Περίπλους Κάβου Νηράς παρέα με τον Ιωσήφ Παρτς1 – Μέρος 1ο
«Το μοναδικό που παρατηρεί ένας βιαστικός διερχόμενος, ως το πιο γνωστό χαρακτηριστικό της φυσιογνωμίας του νησιού, είναι το απόκρημνο τοίχωμα που το νησί στρέφει προς τη δυτική θάλασσα.
Μόνο στη Λευκάδα γνωρίζει κανείς κατά κανόνα πρώτα από την τραχιά πλευρά που απορρίπτει κάθε είδους προσέγγιση.
Έτσι λοιπόν εξηγείται και το όνομα της Λευκάδας που το πήρε από τους λευκούς γκρεμούς αυτής της άγριας δυτικής όχθης και το ότι στο όνομα αυτό παρέμεινε ζωντανή και ασυνήθιστα ζωηρή η ιδέα που το δημιούργησε.
Στην τελευταία ραψωδία της Οδύσσειας (Ω, ΙΙ ) ο Ερμής συνοδεύει τους σκοτωμένους μνηστήρες στον Κάτω Κόσμο.
Περνώντας από τα ρέματα του Ωκεανού και τους λευκαδικούς βράχους (Λευκάδα πέτρην), φτάνουν στην πύλη του δύοντος ηλίου και στη γη των ονείρων, στον ασφοδελό λειμώνα, όπου κατοικούν οι σκιές των νεκρών.
Αφήνοντας πίσω μας τη διάτρητη βραχονησίδα Σέσουλα η οποία διαβρώνεται από όλες τις μεριές από την κυματαγωγή, σύντομα οι παράκτιοι βράχοι υψώνονται όλο και πιο πολύ.
Σε ένα μικρό όρμο 2 χλμ βόρεια του ακρωτηρίου η εικόνα των ψηλών τοιχών, ύψους 200 μ. παίρνει την πιο εντυπωσιακή της μορφή.
Σε ύψος 40 μ. περίπου, βρίσκεται το τελευταίο βραχώδες μέτωπο του βράχου της Σαπφούς με το φάρο. Αυτό το λευκό ακρωτήρι που λάμπει από μακριά είναι ο Λευκάτας των αρχαίων, ο τρόμος των θαλασσοπόρων, ο προορισμός των προσκυνητών, που ανέβαιναν από την μικρή εσοχή της όχθης στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου
για να φθάσουν στο ιερό του Απόλλωνα, το οποίο θρονιασμένο στην κορυφογραμμή, πρέπει σίγουρα να υπήρξε θαυμαστό ορόσημο».2
Σημειώσεις
1 Ο Γερμανός γεωγράφος Ιωσήφ Παρτς (Josef Partsch, 1856-1925), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Breslau, επισκέφθηκε την Κέρκυρα, την Κεφαλονιά την Λευκάδα και την Ιθάκη την περίοδο 1885-1890. Στη μονογραφία του δεν περιγράφει μόνον (για πρώτη φορά ολοκληρωμένα) τη φυσική γεωγραφία και το κλίμα των νησιών, αλλά διατυπώνει καίριες παρατηρήσεις για το υπέδαφος, την αγροτική παραγωγή (της σταφίδας και του ελαιολάδου), τις νοοτροπίες και τις ασχολίες των κατοίκων της υπαίθρου, και παραθέτει στατιστικές του πληθυσμού του έτους 1889. Ο Παρτς μελέτησε σε βάθος τους αρχαίους συγγραφείς και την επτανησιακή ιστοριογραφία αλλά και ανέκδοτες πηγές (εκθέσεις Βενετών προβλεπτών), από τις οποίες αντλεί εμπεριστατωμένα στοιχεία για την πολιτική, την κοινωνική και την πολιτισμική εξέλιξη των Επτανησίων. Η περιηγητική μονογραφία του Παρτς είναι αξιόλογη ιστορική πηγή υποδομής, που αντικατοπτρίζει τη φιλολογική του κατάρτιση, και μας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τα Επτάνησα στο δ” τέταρτο του 19ου αιώνα.
2 Από τις εκδόσεις Fagotto books κυκλοφορεί η Γεωγραφική μονογραφία του Josef Partsch «Η Νήσος Λευκάς»
