Τιμήθηκε χθες στην ιδιαίτερη πατρίδα του ο ιστορικός-ερευνητής Σπύρος Σούνδιας

Από τον Σύλλογο Αλεξανδριτών Αττικής

Η απονομή της τιμητικής πλακέτας από τον πρόεδρο του συλλόγου Χρήστο Κατσάρα

Είναι πολλές οι φορές που έχουμε αναφερθεί στην παρούσα σελίδα με διάφορες ευκαιρίες άμεσα ή έμμεσα, άλλοτε με ακριβή αναφορά στα γραπτά του κι άλλοτε ανατρέχοντας στις πρωτογενείς βιβλιογραφικές πηγές που αναφέρει στα βιβλία του, στον συγχωριανό μας φιλόλογο, ερευνητή και ιστορικό Σπύρο Πάνου Σούνδια, τον κατ΄ εξοχήν ιστορικό της ευρύτερης περιοχής του Αλεξάνδρου.

Ο Σπύρος Σούνδιας κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας

Ακούραστος ερευνητής ο Σπύρος Σούνδιας ψάχνει χρόνια τώρα σε βιβλιοθήκες και αρχεία για να φέρει στο φως άγνωστες πτυχές της ιστορίας της ευρύτερης περιοχής του Αλεξάνδρου και κατ΄ επέκταση της Λευκάδας. Με δικά του έξοδα έχει εκδώσει ως ώρας τέσσερα βιβλία: 1) «Ποιήματα Άγγελου Βρεττού» (Αθήνα 1986), όπου είχε τη φροντίδα και την επιμέλεια της έκδοσης των ποιημάτων του λαϊκού ποιητή, που γεννήθηκε στο χωριό Κολυβάτα Αλεξάνδρου, 2) «Παπαγιάννης Σούνδιας – Μια ηρωική μορφή του 1821» (Αθήνα 1989), 3) «Άνθρωποι και τόποι της πατρίδας μου» (Αθήνα 1999) [αυτό το βιβλιαράκι δυστυχώς το χάσαμε αφού το δανείσαμε χωρίς ποτέ να μας επιστραφεί] και 4) «Παναγιά της Γύρας Λευκάδας» (Αθήνα 2005).

Η απονομή τιμητικής πλακέτας το 2009 στην Νικιάνα

Τον Ιούλιο του 2009 είχε τιμηθεί για την προσφορά του στην ανάδειξη της λαογραφίας και ιστορίας του Αλεξάνδρου στην Νικιάνα με τιμητική πλακέτα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Νικιάνας «οι Σκάροι». Το απόγευμα της Τρίτης 14 Αυγούστου 2018, παραμονή της Παναγίας, σειρά είχε ο Σύλλογος Αλεξανδριτών Αττικής να τιμήσει τον Σ. Σούνδια στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε, τον Αλέξανδρο (Μαυρογιαννάτα), κι αυτό έχει τη δική του ξεχωριστή βαρύτητα.

Την τιμητική πλακέτα απένειμε ο πρόεδρος του συλλόγου Χρήστος Κατσάρας. Προηγούμενα ο Τιμόθεος Σούνδιας, μέλος του ΔΣ του συλλόγου, διάβασε το βιογραφικό του συντοπίτη μας ιστορικού και συγγραφέα, ενώ προβάλλονταν διαφάνειες με φωτογραφίες από διάφορες στιγμές της ζωής του, που είχε επιμεληθεί ο Δημήτριος Μανωλίτσης, γενικός γραμματέας του συλλόγου.

Ο Σπύρος Σούνδιας γεννήθηκε το 1929 στον Αλέξανδρο Λευκάδας. Πατέρας του ήταν ο Πάνος, που κατάγονταν από τις παλαιότερες Σουντιαίικες οικογένειες του Αλεξάνδρου, και μάνα του η Σταμάτα, το γένος Σούνδια, από το σόι «Βασίλα».

