Πάνε κι αυτά τα δυο μεγάλα πεύκα…
Τράβαγαν το μάτι από μακρυά. Ήταν αδύνατο να μην προσέξει κανείς, ερχόμενος από την πόλη της Λευκάδας, το ένα τουλάχιστον απ΄ τα δυο μεγάλα πεύκα στον Παράδεισο της Λυγιάς. Μπαίνοντας με το αυτοκίνητο στην μικρή ευθεία του δρόμου, αμέσως πριν από την δεξιά στροφή στην Κοιλάδα του Έρωτα.
Το χειμώνα πάλι με τους αγέρηδες είχες πάντα κατά νου τι θα μπορούσε να συμβεί έτσι και μπατάριζαν. Πάνω στο δρόμο όπως ήταν. Ειδήμονες δεν είμαστε και δεν μπορούμε να εκφέρουμε άποψη για την επικινδυνότητά τους, σε σχέση με τα διερχόμενα αυτοκίνητα ή την παρακείμενη κατοικία.
Ήταν ξερά, μας είπε κάποιος. Τα θυμόμαστε όμως να είναι υγιέστατα. Δεν γνωρίζουμε τους λόγους για τους οποίους κόπηκαν. Ούτε ποια υπηρεσία είναι αρμόδια στην περίπτωση αυτή. Διαβάσαμε όμως ότι για δέντρα εκτός σχεδίου αρμόδια είναι η δασική υπηρεσία.
Κρίμα!
[Gallery not found].
Μπορούσαν να είχαν περιποιηθεί τα πεύκα και από χρόνια πρίν, αλλά και τώρα και να μην τα κόβανε.
Τα τελευταία χρόνια όμως , που έχουν εκλείψει οι γεωργοί οι οποίοι περιποιούνταν τα χωράφια και καθάριζαν τις μάζες αλλά καθάριζαν και τα δέντρα, όλα είναι στην άποψη : αφήνω τα δέντρα να μεγαλώσουν ακατάσχετα και όπου βγεί, γιατί ως πράσινο- έστω και ζούγκλα εκεί που κάποτε ήταν καθαρό χωράφι ή καθαρισμένα δέντρα- είναι δήθεν ιερό έστω και γίνεται προβληματικό.
Εις το σημείο εκείνο μπορεί να φυτευτούν μονόκλαρα κυπαρίσια- τα ντόπια της Λευκάδος κυπαρίσια , ως ο καλύτερος και ανθεκτικότερος φράχτης και αισθητική άποψη για την Ελληνική επικράτεια.