Απαράδεκτη η κατάσταση με τα αδειανά φυσίγγια…

«Η προστασία του περιβάλλοντος είναι καθήκον μας», διαβάζουμε σε ένα αυτοκόλλητο στα γραφεία του Κυνηγετικού Συλλόγου Λευκάδας. Κι έτσι θα έπρεπε να είναι. Τι γίνεται όμως αλήθεια στη πράξη;

Δεν αναφερόμαστε στα πλαστικά μπουκάλια, κονσερβοκούτια, αλουμινόχαρτα, σακούλες, πλαστικές συσκευασίες κλπ., που μολύνουν και ρυπαίνουν το περιβάλλον και τα συναντά κανείς και στα πιο απίθανα ακόμη σημεία της λευκαδίτικης υπαίθρου, γιατί κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτά μπορεί να προέρχονται και από περιπατητές. Κάνουμε όμως λόγο για τα εκατοντάδες αδειανά φυσίγγια, σε όλα τα χρώματα της ίριδας, που συναντά κανείς σε παλιά μονοπάτια – περάσματα που χρησιμοποιούνται από τους κυνηγούς. Και μη βγει πάλι κάποιος και μας πει ότι δεν θα έπρεπε να γράψουμε για κυνηγούς -όπως καλή ώρα αυτό συνέβη πριν κάμποσο καιρό-, αλλά για «τυφεκιοφόρους», που μπορεί να είναι και κτηνοτρόφοι (!), γιατί θα είναι από τα ανεκδιήγητα!

Για το θέμα αυτό έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές στο παρελθόν (Δείτε εδώ κι εδώ), αλλά δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός. Δεν είμαστε επίσης της άποψης «Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά»… Θα πρέπει να υπάρχουν και στον τόπο μας κυνηγοί που μαζεύουν τα φυσίγγια τους, μετά από τις κυνηγετικές τους εξορμήσεις, σεβόμενοι την πιο πάνω παρότρυνση του τοπικού Κυνηγετικού Συλλόγου: «Η προστασία του περιβάλλοντος είναι καθήκον μας».

Για το θέμα επανερχόμαστε πάλι σήμερα με αφορμή αυτή τη φορά μια καταγγελία αναγνώστη της σελίδας μας που μας έστειλε και το συνοδευτικό φωτογραφικό υλικό. Είναι από τον οικισμό Κολώνι, που βρίσκεται πίσω από τη Ράχη και σε κοντινή απόσταση από το Νυδρί.