Και άλλο αυτοκίνητο έπεσε πριν δυο μέρες στη θάλασσα
Στην εθνική οδό Λευκάδας-Βόνιτσας
Φωτό αρχείου
Άλλο ένα αυτοκίνητο έπεσε στη θάλασσα στον ίδιο δρόμο -εθνική οδό Λευκάδας-Βόνιτσας- που είχε συμβεί πριν λίγες μέρες το θανατηφόρο τροχαίο με θύμα τον 30χρονο Γιάννη Π.. Ευτυχώς με υλικές μόνο ζημιές αυτή τη φορά, αφού ο 39χρονος οδηγός, που ήταν και ο μοναδικός επιβαίνον του οχήματος, βγήκε μόνος του από το όχημα.
Συγκεκριμένα ανακοίνωση (Τρίτη 29/11) του Λιμενικού Σώματος, που μόλις τώρα υπέπεσε στην αντίληψή μας, αναφέρει:
«Ενημερώθηκε η Λιμενική Αρχή Πρέβεζας, μεσημβρινές ώρες σήμερα, από το Αστυνομικό Τμήμα Βόνιτσας για πτώσης Φ/Γ οχήματος με μοναδικό επιβαίνοντα τον 39χρονο οδηγό του, στη θαλάσσια περιοχή όρμου Αγίου Νικολάου Βόνιτσας Αιτωλοακαρνανίας.
Συγκεκριμένα, ο ανωτέρω οδηγός ξέφυγε της πορείας του στην εθνική οδό Λευκάδας – Βόνιτσας με αποτέλεσμα την πτώση του οχήματος στην ανωτέρω θαλάσσια περιοχή. Άμεσα στο σημείο μετέβησαν στελέχη των οικείων Λιμενικών Αρχών ενώ ο ανωτέρω οδηγός εξήλθε μόνος του από το όχημα και στη συνέχεια διεκομίσθη με ασθενοφόρο όχημα του ΕΚΑΒ στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας για την παροχή πρώτων βοηθειών όπου παραμένει νοσηλευόμενος για προληπτικούς λόγους.
Από το περιστατικό δεν διαπιστώθηκε θαλάσσια ρύπανση ενώ το Φ/Γ όχημα πρόκειται να ανελκυθεί με τη συνδρομή ιδιωτικού γερανού.
Προανάκριση διενεργείται από την Λιμενική Αρχή Πρέβεζας».
Στην καθημερινή αιθεροβαμονιά χρόνια των κάθε λογής ηλιθίων τιμητών, κριτών , αποφασιοζόντων κατοίκων απανταχού και πολιτών της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα, μετά από κάθε ατύχημα που εμπλέκεται αυτοκίνητο, άρα και ο οδηγός- (γιατί μέχρι σήμερα το κάθε αυτοκινούμενο σε δρόμο θέλει οδηγό), ακούγεται η »εγκυρη, σίγουρη και ασφαλής εκτίμηση !!!» ότι: δεν πρόσεξε ο οδηγός, φταίει ο οδηγός, έτρεχε ο οδηγός , κλπ ηλιθιώδει και ηχηρά ανάλογα.
Και το θέμα σκόλασε, αφού οι άσχετοι βλάκες , αποφάνθηκαν.!!!!
Σε μια χώρα με γενικευμένη πλέον την χρήση του ιδιωτικού και δημοσίας χρήσης αυτοκινήτου ( μια και τα μεταφορικά ζώα εξέλειπαν από χρόνια), δεν ειπώθηκε ποτέ μα πότέ ως απόφανση των ηλιθίων αυτοχρησθέντων εκτιμητών κοινωνικά, τίποτα περί ποιότητας οδοστρώματος λανούβες εγκάρσια κοψίματα για να περνάνε σωλήνες και κατόπιν καλυμένα πρόχειρα με άσφαλτο. Δεν ειπώθηκε ποτέ τίποτα για χαράξεις δρόμων που ανάγονται στον 19ο αιώνα και στην καλύτερη περίπτωση μέχρι το 1927-1929 ( όταν καταργήθηκαν παλιοί δήμοι του 19ου αιώνα και οργανώθηκαν οι κοινότητες). Δεν ειπώθηκε ποτέ τίποτα για τις ανάποδες πλευρικές επικλήσεις των δρόμων και τις ασυμβατότητες κλίσης και κατεύθυντικότητας της χάραξης του δρόμου.
