Λευκαδίτικη σκωπτική λαϊκή ποίηση: Σας απαντά ο Μπερικλής

Είναι γνωστή η έμμετρη αλληλογραφία που γινόταν παλιότερα μεταξύ των λαϊκών ποιητών της Λευκάδας, ιδιαίτερα δε μεταξύ αυτών που έμεναν σε γειτονικά χωριά. Όπως π.χ. μεταξύ των Πλατυστομιτών και των Αλεξανδριτών. Αλληλογραφία που εμπεριείχε, αν όχι όλες, τις περισσότερες τουλάχιστον φορές, το στοιχείο του πειράγματος και ήταν στην ουσία μια «πληρωμένη» απάντηση σε ένα προηγούμενο σκωπτικό ποίημα κάποιου.

Τον παραλήπτη του πιο κάτω πονήματος τον γνωρίζουμε, είναι ο Νίκος Καλύβας¹ από τα Πλατύστομα, ο οποίος είχε συγγράψει ένα ποίημα για τον μπάρμπα Περικλή. Όπου άρχιζε: Εις την Νικιάνα βρε παιδιά / εμάθατε τι εγίνει / αυτός ο γέρο Περικλής / ερωτεύθηκε το μίνι… Η απάντηση δεν άργησε να έρθει από κάποιον Αλεξανδρίτη, μάλλον από τον Γιώργο Φρεμεντίτη (Μελιτζούρας)², που απαντά με το πιο κάτω «Σας απαντά ο Μπερικλής».

Σας απαντά ο Μπερικλής
	Σας απαντά ο Μπερικλής στο ποίημα που ΄χεις φτιάξει Γιατί δεν καταδέχεται κανείς να τον χλευάσει
	Είναι λεβέντης γέροντας κι ας είναι ενενήντα Κι όποιος τον είδε αμφέβαλλε πως πιάνει τα πενήντα
	Μάθε λοιπόν στον Μπερικλή κρατάνε τα κουτάλια Δεν είναι σαν κάτι γέροντες που τρέχουνε τα σάλια
	Και πάντα θα το κυνηγά ο Μπερικλής το μίνι Κι όταν το βλέπει φλέγεται σαν φλογερό καμίνι
	Κρατάν΄ ακόμη τ΄ άρματα και πάντα θα βροντάνε Κι όπου φουστάνι κατοικεί τόνε παρακαλάνε
	Όπου κι αν πάει ο Μπερικλής κλονίζει το φουστάνι Ξέρουν καλά τ΄ αλέτρι του τι αβλακήδες κάνει
	Γι΄ αυτό τόνε παρακαλούν του κόσμου τα φουστάνια Και δρουν παντού οι φρέζες του μπαξέδες και μποστάνια
	Μπρος στο φουστάνι ο Μπερικλής ποτέ του δεν κωλώνει Και του βροντάνε τ΄ άρματα σαν του Κολοκοτρώνη
	Γι΄ αυτό άσε τα πράματα Καλύβα όπως έχουν Που σαν σε βλέπω και θωρώ τις μίξες σου να τρέχουν
	Τα άρματα του Περικλή είναι γερά κι ακμαία Και σθεναρώς αμύνονται στον κάθε επιδρομέα
	Έχει καψούλια απίθανα μπαρούτι δεν φθοράγει Βαρεί με την κουμπούρα του και πάντα κέντρο πάγει
	Μονάχα για τον εαυτό σου εκεί να ερωτιέστε Εσείς μπορεί να χέζεστε και σεις να κατουριέστε
	Και σας συγχαίρει ο Μπερικλής στην τόση λεβεντιά σας Πάρτε αναγκαία άφθονα να πιάνετε τα ζουμιά σας
	Και πάρε το μολύβι σου και γράψε κάτι τι Προσεκτικά και μ΄ έμπνευση Καλύβα ποιητή
	Γράψε τον κάθε στίχο σου με νόημα κι ουσία Και να μην είναι ουσιαστικώς μια ψευτοφαντασία
	Στήθια με στήθια έγραψες τον Χάρο έχεις παλέψει Αν θέλει ο κάθε άνθρωπος μπορεί να το πιστέψει
	Τον Χάρο αν επάλεψες, ναι στην παλικαριά σου Θα ΄χες και τον πατέρα σου θα ΄χες και την μαμά σου
	Όταν τους επιστράτευε και τους έστελνε στον Άδη Γιατί δεν αντιστάθηκες πανίσχυρο λοβάδι;
	Εσύ ήσουνα αετός έτσι μας δημοσιεύεις Κι όταν τον είδες κώλωσες γιατί μας κοροϊδεύεις;
	Μήτε και τον πατέρα σου δεν μπόρεσες να σώσεις Τη μάνα που σε γέννησε κι αυτήν να την γλυτώσεις
	Πάψε τις φαντασίες σου σπασόγερε ξανά Κι έχομε χήρες πάμπολλες κι άφθονα ορφανά
	Ο Χάρος αν νικιότανε ή κι αν πιστοχωρούσε θα ΄ταν ψυχές αθάνατες και σπίτια δεν θα κλειούσε
	Αθάνατη πατοντινή ζωή στην κοινωνία Παπάδες δεν θα υπήρχαν μήτε νεκροταφεία
	Γι΄ αυτό να ΄σαι προσεκτικός Καλύβα σε καλό σου Μέχρι η ώρα σου να ρθει να πιάσεις τον σταλό σου
	Και μάθε ο Αλέξανδρος απ΄ όλους τους Ρωμαίους Βγάζει ευφυΐες πάμπολλες και ποιητές ακμαίους

Σημειώσεις:

1. O μπάρμπα Νίκος ο Καλύβας ήταν μια εξέχουσα λαϊκή φυσιογνωμία που γεννήθηκε, μεγάλωσε και πέθανε στα Πλατύστομα Λευκάδας. Υπήρξε μια ιδιαίτερου ενδιαφέροντος προσωπικότητα, με ξεχωριστές ικανότητες στην ψαλμωδία των εκκλησιαστικών ύμνων και ακολουθιών προσφέροντας ανεκτίμητες υπηρεσίες στις τότε τοπικές κοινωνίες τονίζοντας με την ιδιόρρυθμη φωνή του το γεγονός της χαράς ή της λύπης. Ήταν αστείρευτη πηγή κεφιού, και ιδιαίτερα φιλικός και ταπεινός άνθρωπος (Κ. Θειακός).

2. Ο Γεώργιος Δημ. Φρεμεντίτης (Μελιτζούρας) (1904-1983) γεννήθηκε στον οικισμό Αλέξανδρο (Μαυρογια(ε)ννάτα) Λευκάδας – Είμ’ απ’ το Δήμο Καρυάς χωριό Μαυρογεννέτα / η τύχη μου με έριξε στης φυλακής τη στράτα, όπως λέει και ο ίδιος σε ένα άλλο από τα πονήματά του. Φοίτησε μέχρι την Πέμπτη τάξη στο Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρου, έχοντας δασκάλους τους: Γεώργιο Ροντογιάννη, Γεώργιο Κωσταρέλο από την Καρυά και τον Ευθύμιο Βανδώρο από την Εγκλουβή.

Πηγή: Προσωπικό αρχείο Α.Κ.