«Δίπλα – δίπλα» αλλά χωρίς μάσκες κάποιοι στα λεωφορεία του ΚΤΕΛ Λευκάδας

Ένας ληξιπρόθεσμος λογαριασμός της ΔΕΗ μας ανάγκασε σήμερα το πρωί να κατέβουμε στην πόλη της Λευκάδας – άντε μη μας κόψουν και το ρεύμα μέσα στ΄ άλλα σκεφτήκαμε. Περιμέναμε στη στάση μέχρι που έφτασε το 22άρι λεωφορείο (άντε μετά να αποφευχθεί ο συνωστισμός) του τοπικού ΚΤΕΛ που εκτελούσε το δρομολόγιο στην παραλιακή με αναχώρηση από το Νυδρί στις 9.00 το πρωί.

Φορέσαμε τη μάσκα για την οποία είχαμε προβλέψει από το βράδυ και ανεβήκαμε στο λεωφορείο. Η πρώτη εντύπωση που ομολογουμένως μας ξάφνιασε ήταν ότι πέντε τουλάχιστον επιβάτες-επιβάτισσες δεν φορούσαν προστατευτικές μάσκες, ένα μέτρο που ισχύει για εργαζόμενους (οδηγούς) και επιβάτες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τις μετακινήσεις από τη Δευτέρα 4 Μαΐου, την πρώτη μέρα εφαρμογής του πλαισίου σταδιακής άρσης των περιορισμών. Για διαφανή καμπίνα στη θέση του οδηγού ούτε λόγος να γίνεται.

Ακολούθησε ο εξής διάλογος μεταξύ επιβατών και του οδηγού του λεωφορείου, που ήταν μάλλον συνέχεια μέρους που είχε προηγηθεί και είχαμε χάσει.

«Δεν πρέπει να επιβιβάζεται όσους επιβάτες δεν φορούν μάσκα, δεν ακούτε τι γίνεται…» (επιβάτισσα του λεωφορείου).

«Εγώ δεν μπορώ να αφήσω τον κόσμο στην στάση…» (οδηγός λεωφορείου).

«Όποιος φοβάται να φοράει μάσκα, εγώ δεν μπορώ να τη βάλλω…» (άλλη επιβάτισσα λεωφορείου) κλπ.

Είδε και απόειδε η κυρία Ευθαλία (ρωτήσαμε για το όνομά της αργότερα), που καθόταν δυο καθίσματα μπροστά από μας, η οποία φορούσε εκτός από τη μάσκα και γάντια, ίσως και λόγω του ότι ανήκε σε ευπαθή ομάδα, και την ακούσαμε, όπως και οι άλλοι επιβάτες, να καταγγέλλει το συμβάν στην Αστυνομία Λευκάδας, λέγοντας ότι το λεωφορείο βρίσκεται στην Λυγιά και κάποιοι επιβάτες δεν φορούν τις προβλεπόμενες μάσκες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα κάνα δυο να βγάλουν τις μάσκες που είχαν στις τσάντες τους και τις τσέπες τους και να αρχίσουν να της φορούν. Κάποιοι άλλοι που δεν είχαν άρχισαν να ψιλοφοβούνται για το ενδεχόμενο πρόστιμο των 150 ευρώ.

Σε μια στάση της Λυγιάς ένας ακόμη κύριος πήγε να επιβιβαστεί πάλι χωρίς μάσκα αλλά μετά τη διαμαρτυρία της πιο πάνω επιβάτισσας την έβγαλε κι αυτός από την τσέπη του και την φόρεσε.

Αρνητική βέβαια εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ η Αστυνομία ενημερώθηκε έγκαιρα, από την αρχή της Λυγιάς ακόμη, δεν φάνηκε κανείς μέχρι τη στάση τουλάχιστον στον Άγιο Μηνά που κατεβήκαμε από το λεωφορείο. Να έγινε στο τέρμα του δρομολογίου, στο σταθμό του ΚΤΕΛ, όπου το λεωφορείο θα ήταν έτσι κι αλλιώς άδειο από επιβάτες το θεωρούμε λιγάκι απίθανο.

Στην επιστροφή, που επιβιβαστήκαμε στις 12.30 μ.μ. από την στάση του Αγίου Μηνά, που επαναλειτουργεί μετά την αποπεράτωση των έργων, πάλι στο ίδιο μικρό λεωφορείο (αυτή τη φορά ακολουθούσε και ένα μεγάλο), ένας ήταν ο επιβάτης, νεαρής ηλικίας, που έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του το μέτρο της μάσκας. Όλοι οι άλλοι φορούσαν, μεταξύ δε αυτών και ένας που είχαμε συνταξιδέψει το πρωί και είχε εντωμεταξύ φροντίσει να προμηθευτεί την προστατευτική μάσκα.

Να σημειώσουμε τέλος και από τη δική μας εμπειρία ότι η χρήση της προστατευτικής μάσκας ιδιαίτερα τώρα που ξεκίνησαν οι ζέστες είναι πράγματι ενοχλητική. «Θα βγάλουμε τη βρυσούλα…» (μάλλον κάποια αρρώστια θα εννοούσε), έλεγε μια κυρία στο λεωφορείο της επιστροφής, ενώ ένας άλλος έκανε λόγο για «προβοσκίδα» που θα πρέπει να την βάζουμε από τη στιγμή που συνιστάται από τους ειδικούς ως μέτρο πρόληψης κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού.