Σαν σήμερα το 1944 δημοσιεύεται η ημερήσια διαταγή του Σκόμπυ για τη διάλυση του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ
Σαν σήμερα το 1944 δημοσιεύεται ημερήσια διαταγή-τελεσίγραφο του στρατηγού Σκόμπυ με την οποία απαιτούσε τη διάλυση του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ (με την ταυτόχρονη όμως διατήρηση της Ορεινής Ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου). Το ΕΑΜ απέρριψε ως ετεροβαρή και εχθρική τη διαταγή του Σκόμπυ, επιμένοντας στην πάγια θέση του για αποστράτευση όλων των στρατιωτικών σωμάτων και τη συγκρότηση εθνικού στρατού εκκαθαρισμένου από δωσιλογικά στοιχεία. Η θέση αυτή απορρίφθηκε, προκαλώντας την παραίτηση των εκπροσώπων του ΕΑΜ από την κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας». Μαζικές και μαχητικές εκδηλώσεις ξέσπασαν σε όλη την Ελλάδα κατά του αφοπλισμού του ΕΛΑΣ. Η πεποίθηση του λαϊκού κινήματος ήταν σθεναρή και ξεκάθαρη: «Τα όπλα δεν τα δίνουμε»!
Την ίδια στιγμή, η Ορεινή Ταξιαρχία κινήθηκε ακροβολιζόμενη στους λόφους του Υμηττού, μεταξύ των συνοικιών Ζωγράφου και Καισαριανής, ενώ ο αρχηγός του ΕΔΕΣ Ν. Ζέρβας αναχώρησε βιαστικά για την Ήπειρο, όπου βρισκόταν ο κύριος όγκος των δυνάμεών του.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, το Α’ Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ εκπόνησε «Σχέδιον Ενεργείας» με σκοπό την αντιμετώπιση «παντός πραξικοπήματος της αντιδράσεως.»
(902.gr)
Το σχέδιο απόφασης για την αποστράτευση των αντάρτικων δυνάμεων («Καθημερινά Νέα», Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 1944)
Προκήρυξη του Σκόμπυ («Καθημερινά Νέα», Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 1944)
Το λάθος για το ΕΑΜ ξεκίνησε από τον Λίβανο τον Μά’ι’ο του 1944, όπου οι χωρίς εξουσία αυτοεξόριστικη κυβέρνηση , ζήτησε να κατέβουν οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ ( δεν ήταν μόνο το κκε ) και να διαπραγματευτούν με τους σκασιάρχες της κυβέρνησης και του άνακτα μνησίκακου Γεωργίου Β” ( αυτός τόσκασε μακρύτερα σε Τεχεράνη – Νότιο Αδρική- Λονδίνο). Κανένας δεν είπε στους σκασιάρχες το 1941 τον Απρίλη να το σκάσουν και να αφήσουν την χώρα Ελλάδα ακέφαλη . Αλλά το σκάσανε για να γλυτώσουν τον κώλο τους και να μην μπλέξουν στην αντίσταση εναντίον των Γερμανών με τους οποίους από το 1933 είχαν συνεργασία στο φα’ί”, μέσω εξοπλισμού δήθεν της χώρας με την διαχείρηση κύρια των καπνών.
Είναι σαν την διοικητικές πονηριές των υπηρεσιακών παραγόντων και διευθυντών του Ελληνικού δημοσίου και των τραπεζών . όπου όταν θέλουν να επιτύχουν τον σκοπό των σε βάρος των υφισταμένων εργαζομένων ή κατώτερων στελεχών τους καλούν για συχήτηση το μεσημέρι 2-3 ώρα , όταν οι εργαζόμενοι είναι κουρασμένοι και εξαντλημένοι απ την ημερήσια εργασία. Και πολλοί απ αυτούς τους δντές και ορο’ι’σταμένους και Γενικούς Δντές, την ώρα εκείνη ( 2-3 το μεσημέρι ) πάει ο εργαζόμενος στην συνάντηση και τους βρίσκει να τρώνε ψωμοτύρι ή να πίνουν ουίσκυ με τα μπουκάλια κρυμένα στα συρτάρια των γραφείων.
Έτσι και με το ΕΑΜ στον Λίβανο. Οι σκασιάρχες που ώς τότε 1941-1944 3 χρόνια είχαν κρυφτεί και φυλαχτεί απ την αντίσταση στην Ελλάδα και τα αντίποινα των Γερμανών, βρήκαν την ευκαιρία να καλέσουν όσους αντιστάθηκαν με κόστος ζωής και πείνας κατά την κατοχή. Και αφού τυς κλείσανε απομωνιμένους 3 μέρες σε ένα ξενοδοχείο στον Λίβανο ( δήθεν για να ξεκουραστούν οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ) στην σύσκεψη αρχίσανε να τους βρίζουν για να τους καθηλώσουν. Είναι χαρακτηριστική η βίαιη φραστική επίθεση του έκανε ο Βολιώτης κρασοπατέρας του από τότε ου’ίσκυ, Γεώργιος Καρτάλης στον Μειλίχιο ώς άνθρωπο και έντιμο Στέφανο Σαράφη ( ώς έμπτυστο της αντίστασης ). Όταν ο Σαράφης ώς στρατιωτικός διοικητής του ΕΑΜ εφάρμοσε κατά γράμμα τις διατάξεις αιχμαλώτων πολέμου όταν η Ιταλική Μεραρχία Πινερόλο παρεδόθηκε με τον οπλισμό της στο ΕΑΜ , και διέταξε να προηγούνται οι Ιταλοί στρατιώτες και αξιωματικοί στο συσίτιο και στον ρουχισμό και στην καθαριότητα έναντι των Ελλήνων μαχητών του ΕΑΜ.