Ο Σπ. Σούνδιας με την οικογένειά του

Τέλειωσε το δημοτικό σχολείο στον Αλέξανδρο και στη συνέχεια το Γυμνάσιο Λευκάδας σε μια δύσκολη εποχή (πόλεμος, κατοχή, εμφύλιος). Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών απ΄ όπου αποφοίτησε με επιτυχία. Υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός και μετά την στρατιωτική του θητεία εργάστηκε σε Φροντιστήριο στην Αθήνα. Ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης πρωτοδιόριστηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Στη συνέχεια υπηρέτησε για πέντε χρόνια στη Λευκάδα, με ενδιάμεση απόσπαση ενός έτους στην Ήπειρο. Το διάστημα αυτό παντρεύτηκε την συνάδελφό του εκπαιδευτικό Έλλη Μπαλαλώτη με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Παναγιώτη.

Ως γνήσιος Αλεξανδρίτης έσυρε και τον χορό στο γλέντι που ακολούθησε

Μετά το 1973 μετατίθεται στην Αθήνα όπου υπηρέτησε σε Γυμνάσια και Λύκεια του Δήμου Αθηναίων φτάνοντας στο βαθμό του γυμνασιάρχου. Όσοι είχαν την τύχη να τον έχουν καθηγητή έχουν να πουν για την διδακτική του επάρκεια και το ακριβοδίκαιο της κρίσης του προς όλους, αλλά και για την αυστηρότητά του όπως και την τυπικότητά του στην εκτέλεση των καθηκόντων του.

… Όπως παλιά στο χωριό του

Η αγάπη του για τον τόπο του και τους ανθρώπους του, το ανήσυχο πνεύμα του μαζί με την οικογενειακή του παράδοση, ήταν τα κίνητρα που τον ώθησαν να ασχοληθεί με την έρευνα και την συγγραφή με επίκεντρο την ευρύτερη περιοχή του Αλεξάνδρου.

Ο τιμώμενος στην αντιφώνησή του

Το 1986 ανέλαβε την επιμέλεια της έκδοσης των ποιημάτων του Κολυβιάτη (από τα Κολυβάτα Αλεξάνδρου) Άγγελου Βρεττού, που του είχε εμπιστευτεί ο γιος του λαϊκού ποιητή Γιάννης Βρεττός. Ακολούθησε το 1989 η έκδοση του βιβλίου «Παπαγιάννης Σούνδιας – Μια ηρωική μορφή του 1821». Το 1999 εκδίδεται το βιβλίο «Άνθρωποι και τόποι της πατρίδος μου», ενώ το 2005 θα ακολουθήσει «Η Παναγία της Γύρας».

Παράλληλα κάνει πλήθος δημοσιεύσεων σε διάφορα λευκαδίτικα έντυπα, όπως στη «Λευκαδίτικη πνοή», στην «Ηχώ» του συλλόγου Λευκαδίων Αττικής, στους «Αντίλαλους απ΄ τους Σκάρους» του συλλόγου Αλεξανδριτών Αττικής κ.ά.

Στο όλο έργο του, που είναι απόλυτα τεκμηριωμένο και διασταυρωμένο από πολλές πηγές και περιλαμβάνει πλούσια βιβλιογραφία, αναδεικνύει την ιστορία του τόπου του, με προεκτάσεις γενικότερα στην ιστορία της Λευκάδας, χωρίς να υστερεί σε τίποτα από τους άλλους Λευκάδιους ιστορικούς.

Κάπως έτσι τον θυμόμαστε από τα γυμνασιακά μας χρόνια…

Ανέδειξε άγνωστες ιστορικές στιγμές και αποκατέστησε με αρχειακό υλικό την διαχρονική προσφορά της περιοχής του Αλεξάνδρου στην ιστορία της Λευκάδας, γιατί όπως αναφέρει ο ίδιος κάπου «δεν επισημάνθηκε όπως θα έπρεπε και στο βαθμό που αναλογούσε η συμμετοχή των Αλεξανδριτών στο κοινωνικό-οικονομικό γίγνεσθαι της Λευκάδας, στις εξεγέρσεις απέναντι στους διάφορους κατακτητές με αποκορύφωμα την επανάσταση του 1821 αλλά και μετέπειτα».