Από το οδοιπορικό του Ορειβατικού Συλλόγου Πρέβεζας στο Κάμενικ

Το Σάββατο το απόγευμα 23 Ιουνίου ξεκινήσαμε για τη διήμερη εξόρμησή μας στον Αμάραντο Κόνιτσας με στόχο την ανάβαση στην κορυφή «Κάμενικ».

Απολαμβάνοντας την όμορφη διαδρομή, ιδιαίτερα από την Κόνιτσα και μετά φτάσαμε στον οικισμό των λουτρών Αμάραντου. Μερικοί πήγαμε σχεδόν κατευθείαν στα ατμόλουτρα και απολαύσαμε τη θεραπευτική μαγεία του ατμού πριν το υπέροχο βραδυνό μας στο όμορφο και περιποιητικό «Πέτρινο» εστιατόριο του ξενώνα του Κώστα, όπου και διανυκτερεύσαμε.

Στην απόλυτη ησυχία από την απουσία του ανθρώπινου παράγοντα μας νανούριζαν τα νυχτοπούλια και το ελαφρύ θρόισμα των φύλλων. Το κλίμα φάνηκε νωρίς το πρωί πόσο καλό είναι αφού όλοι ξυπνήσαμε ανάλαφροι και ορεξάτοι για την ανάβαση που ξεκινήσαμε στις 7 και επιστρέψαμε στις 3.

Η διαδρομή ανάμεσα σε ποικίλη χλωρίδα με εναλλαγές από θαμνώδη βλάστηση σε πανύψηλα έλατα και οξιές… να συνθέτουν μια όαση συνοδευμένη από πλούσιο μείγμα αρωμάτων και χρωμάτων.

Προχωρώντας προς την κορυφή ανάμεσα σε βραχώδη τμήματα ψάχναμε με το βλέμμα για το φυτό «αμάραντο» τον οποίο εντοπίσαμε σε απόκρημνο σημείο σαν να φοβούνταν για το τελικό ξερίζωμα απ΄ τους βάνδαλους που τα ξεριζώνουν με μανία, τα καταστρέφουν ολοσχερώς, τα κάνουν ματσάκια και τα πουλάνε στους αδίστακτους και άσχετους καταναλωτές. Αυτό που εντοπίσαμε γλύτωσε. Ευχή μας να μην το εντοπίσει ποτέ πια άλλο ανθρώπινο μάτι με άσχημες διαθέσεις και να συνεχίσει την ύπαρξή του.

Φτάσαμε στην κορυφή «Κάμενικ» ατενίζοντας και φωτογραφίζοντας τα υπέροχα τοπία από την Τύμφη με την πανέμορφη «Γκαμήλα» και αρκετό χιόνι, το Σμόλικα, το Γράμμο, στο βάθος αχνά να ξεχωρίζει ο αγέρωχος και πανύψηλος Όλυμπος και πολύ κοντά μας η Νεμέρτσκα στη γειτονική μας Αλβανία.

Στο δρόμο της επιστροφής σταματήσαμε για καφέ και φαγητό στη μονή Βελλά, σ΄ ένα πολύ όμορφο μαγαζί δίπλα σε πλατάνια και πλούσια καθαρά νερά. Επιστρέψαμε στη βάση μας με γεμάτες τις μπαταρίες και με το μυαλό μας στην επόμενη εξόρμηση.