Μόνο ο Πέτρος Ρούσσος απ το ΕΑΜ ( στέλεχος του κκε στην αντιπροσωπεία) τράβαγε το σακάκι από πίσω του Μιλτιάδη Πορφυρογένη ( και αυτός στέλεχος του ΚΚΕ τότε) και του έλεγε : » Τι είναι αυτά που λές και πάς να υπογράψεις ».
Κατόπιν το λάθος συνεχίστηκε στην Καζέρτα με την συμφωνία υπαγωγής όλων των αντιστασιακών δυνάμεων στον Σκόμπυ , και κατόπιν ήρθαν τα Δεκεμβριανά που την πλήρωσαν και οι άμαχοι της Αθήνας.
Σύσταση : οι εργαζόμενοι και γενικά υφιστάμενοι του Ελληνικού δημοσίου και των τραπεζών , αν τους καλούν οι Δντές και οι γενικές δντριες , για συνάντηση δήθεν εξατομικευμένοι ή και εργασιακά μαζικότερη 4-5 άτομα, και τους ορίζζουν ώρα ραντεβού το τέλος της εργασιακής ημέρας, αν μπορούν να το αποφεύγουν να πάνε, ή αν πήγαίνουν να προσπαθούν να είναι ξεκούραστοι καο=ι με δεδομένη την σκέψη ότι οι δντές και οι δντριες τους καλέσανε για να τους κορο’ι’δέψουν ή κάτι να αποσπάσουν απ αυτούς ή να τους καθηλώσουν σε επίπεδο εξέλιξης , γιατί θα έχουν βρεί κάποιον δικό τους κολλητό ή κολλητή, για να προωθήσουν στην θέση που θα είχε υποψηφιότητα ο πρός εξουθένωση μεσημεριάτικα κληθείς εργαζόμενος.
Και οι Δντές και οι Δντριες που κάνουν αυτή την βρωμοδουλειά, καλά είναι να μην εκτίθονται ώς λούμπεν λιγούρια τύποι που είναι, και να μην υποδέχονται τους εργαζόμενους τρώγοντας ψωμοτύρι μεσημέρι 2-3 ώρα ή πίνοντας ουίσκυ ή άλλα ποτά.
Στην Ελλάδα των ετών 1941-1944 την αντίσταση την κάνανε οι πολίτες και κυριότερα το ΕΑΜ και την καλοπαίραση στο Κά’ι’ρο την κάνανε οι σκασιάρχες πολιτικοί – πλήν εξαιρέσεων- .
Και τον Μά’ι’ο του 1944 δηλαδή αντίστοιχο εργασιακό καταμεσήμερο , οι πολιτικοί της αρπαχτής και της καλοπαίρασης ανέξοδα, καλέσανε τους αντιστασιακούς πολίτες ( όπως κάνουν και καλούν τους εργαζόμενους οι Δντές και γενικές Δντριες του Ελληνικού δημοσίου και των τραπεζών και άλλων οργανισμών ) για να τους καθηλώσουν να τους βρίσουν, για το επερχόμενο μετααπελευθερωτικό σε 5 μήνες από τότε ( 12/10/1944 έφυγαν οι Γερμανοί) φα’ί” και την ρεμούλα στα κρατικά ταμεία και τις χρυσές λίρες της εποχής.
Με την επιστροφή των σκασιαρχών του 1941 ώς κ πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα τον Οκτώβρη του 1944, γίνανε δοξολογίες σε όλη την χώρα και στην Λευκάδα. Και σε μια δοξολογία σε ένα χωριό χωροστ΄τησε ο παπάς που το 1943 φώναζε κατά μεσίς στην πλατεία ερχόμενος απ την πόλη Λευκάδα: » έπεσε η Μόσχα », για να αναγγείλει την κατάληψη της Μόσχας απ τους Γερανούς, που αρχικά πέρασε ώς προπαγανδιστική γκεμπελίστικη είδηση τότε απ τους κατακτητές της χώρας.
Και εδώ είναι και το ερώτημα : » Μα αφού το 1943 η Μόσχα ,και το Λονδίνο , και η Ουάσιγκτων ήταν σύμμαχοι ???. Πώς και ο Παπάς μεταπολεμικά ήταν με τους Εγγλέζους και τους Αμερικανούς αφού το 1943 ήταν φαν ( φανατικός )με τους Γερμανούς ???».