Δεν ειπώθηκε ποτέ τίποτα για την πλα’ί΄νή ορατότητα των χορταριασμένων και κυριολεκτικά δρόμων που και εισφέρουν στην υγρασία του οδοστρώματος, τόσο που σε σημεία του οδοστρώματος είναι γλιστράνε χειρότερα από πίστα άγώνων χειμερινού σκί. Δεν ειπώθηκε ποτέ τίποτα για την έλλειψη υποδομών , αυλάκια και υπόγειες σήραγγες , ή υπονόμους όπου απαιτείται για την διευθέτηση των βρόχινων νερών.
Και όπου υπάρχουν αυλάκια – γιατί στο πλείστο το άσφαλτο κρεμάει στις άκρες – αυτά είναι χαλασμένα ή χορταριασμένα. Ποτέ δεν είπε κανείς για το σπουδαιότερο στοιχείο την ποιότητα στα πλα’ι’νά δεξιά κάθε της κάθε πορείας του δρόμου, από τις μόνιμες διαμήκεις εγηκοπές για την τοποθέτηση καλωδίων και μάλιστα σε μακρές συνεχόμενες αποστάσεις. Κανένας δεν ανέφερε ποτέ για την καταμεσής των δρόμων ή στα δεξιά της πορείας κάθε κατεύθυνσης , τοποθέτηση των υπερυψωμένων απ το άσφαλτο σιδερένιων καπακιών των υπονόμων, που και να θέλει ο οδηγός να πατήσει δεξιά το αυτοκίνητο έχει εξασφαλισμένη στο πλείστο των περιπτώσεων το κλατάρισμα του ελαστικού και την εκτροπή – έξοδο του αυτοκινήτου απ την πορεία του.
Η ηλιθιότητα φτάνει σε ακόμα μεγαλύτερες λογικές κορυφές, μια και χρόνια πίσω απ την νεοπλουτιστική δια του αυτοκινήτου επίδειξη, ακούγεται το λά’ι’β μοτίβ της όλης παρασπονδίας της αυτοκίνηση, σύμφωνα με το οποίο » πήρα ή πήρε καλό και ακριβό ή μεγάλο αυτόκίνητο – με πολύ κοπανιστό αέρα στα λάστιχα- για να είναι ασφαλής!.
Και καπάκι για να κυρωθεί και ποσοτικά η χρόνια κοινωνική αδιαφορία , ήταν και τα διόδια.
Τελικά η κοινωνική και εν πολύς και η ατομική ιδεολογία για την αυτοκίνηση, χρόνια συμποσούνταν και συμποσούτε και θα συνεχίσει, με την επωδό.
Ο πληρώνει ο πολίτης για δρόμους που δεν υπάρχουν άρα πληρώνει το δυνάμει ατύχημα.
Εθισμένοι οι εμπειρογνώμονες κάθε ατυχήματος, στην παραπάνω λογική, χρόνια εύκολα διοχετεύουν την έρευνα προς την κατεύθυνση της μηχανικής βλάβης του΄κάθε οχήματος και προς την πλευρά του οδηγού.
Η αυτοκίνηση όμως όπως και κάθε κίνηση είναι μια ρευστοδυναμική κατάσταση της οποίας οι πραγματικές συνθήκες δεν μπορούν να αναπαραχθούν ποτέ ούτε στο παραμικρό. Αλλέως : η κίνηση τελείται και δεν περιγράφεται.
Και η διεσπαρμένη ηλιθιότητα , απ την κοινωνική απραξία, καλά θα κρατεί.
Είναι το σύμπτωμα της αυτοκινητιστικής παιδείας της χώρας.