Ανακοίνωση του ΚΚΕ για το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας
Σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για το νομοσχέδιο του υπ. Παιδείας για τις νέες συνενώσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων αναφέρονται τα εξής:
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς στη συγκρότηση του αποκαλούμενου «ενιαίου χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης». Μέσα σε αυτόν το «χώρο», που μόνο ενιαίος δεν είναι, σωριάζονται μαζί πανεπιστημιακά τμήματα α΄, β΄ και γ΄ κατηγορίας, απόφοιτοι και πτυχία πολλών κατηγοριών.
Με το σχέδιο νόμου ιδρύονται, μετονομάζονται, συγχωνεύονται τμήματα και καταργούνται άλλα, με γνώμονα πάντα την υπηρέτηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων ανά κλάδο και Περιφέρεια, τις απαιτήσεις της αγοράς. Τα νέα πανεπιστημιακά «Τμήματα-Φρανκενστάιν», που προκύπτουν από ανορθολογικές και αντιεπιστημονικές συνενώσεις υπαρχόντων Τμημάτων, είναι αποτέλεσμα κυρίως της ακόμα μεγαλύτερης προσαρμογής στις ορέξεις των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και όχι τόσο της «πρόχειρης και μη αξιολογούμενης» πρότασης, όπως κατηγορούν την κυβέρνηση η ΝΔ και τα άλλα κόμματα.
Η κυβέρνηση, και με αυτό το νομοσχέδιο, δείχνει ποια είναι η πραγματική της ανησυχία: Να προχωρήσει η επιχειρηματική δραστηριότητα των νέων Ιδρυμάτων, κυρίως στο κομμάτι της έρευνας, να στηθούν πανεπιστημιακές υποδομές και προγράμματα που θα υπηρετούν πιο αποτελεσματικά την κερδοφορία μεγάλων επιχειρήσεων σε κάθε κλάδο. Γι΄ αυτό άλλωστε «λύνει» με τόση επιμέλεια μέχρι παραμικρής λεπτομέρειας τα νέα ερευνητικά ινστιτούτα και τεχνολογικά πάρκα ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας εντός των ΑΕΙ, αφήνοντας για άλλη μια φορά στον αέρα κυριολεκτικά τα πραγματικά προβλήματα των σπουδαστών που αφορούν τις μορφωτικές και βιοτικές τους ανάγκες.
Κουβέντα δεν γίνεται για ζητήματα φοιτητικής μέριμνας, για ζητήματα ουσιαστικής και ολόπλευρης στήριξης της λειτουργίας ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος, με διδακτικό και άλλο προσωπικό, υποδομές, αίθουσες και εργαστήρια, σύγχρονα συγγράμματα. Στον αέρα επίσης μένουν σημερινοί φοιτητές που βρίσκονται σε μεγάλα έτη, καθώς και απόφοιτοι, που δεν έχουν την επιλογή να τελειώσουν ένα πανεπιστημιακό τμήμα, διαμορφώνοντας έτσι επιπλέον κατηγορίες πτυχίων και αποφοίτων σε κάθε επιστημονικό αντικείμενο. Το ίδιο άλλωστε έκανε και με τις προηγούμενες «πανεπιστημιοποιήσεις», παίρνοντας τη σκυτάλη από τα «σχέδια Αθηνά» των άλλων αντιλαϊκών κυβερνήσεων, τα αποτελέσματα των οποίων τα βλέπουν σήμερα οι φοιτητές σε Αθήνα, Ήπειρο, Ιόνιο.
Το ΚΚΕ, στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης των φοιτητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους χωρίς επιπλέον κωλύματα και δυσκολίες, θα καταθέσει τροπολογίες που θα αφορούν μετεγγραφές και δικαιώματα φοιτητών και αποφοίτων. Το ΚΚΕ καλεί τους φοιτητές, το ακαδημαϊκό και λοιπό προσωπικό να παλέψουμε για να μην περάσει το νομοσχέδιο, για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών και πτυχία-μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα».
Aπό οποιαδήποτε χαραμάδα ή πλευρά πολιτικής εφαρμοστικής και να ειδωθεί το αυτοαποκαλούμενο προοδευτικό δημοκρατικό ανανεωτικό αριστερό σύμπτωμα και αστοιχείωτη μορφωματική καφενοβειακή μάζωξη, που ενέσκηψε στην χώρα – το γιατί ενέσκηψε καλά είναι να απασχολήσει και συλλογικότητες και ατομικότητες- δεν πρόκειται παρά να οδηγηθεί συμπερασματικά επαγωγικά, στην διαπίστωση του ψευτομπλουκιού.
