανατολίζοντας εργαζόμενους, νεολαία που σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες για το εργατικό κίνημα στις ΗΠΑ θέλουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στην αντεργατική πολιτική, αναζητούν διέξοδο, αμφισβητούν τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος. Στοχεύει να ενσωματώσει αυτόν τον κόσμο στους Δημοκρατικούς επιχειρώντας να τους «ξεπλύνει». Διαστρεβλώνει το σοσιαλισμό, σκόπιμα, περιγράφοντας ένα βολικό για το σύστημα, αλλά ανύπαρκτο «ανθρώπινο καπιταλισμό».

Το συμπέρασμα είναι ότι βασικά στο εργατικό κίνημα όπως και στην κάλπη στις εκλογές των ΗΠΑ λείπουν οι κομμουνιστές γιατί μόνο αυτοί μπορούν να έχουν πρόταση διεξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Κι εδώ χρειάζεται να βγουν συμπεράσματα για την οπορτουνιστική μετάλλαξη του ΚΚ ΗΠΑ, τη λαθεμένη στρατηγική των σταδίων, τη στήριξη αστικών κομμάτων και της αστικής διαχείρισης που το οδήγησαν στην απαξίωση και τη διαλυτική πορεία που ακολουθεί. Επιβάλλεται σήμερα να ανοίξει συζήτηση Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα και να βγούνε συμπεράσματα.

Όποιος χάνει την ταξική, επαναστατική πυξίδα οδηγείται σε διαχείριση του καπιταλισμού, ανεξάρτητα αν διατηρεί το κομμουνιστικό στον τίτλο του ή αν τυπικά αναφέρεται στο σοσιαλισμό», σημείωσε ο ομιλητής.

«Είναι στο χέρι των κομμουνιστών και στις ΗΠΑ να αποκαλύψουν τον ιδιαίτερο ρόλο που παίζουν όλες οι υποψηφιότητες στις εκλογές, που κάθε μια με τον τρόπο της, από διαφορετική αφετηρία και πολιτική διαδρομή στηρίζουν τα μονοπώλια για να τσακίσουν το λαό. Είναι σημαντικό να μπουν οι βάσεις ώστε οι κομμουνιστές να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους, να αποκαταστήσουν τα κριτήρια για το τι σημαίνει πραγματικά πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, τι σημαίνει πάλη για την εξουσία, το σοσιαλισμό. Σε αυτήν την υπόθεση χρειάζεται να συμβάλλουν αποφασιστικά και οι φίλοι του ΚΚΕ στις ΗΠΑ. Είμαστε σίγουροι ότι αυτός ο δρόμος όσο δύσβατος κι αν είναι οι κομμουνιστές των ΗΠΑ θα τον ακολουθήσουν κι ο λαός θα τον εμπιστευτεί», κατέληξε το στέλεχος του ΚΚΕ.

(902.gr)