Πανηγυρικός εσπερινός στο Μοναστήρι των Αγίων Πατέρων
Πανηγυρικός εσπερινός με αρτοκλασία και θείο κήρυγμα από τον Αρχιμανδρίτη Ιωαννίκιο τελέστηκε το απόγευμα του Σαββάτου 8 Ιουνίου 2019 στο Μοναστήρι των Αγίων Πατέρων, που βρίσκεται πάνω από τη Νικιάνα. Την Κυριακή 9 Ιουνίου θα τελεστεί στις 7.00 το πρωί Όρθρος και στη συνέχεια Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Μητροπολίτη Λευκάδας κ. Θεοφίλου. Στις 10.30 το πρωί θα γίνει η κλήρωση της λαχειοφόρου αγοράς για την αναστήλωση της Μονής που βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ το απόγευμα της ίδιας μέρας θα τελεστεί στις 7.00 το απόγευμα το Κτητορικό Μνημόσυνο και Ιερά Παράκληση των Αγίων Πατέρων.
Εκ μέρους της διαχειριστικής επιτροπής λίγα λόγια απηύθυνε ο π. Παναγιώτης Λάζαρης, ο οποίος αφού ευχαρίστησε για την παρουσία τους τούς προσκυνητές, τον χορό των ιεροψαλτών, τον εκπρόσωπο της 4ης ΜΣΕΠ καθώς και τον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο Λευκάδας κ. Χαράλαμπο Καλό, αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο για την ηλεκτροδότηση της Μονής.
Όπως είπε η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και ο Δήμος Λευκάδας θα βάλουν ένα σημαντικό ποσό για να έρθει το ηλεκτρικό ρεύμα μέχρι το δρόμο. Από κει και πέρα υπολείπονται επτά κολώνες για να φτάσει το ρεύμα μέχρι το Μοναστήρι, που σημαίνει ότι απαιτούνται γύρω στις 8.000 ευρώ. Τη φετινή χρονιά τοποθετήθηκαν επίσης τα ξύλινα κάγκελα για την προστασία των προσκυνητών που κόστισαν γύρω στις 2.500 ευρώ.
Το Μοναστήρι (Ησυχαστήριο), είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Πατέρων που πήραν μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ.-εξού κατά την παράδοση και το όνομα του οικισμού της Νικιάνας- και ήταν παλιότερα και μέχρι το 1978 που πέθανε και η τελευταία καλόγρια, η Μαρία, το μοναδικό γυναικείο Μοναστήρι που λειτούργησε στο νησί της Λευκάδας, ενώ σήμερα έχει αναβιώσει ως γυναικεία Μονή το επίσης παλιό Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στην Ιρά Αθανίου.
Έχουμε σχηματίσει την άποψη ότι όσοι έφυγαν μετανάστες τις δεκαετίες του 1950-1960 διατηρούν ακόμη καθαρά και ανόθευτα στις μνήμες τους τις θύμισες και τα βιώματα περασμένων χρόνων. Τα πήραν μαζί τους και φρόντισαν όλα αυτά τα χρόνια της ξενιτιάς να τα διαφυλάξουν σαν κόρη οφθαλμού στις δεύτερες και αναγκαστικές τις περισσότερες φορές πατρίδες τους. Αυτός ήταν και ο λόγος που απευθυνθήκαμε σε έναν απόδημο Κολυβιάτη (από τα Κολυβάτα Λευκάδας), τον Πάνο τον Βρεττό, για να μας πει ό,τι θυμάται από παλιά για το πανηγύρι των Αγίων Πατέρων.
«Στους Αγίους Πατέρες ερχόταν από την Λευκάδα πάρα πολλές γυναίκες, μπουρανέλες τις λέγαμε μεις. Την άλλη μέρα που ερχόμαστε εμείς το πρωί εδώ στα βράχια ήταν στρωμένα με χοντροσκούτια του αργαλειού και καθόταν ο κόσμος. Απέναντι που έχει ένα μονοπάτι έβλεπες εκατοντάδες γαϊδουράκια με κόσμο που ερχόταν, μια γραμμή όπως είναι τα μυρμήγκια. Είχε άλλη ατμόσφαιρα… Φέτος έχει λιγότερο κόσμο από πέρυσι. Εμείς οι μεγάλοι φεύγουμε. Θυμάμαι τις καλόγριες που γύριζαν στο χωριό και στη Νικιάνα με το κουτί για βοήθεια. Ήταν αγαπητές μπορώ να σου πω στον κόσμο… Εμείς ερχόμαστε τότε στους Αγίους Πατέρες από ένα μονοπάτι που έβγαζε εδώ. Τώρα θα έχει κλείσει.
Πανηγύρι γινόταν και πίσω στο αλώνι και στη Νικιάνα. Μέναμε τότε όλοι στα Κολυβάτα κι όταν έβγαινα εκεί πάνω (στο Ξήλωμα) η πρώτη μου δουλειά ήταν να κάνω το σταυρό μου στους Αγίους Πατέρες. Όταν έφυγα για την Αυστραλία πέρασα να πάρω την ευχή των καλογριών. Ήταν τότε μία καλόγρια που πέθανε σε μεγάλη ηλικία, ήταν χρόνια κατάκοιτη. Αγίασμα έπαιρνα στην Αυστραλία όποτε ερχόμουν. Ερχόταν γυρολόγοι όταν γιόρταζε το Μοναστήρι. Όπως ο Γιάννης, αν τον θυμάσαι, «που ήρθε από το Μιλάνο και θα φύγει με το αεροπλάνο». Το μεγάλο πανηγύρι γίνεται τώρα στη Φανερωμένη…».
Άλμπουμ με 58 φωτογραφίες
Για να δείτε το άλμπουμ σε ξεχωριστό παράθυρο κάντε κλικ στον τίτλο