Και μην εκληφθεί ότι και κάτι λέξεις που πετάγανε παλαιότερα δήθεν για δημοκρατία και συμβατότητες μέσων και στόχων στην πολιτική (παλαιότερου αρχηγού του συνασπισμού όταν ήθελε να ασκήσει κριτική στην κυβερνησιμότητα), είχαν κάποιο σοβαρό εννοιολογικό και ερμηνευτικό κατανοητικά υπόβαθρο, πέρα από έναν τεχνητό επικοινωνισμό δήθεν πρωτοπορίας , για να επιβιώνει πάντα στις παρυφές του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος, όπως το εζησε η Ελλάδα μεταπολιτευτικά με στόχευση και επίτευξη της ενσωμάτωσης του πληθυσμού στην μεσαία δημοκρατική ουσιαστικά τάξη.
Όλο αυτό το σημερινό σύμπτωμα της διαχείρησης του υπουργείου παιδείας, σαφώς δείχνει- και θέλει εξουσιαστικά να το δείχνει- ότι επιδιώκει την αποκοπή της εκπαιδευτικής μεθοδολογίας και γνωσιακής πληροφόρησης, από την αναγκαιότητα της αιτιακής συνεχειάς της ( δίκην καινοτομίας), για τούτο και η επιδίωξη της δημιουργίας δήθεν προσαρμογών της εκπαίδευσης στις σύγχρονες ανάγκες, που όμως οι ίδιοι ως κοινωνική εφαρμοστικά πολιτική προσπαθούν να κανονικοποιήσουν.
Για τούτο εμφαίνουν στην κάθε μορφής εκπαιδευτική κατεύθυνση »ακαδημαικές προτιμήσεις» και» φάσματα επιστημονικών πεδίων», παρακάμπτοντας την ουσιαστική κοινωνική έδραση της εκπαίδευσης στο κοινωνικό στοιχείο και τις λειτουργίες αυτού του στοιχείου που υποστηρίζουν και την ίδια την εκπαίδευση και την προοπτική της , ως κοινωνική και κρατική δαπάνη.
Και τι εδραστικά κριτήρια έχουν να προτείνουν για την ίδια την εκπαιδευτική προσπάθεια και ως κίνητρο γνώσης, όταν οι ίδιοι θεσμίσανε την λειτουργία του όρου » υποκατώτατος μισθός», ή απασχολησιμότητα, ή διαβιωτική της μερισματικής κοινωνικής ίντριγκας, που ουσιαστικά δεν είναι παρά η εκδοχή της δεσποτείας ( την χωρίς προορισμό εκπαιδευτικής αποκοινωνικοποιημένης διεργασίας ) – για τον έλεγχο μυωπικά της παιδείας, ως πυρήνα της εκπαίδευσης.
Η δήθεν γνωσιακότηα των ακαδημαικών κατευθύνσεων και επιστημονικών φασμάτων , που πιπιλίζουν σαν καραμέλα χρόνια τώρα με τις δήθεν επιδιωκόμενες αλλαγές, δεν είναι παρά η κακέκτυπη και σκόπιμα ημιτελής αναφορά ώς μεταφορά της Αλτουσεριανής μεταπολεμικής στοχαστικής ανάλυσης, για την θεωρία που αποτελεί ( και αποτελεί) την πολιτική μέσα στις επιστήμες. Γιατί η ίδια αυτή στοχαστική αναφορά, ( αυτή που παρακάμπεται σκόπιμα )- για τούτο και θεσπίσανε υποκατώτατο μισθό- είναι η αναγκαιότητα να αναγιγνώσκεται η θεωρία ως η υλική κατηγορική βάση της εξελικτικής αιτιακότητας , για να αποτελεί ( η θεωρία) την πολιτική μέσα στις επιστήμες.
Και ποια κατηγορία κατοχυρώνει η ιδεολογική επιλογή η οποία ως πολιτική διαχείρηση θεσμίζει την υπο- κατώτατη αμοιβή ως αιτιακότητα της κοινωνικής έδρασης της εκπαίδευσης προοπτικά ??? Και μάλιστα αυτή η ιδεολογική κατάφαση να επιθυμεί ταξινομήσει το επιστημονικό συνολικό φάσμα???